bezige bij

Film poster for Imagine: John Lennon - Copyright 1988, Warner Bros. (Photo credit: Wikipedia)

Straks moet ik naar een vergadering van het dagelijks bestuur Ziekenzorg, om mijn nieuwe functie als schatbewaarder op te nemen... 't Is tegen mijn gedacht, maar er is geen andere kandidaat... En je kunt een dergelijk bloeiend stukje beweging, gemeenschap, vereniging (allemaal prachtige woorden) toch niet laten kapot gaan hé?
Morgen moeten we dan naar de bank om alles over te schrijven op die manier dat de nieuwe voorzitster en ik volmacht hebben...

Ik ga moeten leren werken met dat systeem om in de bak onpersoonlijk geld te gaan beuren, iets wat ik nog nooit heb gedaan... 't Zal wel niet moeilijk zijn, maar ik haal mijn geld af in de winkels waar ik mijn aankopen doe, zo heb ik geen kosten. Ik vind het eigenlijk nogal straf dat we in een bank voortdurend kosten moeten betalen terwijl zij met ons geld grof geld verdienen... Maar ja, doet dat als privé persoon en je vliegt in de bak, doe dat als bank en je krijgt staatssteun en desnoods financiële hulp en staatswaarborg...

Ach, dat is reeds duizenden keren gezegd door duizenden mensen, maar er verandert niets.
Te contrarie, als we straks de NVA aan het bewind, of mede aan het bewind krijgen, dan zal de macht van het kapitaal nog bevorderd worden, en zullen de werklozen en zieken helemaal in het verdomhoekje terecht komen... Ziekenzorg zal er wellicht nog meer nodig zijn !

Al zit ik er eerlijk over na te denken om, mocht het zo ver komen,  naar Wallonië te verhuizen. Ik meen dit meer dan ik het zeg. Helemaal gelukkig zou ik daar niet mee zijn, want ik ben een Vlaming, maar niet op die manier. Ik ben veel meer dan dat Vlaming een sociaal mens, en als men van ons land een asociaal geheel zou maken, of een land waar sociaal alleen mag voor welbepaalde soorten van mensen, dan bedank ik daarvoor.

Ik ben ook maar een mens, en uiteraard zal ook ik de ene mens sympathieker vinden dan de andere, maar ik kan het me niet indenken dat ik hele groepen om etnische of maatschappelijke reden  zou moeten gaan uitsluiten. Mijn gebuur heeft Waalse familie, ik heb Waalse vrienden, ik heb geen haat of zelfs geen hekel aan Moslims of andere soorten van mensen of groepen van mensen. Ik kan me ook ergeren aan extremisten, maar ik weet dat ik dat niet kan (en niet wil) oplossen met daar een ander extremisme tegenover te plaatsen.

Het is absurd mensen te gaan haten omdat ze een of andere bepaalde nationaliteit hebben, of een of ander geloof hebben, maar ik ben uiteraard niet akkoord met hun extremisme ook. Maar hoe kun je dat extremisme denken te breken met daar een ander extremisme tegenover te plaatsen? Als je een klein beetje redeneert, dan weet je dat dit nooit tot een oplossing kan leiden. Je kunt tijdelijk wel komen tot overheersing van de ene groep door de andere, maar er zal steeds verzet blijven bestaan en zelfs blijven groeien. Je kunt haat alleen vernietigen met er liefde tegenover te zetten. Dit is niet makkelijk, maar een andere oplossing is er niet. Dit wil niet zeggen dat je zo maar alles moet aanvaarden, dat je alles moet inwilligen, maar je mag en kunt dit niet doen met repressie, want anders zaai je verzet en weerstand en haat.

Ach ik ben misschien een dromer... maar heb jij een andere oplossing ?
Neem me niet kwalijk, maar het liedje Imagine van John Lennon lijkt mij een gepast lijflied voor de vreedzame mens. Van mij mogen er zelfs gerust nog religies zijn, als die op zich maar de anderen aanvaarden in hun eigenheid en hun denken.
Er mag een regering zijn, als die er is voor de bevolking en niet voor de machthebbers...
Imagine
Verbeeld je

... en tedju, ik heb heel wat verbeelding nodig om dat te verwachten van politici en religies..
tot de volgende ?

