In een van mijn vele internetabonnementen, zitten er ook enkele omtrent medische nieuwtjes...Vandaag staat het eerste artikeltje in het licht van de sexuele moraal...Het eerste zinnetje begint met : Het is vandaag de dag gevaarlijk om over moraal te spreken...Ik heb niet verder gelezen, ik was al vertrokken met mijn wilde fantasie !
Weet je, ze hebben gelijk, moraal is nu niet meer bespreekbaar, net zo min als het woord solidariteit. Dat zijn twee van de zovele uitgeholde woorden. Alleen het woord is er nog, iedereen weet waarvoor het eigenlijk zou moeten staan, maar niemand houd zich nog aan die betekenis.
Als je dan nog bij uitbreiding over sexuele moraal wil praten, dan is het hek (eigenlijk moest ik hier het gek schrijven) van den dam.
Heb je je al eens afgevraagd wat telefoon te maken heeft met sex? Of wat haarshampoo te maken heeft met sex? of waspoeder? of waterverzachters ? of een auto ?
Nochtans heeft het er blijkbaar héél véél mee te maken! Bekijk maar eens de reclameboodschappen op de TV... Nu de verkiezingen voor de deur staan zit ik vol ongeduld te wachten op de eerste link van sex met gemeenteraad...Alhoewel...Herinner u zich de reclamepanelen van een wufte minister die de ene miskleun na de andere opstapelt (Ik heb het niet over Onkelinkx, met de beste wil van de wereld kan ik die niet linken aan sex) ...Overal zag je haar uitnodigend langs de vlaamse wegen... Ik heb ooit mijn handen voelen tintelen en jeuken om niet ergens zo'n bord te pieken, en het voor mijn deur horizontaal te monteren met daarbij een bordje "Gevallen vrouw"...maar wellicht zou haar dat nog wat stemmen hebben opgebracht.
Wat dus niet mijn bedoeling was.
Nu we toch over moraal en verkiezingen bezig zijn...Wat is de moraal van de kiezer die een gekende en veroordeelde fraudeur in het parlement kiest (Van Rossem voor de eigenaars van een kort geheugen) Hé, eigenlijk kon dat tussen haakjes een goede slogan zijn voor heel wat van ons pakket kandidaten...
Ik moet steeds denken aan dat mopje...
Een man in overall staat met zijn fiets voor de neergelaten slagbomen van den overweg, als daar plots een chieke mercedes naast hem komt staan. Plots gaat het raampje open, en een symphatieke stem klint door het raampje "Mô Maurits, hoe lang is dat al geleden?" Waarop de arbeider flegmatiek: "Zes jaar, mijnheer de burgemeester, zes jaar!"
En nog zijn we niet geleerd...
Mocht je momenteel met een of ander, al jaren aanslepend probleem zitten in verband met bouwvoorschriften of openbare nutsvoorzieningen, 't is de moment hé, als je nu iets vraagt aan een schepen van de gemeente, dat heb je nu enorm veel kans dat het geregeld is voor de verkiezingen...
Moraal...
hngg
ze dronken een glas, ze deden een plas en ze lieten het zoals het was...
Ooit heb ik een kanunnik horen zeggen: "Een principe, dat is lijk ne schete, je houd dat zo lang mogelijk op, maar 't kan zo'n deugd doen als je 't gelost hebt..."
Om eens over na te denken
tot de volgende ?
ps: de reacties op Bart zijn prestaties deden mij deugd, en ik heb ze hem doorgestuurd! Danke.
donderdag, september 07, 2006
woensdag, september 06, 2006
tommetoch
Gisterenmiddag, in mijn haast om te gaan vissen, toch wel mijn pillen vergeten te nemen zeker...Neen, ik heb niet abnormaal veel pijn gehad aan de boord van 't water, maar 's avonds na het mooie programma over dino's op nederland 3, wou ik nog een bad pakken, iets wat al altijd moeilijk is, en plots schoot de pijn dwars door mij heen. Ik heb geen oog dichtgedaan voor 5 uur.Vermoedelijk moet ik dan toch even weggedommeld zijn, maar vanmorgen stond ik op met een kop gelijk een ketel. De pijn in mijn rug is nog wat hoger dan normaal, maar het begint toch weer te gaan.
En zeggen dat het vandaag al zo'n strontdag is ! Anny is bezig de haag te scheren! Op zo'n moment voel ik mij zo verschrikkelijk ambetant. Dat is geen vrouwenwerk! dat is iets wat ik hoor te doen...
Ik ga er niet meer over zagen, ik kan er toch niets aan doen, maar het blijft verschrikkelijk ambetant.
Ik hoorde van Luc dat dokter Avet overleden is...Hij was een buur toen ik in Oudenaarde stad woonde, was jarenlang onze huisdokter, en een goede vriend. Hij was ook voorzitter van de "Vlijtige Siervogels", waar ik ook in het bestuur was, samen met Luc, en de twee Etiennes. Wij hebben veel gewerkt op en aan de exposities van de vogels, maar hebben ook heel wat afgelachen. Zijn vrouw was al een tijdje overleden. Luc vroeg mij of ik een kaartje wilde sturen in naam van het oud-bestuur van de "vogelbond". Het staat hier voor me...Ik probeer het mee te geven met de facteur, maar 't is een vervanger, en die vliegt voorbij...wellicht moet ik het nog ergens gaan posten deze namiddag.
Ik schreef reeds eerder dat de blaren van de bomen aan 't vergelen zijn, maar in het bos in Wannegem zagen wij dat ze zelfs al aan 't vallen zijn. Momenteel vooral de blaren van de populieren die als lichtgele vlekken op het water drijven en in 't gras liggen te blinken. Het seizoen van kou en duisternis komt weer naderbij. Zelfs de dagen zijn al een heel stuk gekort. Ik heb een hekel aan de winterperiode... Het is in de winter veel moeilijker om telkens weer uit het dal te kruipen, de natuur noodt je uit in je kokon te blijven zitten. bêêêkes.
Ik hou van zon en licht om me heen.
Heb je gisteren eens de affiche bekeken? Tof hé ?
Tot morgen?
En zeggen dat het vandaag al zo'n strontdag is ! Anny is bezig de haag te scheren! Op zo'n moment voel ik mij zo verschrikkelijk ambetant. Dat is geen vrouwenwerk! dat is iets wat ik hoor te doen...
Ik ga er niet meer over zagen, ik kan er toch niets aan doen, maar het blijft verschrikkelijk ambetant.
Ik hoorde van Luc dat dokter Avet overleden is...Hij was een buur toen ik in Oudenaarde stad woonde, was jarenlang onze huisdokter, en een goede vriend. Hij was ook voorzitter van de "Vlijtige Siervogels", waar ik ook in het bestuur was, samen met Luc, en de twee Etiennes. Wij hebben veel gewerkt op en aan de exposities van de vogels, maar hebben ook heel wat afgelachen. Zijn vrouw was al een tijdje overleden. Luc vroeg mij of ik een kaartje wilde sturen in naam van het oud-bestuur van de "vogelbond". Het staat hier voor me...Ik probeer het mee te geven met de facteur, maar 't is een vervanger, en die vliegt voorbij...wellicht moet ik het nog ergens gaan posten deze namiddag.
Ik schreef reeds eerder dat de blaren van de bomen aan 't vergelen zijn, maar in het bos in Wannegem zagen wij dat ze zelfs al aan 't vallen zijn. Momenteel vooral de blaren van de populieren die als lichtgele vlekken op het water drijven en in 't gras liggen te blinken. Het seizoen van kou en duisternis komt weer naderbij. Zelfs de dagen zijn al een heel stuk gekort. Ik heb een hekel aan de winterperiode... Het is in de winter veel moeilijker om telkens weer uit het dal te kruipen, de natuur noodt je uit in je kokon te blijven zitten. bêêêkes.
Ik hou van zon en licht om me heen.
Heb je gisteren eens de affiche bekeken? Tof hé ?
Tot morgen?
dinsdag, september 05, 2006
Fier, trots, hovaardig...
dat ben ik allemaal ! Ga maar eens kijken op
http://www.designvlaanderen.be/0/0/db/contentitem/0affiche.nl.pdf
Mocht het niet klikken, verander dan de nullen in O, want dat zie ik niet zo goed in het adres...of misschien alleen de nul voor affiche in o...je ziet wel;
Gezien ? de affiche van design-Vlaanderen???? Gezien wie daar als eerste naam op prijkt ? mijn zoontje, van mij...van ons zegt Anny.
En dat is niet alles hij is ook genomineerd voor de Henry Van de Velde prijs, ze zijn met dertien uit meer dan 80 kandidaten verkozen.
Het kunstenaartje in mij glundert ! Mijn eigen bloed die HET maakt in wat toch wel een heel speciale wereld is van kunst naar de gebruiker.
Je moest mij nu zien glunderen !
Hij werd nog al eens genomineerd, maar nu begint hij werkelijk in de galerij der groten te komen !
Allee, de groten in de wereld van design, en dat is een heel klein wereldje, maar heel specialistisch.