Nertsenslachterij...

Ik heb in de herhaling van het nieuws gekeken naar de betoging tegen de nertsenkwekerij  naar Misjelleke, die, fel vermagerd, sprak over de beestjes die hun eigen pootjes en staarten afbeten uit frustratie...

En ik heb me zitten afvragen waarom die nertsen een mens meer aanspreken dan een kip of een koe uit de vetmesterij???

Ik denk dat het net komt door dat mooie velletje, en het feit dat het er zo'n lieve beestjes uitzien. Wat ze niet zijn, want in feite zijn het roofdieren. Of ze hun eigen staarten afbijten of hun eigen pootjes, dat geloof ik niet, ik denk dat ze dat, als ze dat al doen, ze dat bij elkaar doen, niet bij zichzelf. We kunnen dat ook zien bij de varkens als die te dicht bijeen moeten leven. Dat is een van de redenen waarom de slagtanden bij varkens verwijderd worden...

En hoe ik het ook bekijk, blijft dan alleen maar dat we de nertsen kweken voor het velletje, voor het bont, en al de rest om op te vreten. Voor het dier maakt dat wellicht geen enkel verschil uit. En na al de schandalen uit de vleessector, zou het me geen zier verwonderen dat we die nertsen ook ergens in een of andere worst zouden tegenkomen.

Van de koe gebruiken we de huid ook, om leer te maken, en of we nu de haren er aan laten, of ze net verwijderen, ik zie niet zo veel verschil.

Waar ik wel van wakker lig, dat is van de manier waarop we tegenwoordig onze dieren op een industriële manier kweken. En daaraan gekoppeld: hoeveel vlees we eigenlijk eten. Ik weet het, ik moet niet niet altijd terugkijken naar de tijd van vroeger, maar toen hadden wij niet al dat vlees. Vlees was bijna een luxe-product ! Je moet bedenken dat we vroeger een halve snede hesp kregen, voor zoveel boterhammen als je wilde... Nu leg je op iedere boterham een zo'n halve snede. En het varken zal het geweten hebben. Toen liepen de varkens in de wei, graafden putten om zich in de modder te wentelen, en nu en dan pikte de boer er eentje of enkele uit om vet te mesten. Dat gebeurde toen in een donker hok. Heel weinig licht, wellicht in het idee dat het varken dan rustiger was en rapper vet was. Men kweekte toen ook echt vet ! Nu zijn de varkens schrale magere dieren in vergelijking met het varken toen... Smout op de boterham was goedkoper dan boter. Ons moeder deed in het smout naast het zout ook een beetje muskaatnoot, wat een heerlijk lekkere smaak gaf. Nu mag dat vet allemaal niet meer, de cholesterol weet je wel. Maar zou die cholesterol niet veeleer komen van het té veel vlees en kaas eten?

Maar terug naar de nertsen...
Ik heb het niet zo op bont, we hebben het niet nodig, en de winkels die het verkopen zijn zo beestig duur dat men het bont van een warmhouder verheven heeft naar een luxe.
Wie dat wil en kan kopen, heeft dus duidelijk ook geld genoeg. Dus zou men de nertsen ook kunnen kweken op een manier die diervriendelijker is, op wat grotere ruimte.
Ik vind het al erg dat een kip maar enkele weken leven meer rest, laat ons dan die enkele weken geven op een manier dat het beest er zich goed bij voelt, en dat hoort zo met alle dieren, dus ook met de nerts.
Dat het beestje dan nog duurder wordt, dat raakt me niet, want ik heb die soort van luxe helemaal niet nodig. En wie daar toch behoefte aan heeft, die heeft blijkbaar ook het geld.