Wat mij ook al een eindje opvalt is het rustige zelfbewustzijn van onze Bart. Hij behoort tot die gelukkige mensen die weten dat ze het kunnen, en die gerust zijn in hun eigen kunnen. Hij moet zich niet meer proberen te bewijzen, hij bewijst zich, en dat voel je aan hem. Hij straalt rust en zelfvertrouwen uit. Ik ben jaloers, ik heb die fase nooit bereikt, ik heb wellicht ook nooit die strebersmentaliteit gehad om daar te komen. Bart wel, hij vocht zich vol rustige zelfbewustheid zijn weg, en zijn weg alleen. En hij wordt geappreciëerd in zijn bedrijf, hij vormt een bron van goede verkoop, van werk en voelt zich daar goed bij, en hij lukt er in die lijn door te trekken, hij creëert steeds nieuwe ideeën, kortom hij is gelukkig en dat straalt hij ook uit.
Ik ben blij dat ik hem ooit dwong eerst zijn studie als wever te beëindigen, vooraleer hij mocht gaan in de richting van design. Hij was toen woest, nijdig, maar nu heeft hij al wel honderd keer gezegd dat dat precies hem zoveel meer heeft gegeven om dat te doen wat hij nu doet. Zijn start van een totaal nieuwe vormgeving lag hem onder meer in een discussie met de weverij, die beweerde dat zijn ding niet te weven was...Hij ging naar de weverij, en stelde het getouw in en begon het zelf te weven...Dit ging natuurlijk het bedrijf rond, een designer die niet alleen tekende, maar ook nog wist hoe het uitgevoerd moest worden... Hij maakte dan speciale ontwerpen voor het bedrijf in Indië, aangepast aan de machines en de kundigheid van die mensen daar, met ook daar goede resultaten.
Het moet heerlijk zijn te weten, te voelen dat je goed bent in je job, in je vel !
Voilà, mijn stoefuurtje is voorbij, ik mag toch ook eens happy zijn in mijn blog ook hé...en wie mij kwalijk neemt dat ik fier ben over mijn eigen kroost, hij steke zijn hand in eigen boezem...
Vandaag, dinsdag, goe weer...visweer !We gaan naar Wannegem, hopelijk met meer vis dan vorige week in het park..
In ieder geval, ze geven warm weer, dus heb ik zelfs al weer mijn korte broek aangetrokken.
De wormen van vorige week zijn nog goed, dus moeten we niets meer gaan halen.
Als er iets speciaals gebeurd, dan hoor je het wel...
Tot de volgende?
getekend,
een gelukkige vader (mag ook wel eens...)
http://www.designvlaanderen.be/0/0/db/contentitem/0affiche.nl.pdf
Mocht het niet klikken, verander dan de nullen in O, want dat zie ik niet zo goed in het adres...of misschien alleen de nul voor affiche in o...je ziet wel;
Gezien ? de affiche van design-Vlaanderen???? Gezien wie daar als eerste naam op prijkt ? mijn zoontje, van mij...van ons zegt Anny.
En dat is niet alles hij is ook genomineerd voor de Henry Van de Velde prijs, ze zijn met dertien uit meer dan 80 kandidaten verkozen.
Het kunstenaartje in mij glundert ! Mijn eigen bloed die HET maakt in wat toch wel een heel speciale wereld is van kunst naar de gebruiker.
Je moest mij nu zien glunderen !
Hij werd nog al eens genomineerd, maar nu begint hij werkelijk in de galerij der groten te komen !
Allee, de groten in de wereld van design, en dat is een heel klein wereldje, maar heel specialistisch.
Wat mij ook al een eindje opvalt is het rustige zelfbewustzijn van onze Bart. Hij behoort tot die gelukkige mensen die weten dat ze het kunnen, en die gerust zijn in hun eigen kunnen. Hij moet zich niet meer proberen te bewijzen, hij bewijst zich, en dat voel je aan hem. Hij straalt rust en zelfvertrouwen uit. Ik ben jaloers, ik heb die fase nooit bereikt, ik heb wellicht ook nooit die strebersmentaliteit gehad om daar te komen. Bart wel, hij vocht zich vol rustige zelfbewustheid zijn weg, en zijn weg alleen. En hij wordt geappreciëerd in zijn bedrijf, hij vormt een bron van goede verkoop, van werk en voelt zich daar goed bij, en hij lukt er in die lijn door te trekken, hij creëert steeds nieuwe ideeën, kortom hij is gelukkig en dat straalt hij ook uit.
Ik ben blij dat ik hem ooit dwong eerst zijn studie als wever te beëindigen, vooraleer hij mocht gaan in de richting van design. Hij was toen woest, nijdig, maar nu heeft hij al wel honderd keer gezegd dat dat precies hem zoveel meer heeft gegeven om dat te doen wat hij nu doet. Zijn start van een totaal nieuwe vormgeving lag hem onder meer in een discussie met de weverij, die beweerde dat zijn ding niet te weven was...Hij ging naar de weverij, en stelde het getouw in en begon het zelf te weven...Dit ging natuurlijk het bedrijf rond, een designer die niet alleen tekende, maar ook nog wist hoe het uitgevoerd moest worden... Hij maakte dan speciale ontwerpen voor het bedrijf in Indië, aangepast aan de machines en de kundigheid van die mensen daar, met ook daar goede resultaten.