Als ik zou betogen tegen die nertsenkwekerij, dan zou ik veeleer betogen voor een goede behandeling voor die dieren, voor de tijd dat we ze leven laten...
En misschien...
Misschien moesten we met zijn allen maar eens wat diervriendelijker worden, en wat minder vlees eten, wat minder dierenvellen gebruiken... ?

tot de volgende ?

snufsnuf

Voilà, de uitslag van het medisch onderzoek van mijn sinussen is bekend...
Gisterenavond belde ik de huisarts op, en ik mocht onmiddellijk tot bij hem gaan... Het is duidelijk: chronische sinusitis. Meteen een kuur van zware antibiotica .. "Haast je wat, dan is de apotheek nog wel open..." Ik had geluk, want eigenlijk was het al een paar minuten over zevenen, maar Bart, de apotheker was er nog, en kon mij meteen de antibiotica meegeven.
Ik denk dat ik ondertussen een serieus aandeel heb in zijn winkelinrichting, ik heb er al genoeg gekocht om aandeelhouder te worden.

Vanmorgen na het eten mijn eerste dikke pil geslikt (het zijn joekels!), en ik moet zeggen het plakt aan de ribben ! Ik voel me niet als anders.
Eigenlijk is het toeval dat ik die chronische sinusitis ontdek... Dank zij het beginnen met die neusspoelingen, kwam die ontsteking aan het licht: in plaats van meer en ruimer adem te hebben, produceerde ik steeds meer snot. Ik dacht: volhouden, dan zal het wel eens allemaal er uit zijn, maar niets van... Het bleef en blijft maar komen.
Pijn heb ik niet, ik heb je al gezegd, blijkbaar heb ik een en ander die niet functioneerd inzake pijnervaring...

Nu zit ik dus tien dagen aan de antibiotica... Tien dagen geen yoghurt als ontbijt. Want yoghurt werkt die dingen tegen. Na de kuur moet ik dan wel weer yoghurt drinken, om de darmflora weer te herstellen. Na hem eerst naar de kl... te hebben geholpen. Logica zit er niet echt in. Het doet me denken aan chemo bij kanker, daar willen ze de slechte, de woekerende cellen kapot maken, en dus schieten ze maar alle cellen uren in de omtrek kapot, dan zullen die slechte er hopelijk wel bij zijn.

Ik kan het niet helpen, ik ben de geneeskunde heel dankbaar, maar soms denk ik: er moet toch een beter systeem zijn? Effectiever en meer doelgericht ?

Dat richten op doel, dat doet me denken aan die drones... Ik heb een film bekeken (link via facebook) over die drones... Ergens wordt zelfs oorlog steeds meer elitair. Als je geld genoeg hebt, dan kun je zelfs oorlog gaan voeren vanuit je luie zetel  !!!
Je kruipt achter je computer, bestuurt je vliegtuigje op je scherm, je ziet daar beneden, rechtsboven op je scherm, een manneke lopen in het wit, je richt je vliegtuigje er op, duwt op enter en knal boem, wit manneke kaputt...

Als nadien blijkt dat het een onschuldige herdersjongen was van een jaar of 15, dan is dat toch wel jammer zeker ???? Maar ja, je kunt geen omelet maken zonder eieren te breken...
Alleen, het is geen ei... Het is een mens, aan het begin van zijn leven, die misschien al een oogje had op een mooi meisje uit het dorp, die droomde van een mooi gezinnetje..

Denk niet dat dit een ver van mijn bed show is, ook boven ons hoofd vliegen tegenwoordig drones... Ze zijn weliswaar (hopelijk !!!) niet bewapend met raketten, maar ze filmen ons, waar we ook zijn, wat we ook doen... Ze brengen onze lochting in kaart en stellen vast dat jij, oh snoodaard  een duivenkot aan het zetten bent, zonder aanvraag bij stedenbouw...
djudedju
Ze schieten ons niet dood, maar raken ons wel !
En ik behoor al tot die massa van mensen die alleen maar kost aan de maatschappij, die alleen maar vegeteert, en de maatschappij niet ten dienste is. Gelukkig spreek ik de juiste taal om hier te wonen, anders moest ik of me integreren of verhuizen... En dat vegeteren... Daar doen ze wellicht ook iets aan. Wie niet rendeert moet er uit... Of heb je de blijde boodschap van NVA niet gehoord... of... niet begrepen...
djudedju (Zou deze Franse vloek wel kunnen ?)

tot de volgende ?

Klakaors

Ik kan wellicht net zo goed schrijven: klakkaarts, klackaerts of ga zo maar door...
Ik schrijf het zoals wij het in West Vlaanderen (Oostende) uit spreken, in die andere taal, het West Vlaams: Klakoars, waarbij de oa een soort klank tussen beide in moet voorstellen. En met een k, want je splitst het woord in onze moerstaal kla - koars

Er bestaat ook een Nederlands woord voor: verloren brood, en ik hoorde ooit al eens het veel leukere en veel juistere: gewonnen brood... Want het echte gewonnen brood, was een manier om oudbakken brood te revalideren, en er iets lekkers van te maken.
Je klutst enkele eieren, met een scheut melk, een beetje suiker en een snuifje zout, en weekt daar dan het brood in. Ondertussen zet je een pan op het vuur, en daar bak je dan de doorweekte boterham in... Je eet die warm op, kwistig bestrooid met bruine suiker... Lekker !

                                (Wij doen daar géén speculaas bij, het is al lekker genoeg !!!)
Hoe ik daar nu over begin te bloggen? Kijk, zondag door ik weet niet wat, dacht ik plots op klakoars, en meteen kreeg ik goesting... Zondagavond kon niet, want dan lag het avondmaal al lang klaar in de frigo, maandag was er het feest van 30 jaar Ziekenzorg, dinsdag moest er iets dringend op gegeten worden, want de vervaldatum dreigde, dus heb ik gisterenavond - eindelijk - klakoars gegeten... En 't heeft gesmaakt !

't Was wellicht al meer dan een jaar geleden dat we dat nog eens gegeten hadden. Gewoon niet op gedacht... We hebben tegenwoordig (in het Maters segenwoordig) zoveel keus, dat we de oude lekkere dingen, die in geen winkel te vinden zijn, wel eens vergeten... Anny heeft het met evenveel smaak gegeten, en alle twee waren we van oordeel dat dit wel eens meer mocht... Ik voorspel dan ook, dat we nu een periode regelmatig eens zullen genieten van klakoars, tot we het weer stilletjes voor een hele tijd zullen vergeten, om dan veel later weer eens er aan te denken, goesting te krijgen en weer aan het eten slaan van de heerlijke ouderwetse klakoars...

Eigenlijk leven we weelderig, dat we het gewone eten voor een hele tijd kunnen vergeten...
Ik ga het anders zeggen: In Auchan vinden we - in wat dan de Frans Haute Cuisine heet - een heleboel van die oude lekkernijen terug, en dan brengen we van uit La Douce France de Vlaamse kost van toen terug mee naar huis...
Want hier vinden we ze niet meer, hier is de mode veranderd, en moeten we zo nodig allerlei liflafjes vreten. Worsten met het bakkes van Piet Piraat of kabouter Plop in kleurtjes in het vlees ingespoten... Heel lekkere kleurstoffen voor de kleuter.
We moeten nu zo nodig ons vlees zo flinterdun snijden, dat we niet meer mogen zuchten of het hangt in het haar van onze overbuur.
Nu moet alles bereid zijn en gekruid, en gezouten en vol vet...
Wij kopen een stuk hesp, en maken dan zelf onze vleessalade, met lekkere zelfgemaakte mayonaise, van lekkere verse eieren, met wat kappertjes, wat zure uitjes en augurkjes er in fijngesneden, en dat smaakt nog naar vlees... is dus ouderwets.

Nu en dan krijgen we immers nostalgische honger... Honger naar de gewone dingen van toen.
Dingen die dateren uit een tijd dat er nog niet al die soorten toespijs op je lagen te wachten bij de beenhouwer...
Dingen die voor een stuk dateren uit de tijd dat we het wel met minder moesten doen, omdat we het niet hadden...
Ik droom wel eens van die aardappeltjes, restjes van 's middags, die ons moeder bakte op de plaat van de kachel, op een beetje zout. Dat drooggebakken korstje met die smaak van zout was heerlijk !
Ik weet zeker dat, als straks mijn zus dit leest, ze ook weer goesting krijgt in die patatjes...

Nee, het was toen niet beter !
Maar moeten we zo nodig ook het lekkere van in die tijd over boord gooien?
Nee toch !

tot de volgende ?

zero, zero, zero, zero, zero, zero, snick !

Flag of Belgium (Photo credit: Wikipedia)

Heb je het ook gezien op TV ? Van Snick heeft geen cocaïne genomen, de hoeveelheid die ze in zich had, is zo klein dat het kan gekomen zijn door in een bar naast iemand te staan die cocaïne rookte...
Ik geloof dat.
Ik ben getraind in geloven.
Ik leef in het land met de meeste ministers per hoofd van de bevolking.
Dus moeten wij héél véél geloven.
Wij zijn specialisten in het geloven.

Maar dat van die bar, en naast iemand staan die coke rookt ? Nee, dat geloof ik niet.
Dat ze onschuldig is? Dat kan.
Hier kan dat.
Hier, in ons landje.
En in China.
Want wij hebben hier duiven,
duiven die dope slikken. Dope duiven als het ware. Duiven vol Cocaïne.
En we verkopen die dope duiven dan aan China.
Daarom kun je ook in China schijnbaar coke hebben geslikt, alhoewel je eigenlijk gewoon op straat liep, net toen daar een Belgische duif voorbij vloog...
... en iets liet vallen...

djudedju

Wij zijn Belgen.
Wij geloven niet dat onze sportlui doping nemen. De Spanjaarden, ja, de Fransen ja, de Duitsers ja, de Amerikanen ja, de Russen ja...Kortom, iedereen maar niet de Belgen. We hebben die reflex al kunnen aankweken sinds Eddy M.. in Italië...
En ja, kijk nog eens, iets hoger: daar staat: wij zijn Belgen !
Want in de sport zijn het allemaal Belgen.
In een dancing kijken we wantrouwig naar een licht gebruinde evenmens, maar in het voetbal is dat héél zeker een Belg.
Belg zijn heeft niets te maken met taal !
Belg zijn heeft niets te maken met waar je geboren bent.
Belg zijn heeft niets te maken met welke nationaliteit je ouders hebben.
Belg zijn heeft te maken met hoe goed je tegen een bal kunt stampen, of kunt duwen op de pedalen, of hoe ver je kunt springen, kortom: met sport.

Voor een vreemdeling moet het héél verwarrend overkomen ! Men moet wel de indruk krijgen dat wij hier, de echte inboorlingen, de Belgen van geboorte, allemaal sportlui tot en met zijn... Maar het is eigenlijk net omgekeerd !
Omdat wij het zelf niet hebben, doen wij zo ons best het te adopteren.

Ach, een Syriër ! En waarom komde gij naar hier manneke ? Ach, ze willen je doodschieten? Tsstsstssst... tommetoch. Tja, er komen er hier zo veel die dat zeggen... Jajajaja...zucht.  Kunt ge voetballen? JJAAAHHH ? Dan moogt ge blijven....

djudedju

tot de volgende ?

hospitaal

Vanmorgen moest ik naar het hospitaal, ik moest een scan laten maken van mijn sinussen... Beetje vroeg vertrokken, want tegenwoordig heb je ook al in Oudenaarde regelmatig opstoppingen... Maar natuurlijk, als je dan vroeg vertrekt, dan is er net geen file... Toen ik dat zag, viel mijne euro... 't Is schoolvakantie, dus zijn er sowieso veel minder auto's op de baan !

Dat maakte dat ik véél te vroeg was in het hospitaal, maar ja, dat is misschien best, want als je de ingang vindt (tijdens de bouwwerken), dan stel je tot je verbijstering vast dat het onthaal aangeduid wordt met een pijl naar rechts én een naar links...

Gelukkig was daar een verpleegster, die de weg al wist... Oefening baart kunst ?

Van het onthaal naar de dienst waar je moet zijn voor een scan, en na enkele minuutjes, meer dan een halfuur voor het afgesproken uur, mocht ik al binnen. Ik moest mijn jas uitdoen, en mijn bril, en dan op de tafel gaan liggen... Verschrikkelijk ! Gisteren was het de viering van 30 jaar Ziekenzorg Mater- Welden, en ik heb duidelijk veel te veel gedaan, heel de nacht niet geslapen van de pijn, ondanks alle pijnstillers, en dan moet je op die strijkplank gaan liggen, moet je jezelf nog wat omhoog werken, zodat je hoofd netjes in een gleuf ligt. Ze schuiven je dat de scan in, stellen vast dat ik blijkbaar niet echt recht lag, en leggen je goed.... Een minuut later mocht ik al weer op staan... Maar dat lukte me niet zonder wat hulp. Heel voorzichtig, voetje voor voetje naar het kleedhokje om mijn jas en bril te halen, en ik mocht naar huis...

Tegen dat ik aan mijn auto was, ging het al weer een heel stuk beter... Maar ik heb nog steeds veel pijn.
Nu ja, ik heb het mezelf aangedaan hé... Toch erg dat een mens altijd moet rekening houden met die rug. djudedju.

Na het hospitaal vlug nog wat boodschappen gedaan, onder meer naar de apotheker. Daar ben je steeds een hele hoop geld kwijt !

En nu zit ik hier, te bloggen. Na de wind en de pletsende regen van gisteren, is de lucht zuiverder dan hij in lange tijd was. Ik ben er zeker van dat we het KBC-gebouw aan Flanders Expo weer goed kunnen zien, maar vermits ik te veel pijn had om te turnen, heb ik het niet gezien.

Zoals gezegd, gisteren was het dus de viering van 30 jaar ziekenzorg... Het feest was ondanks het weer een succes, iedereen tevreden, en zeker wat betreft de maaltijd !  We zijn de viering begonnen met een lekkere kop koffie met een reuzegroot stuk taart, na een heerlijk stukje gezang kregen we een lekkere aperitief, en nadien weer gezang en vooral heel wat meezingen ! Rond 17.30' uur konden we aanschuiven voor een lekker en uitgebreid koud buffet. Er was meer dan genoeg, zodat we deze middag nog maar eens, nu thuis, gaan leven van de restjes ! En wij niet alleen ! We hebben heel wat sla en groenten, en een soort koude pasta meegebracht, genoeg voor meer dan twee dagen de kippen voederen ! Die beesten gaan het nog nooit zo goed hebben gehad !

Maar ja... Een mens wil dan wat helpen... En Anny is ook voor een dergelijk feest de koffie-madam, en dus moesten wij daar al om 12.30' uur zijn, om de koffiemachines aan te steken. Tijdens het feest
is  Anny meer aan het afwassen geweest, dan dat ze kon genieten. Gelukkig hebben we heel wat helpers, want er is heel veel werk aan zo'n feest ! Het begint met alles klaar zetten, (daar moeten wij niet aan helpen), en het eindigt met het alles weer weg doen... Tafels, stoelen, tafelversieringen, het papier dat op de tafel ligt, en dan nog het proper opvegen van heel de zaal... Maar zoals gezegd, het is een geslaagd feest geworden ! Iedereen was dik tevreden van de namiddag en van het lekkere eten en drinken.

Om 19.30' uur zat ik al in bed, Anny keek nog wat naar Familie en kwam dan ook slapen. Maar zoals gezegd, slapen was er voor mij helaas niet bij...
Nu ja, tegen morgen is het hopelijk al weer veel beter, en is de pijn weer binnen de aanvaardbare grenzen...

tot de volgende  ?

storm

Opel Olympia 1 (Photo credit: Wikipedia)

Het waait verschrikkelijk hard, hier boven op de berg... In de wei naast mijn deur is de afsluiting stuk en één paaltje stuk, door een afgevallen dikke tak van die populieren die daar staan.
Wij hebben die buur al een paar keer er op gewezen dat die populieren ziek zijn, en nodig moeten opgeruimd worden, maar hij hoort niet aan die kant. Ik heb er wel wat schrik van, want mochten ze mijn kant uitvallen, dan denk ik dat ze tot op mijn huis vallen !

Ik heb Mario verwittigd van de schade aan zijn afsluiting, hopelijk gaat hij wat meer druk uitoefenen op de buur van de populieren...

Eigenlijk zijn we machteloos tegen de natuur... Water, wind, vuur... begin er maar iets tegen.
Wij zitten hier nog goed, als je de beelden en de berichten ziet en hoort, dan is het hier altijd nog iets minder erg dan bij de buren. Blijkbaar hebben wij hier heel zelden te maken met echte extremen in weer. Dus mogen we eigenlijk helemaal niet klagen. Als je die beelden ziet van Tyfoons, orkanen en dergelijke, dan is dat hier maar een briesje...
In een ver verleden heb ik op de mailboat gewerkt, en heb ik de gezamenlijke kracht van wind en water aan den lijve ondervonden. De mailboat is een betrekkelijk grote boot, en toch was bijna iedereen, ook van de bemanning, zeeziek als er een echte storm was, ik gelukkig niet. Blijkbaar heb ik echte zeebenen... Ik moet zeggen dat ik veel banger was van de mist dan van de wind, de storm. Als door erwtensoep moet varen, overal toeters en bellen hoort van onzichtbare schepen en boten, dan voelde ik me helemaal niet gerust.

Maar toch, als het nu hier stormt, dan zit of lig ik te luisteren of ik niets abnormaals hoor. Houden die nieuwe vorstpannen het ? Zou het kippenhok de storm doorstaan? Zouden er geen takken of iets afwaaien en op ons huis belanden. Heb je die plasticzak zien voorbijkomen? Ik heb nog geen enkele fietser gezien. Ik herinner me plots dat ik ooit, als kind, voor onze deur een man met fiets en al omver zag waaien... En vroeger, in de Opel Olympia, voelde je bij hevige windstoten, hoe je van links naar rechts zwaaide, en zag ik mijn vader trekken en wroeten aan het stuur...

En met de grote overstroming in februari 1953 (of was het 52 ?), stond ook Oostende onder water en aan de Opex (een wijk van Oostende) was er zelfs een dode. Dat was zo'n verschrikkelijk nieuws dat me heel wat van die details zijn bijgebleven, ook toen ontsnapten we nog aan het ergste, Nederland was véél erger getroffen, en in de krant keken we met verschrikking in de ogen naar de beelden van de ramp.

Heel het gezin ging kijken naar de overstroomde stad Oostende, ik niet, ik was weer eens ziek, en ik hoorde nadien de verslagen van mijn gezinsleden. Wind en water... Verschrikkelijke krachten.

Ooit was er een hevige stormwind na een heel natte periode, en toen we 's morgens op stonden na de stormachtige nacht, waren er in het Maria Hendrika Park voor onze deur, honderden bomen omgewaaid... Maanden nadien hoorden we nog de snerpende zagen...

In die tijd maakten die overstroming, die omgewaaide bomen me niet bang, het was sensationeel, ik zou bijna zeggen leuk om eens te zien... Nu, oud en grijs en iets wijzer, maakt de wind, en die grote afgevallen tak me al bang...

Gek. Schrik heeft duidelijk ook iets met besef te maken.
Ik vermoed dat, mocht ik als kind de overstroming aan den lijve hebben meegemaakt, ik dan wel al schrik zou hebben gehad... Maar nu keek ik van op veilige afstand toe, luisterde naar de radio, keek in de krant (Er was nog geen TV, noch bij ons, noch bij een of andere buur)...

Soms denk ik een beetje met weemoed aan de tijd dat gevaar nog iets van veraf was, iets uit de krant...

djudedju

tot de volgende ?