Het moet heerlijk zijn te weten, te voelen dat je goed bent in je job, in je vel !
Voilà, mijn stoefuurtje is voorbij, ik mag toch ook eens happy zijn in mijn blog ook hé...en wie mij kwalijk neemt dat ik fier ben over mijn eigen kroost, hij steke zijn hand in eigen boezem...
Vandaag, dinsdag, goe weer...visweer !We gaan naar Wannegem, hopelijk met meer vis dan vorige week in het park..
In ieder geval, ze geven warm weer, dus heb ik zelfs al weer mijn korte broek aangetrokken.
De wormen van vorige week zijn nog goed, dus moeten we niets meer gaan halen.
Als er iets speciaals gebeurd, dan hoor je het wel...
Tot de volgende?
getekend,
een gelukkige vader (mag ook wel eens...)
maandag, september 04, 2006
Blâren...
In de mooie linde voor mijn raam zijn (nu al !!!) de eerste gele blâren verschenen...Herft ! ja herft ! 't is nog niet zo erg dat het in de overtreffende trap moet met een -st appendix. Maar toch, het begint...de natuur begint weer af te sterven, de periode van het grote doodgaan begint weer. Min hydrangea's (hortensia's) vertonen weer die typische kleur die zegt: "knip mij af, laat mij drogen en ik toon de rest van mijn tijd mijn heerlijke doodskleur..." Tof ...
Misschien een tip voor mensen die dat niet willen...Als je glycerine oplost in water, en daar dan bloemen in zet, dan stel je vast dat de glycerine bij de meeste bloemen werkt als een bewaarmiddel, zodra je ziet dat de plant doordrongen is van de glycerine, kun je haar drogen in een bijna perfecte mummificering. Alleen voor mensen met todestrieb, doodsdrift, ken ik nog uit mijn cursus psychopathosis, komt van fruit of van jong, allee van jüng freud...
Weet jij wat ideokinetische para-apraxie psychopathose is ??? Ikke wel ! Ik kan dat zelfs zonder één hapering uitspreken. Als je ooit een type ziet die met zijn sigaret langs zijn stekjesdoosje wrijft om hem aan te steken, dan lijdt die man aan Juist, ja !
Dus, zoals het woord duidelijk zelf zegt, een beweging tegengesteld aan het doel van de beweging... (Van uit het voorbeeld vermoed ik dat het een ziekte van rokers is...ik moet toch eens mijn jongste zus in de gaten houden...en Mieke, en Jan en...) Zoudt ge allemaal niet beter stoppen met roken ??? Voor ge zulke verschrikkelijke dingen krijgt als ideokinetische para-apraxie psychopathose ???? Ik mag er niet aan denken familie te krijgen met zo'n verschrikkelijk klinkende aandoeningen...dju toch !
En bovendien, je kunt van roken ook nog ziek worden !
Voilà, nu ben ik weer een pak abonnementen op mijn blog kwijt. Ik ga toch moeten beginnen op passen, anders hou ik geen lezers meer over. Als ik nu nog één artikel schrijf over alcohol en zijn kwalijke gevolgen, dan ga ik failliet ???
Mensen die dagelijks hun hoeveelheid alcohol nutten zijn alcoholiekers ! Hebben ze gezegd op TV ! en daar kunnen ze het weten ! Mensen die dus iedere dag een aperitiefje nemen...Neen, zunne, ikke niet, ik drink alcoholvrije aperitief... Luc heeft dat eens geproefd, en sindsdien bekijkt hij mij wat argwanend...er zal dus ook wel iets mee zijn zeker ??? Maar ik heb het gevoel dat ik in een wereld vol... voilà, ik heb het gedaan, ik zit hier nu te schrijven voor die ene mens die niet leeft en toch nog kan lezen. (Veel kunnen er zo niet zijn hé?)
Maar heb je al eens geluisterd naar die medische programma's? In holland zijn ze daar straf in, daar kun je bijna iedere dag een nieuwe afwijking bij je zelf vaststellen. Dat is ook de bedoeling, want op het einde van het programma stoppen ze met het geven van een bankrekeningnummer waar vroede professoren wegens geldgebrek er net niet in slagen het probleem met een simpel pilletje op te lossen...betalen dus, om jezelf de de voorheen onbekende puree te halen.
Er moet veel geld te verdienen zijn met het betonen van meelij met de arme zieke...
Ooit heb ik eens zelf, in eigen persoon, geld weest afdragen aan zo'n humanitaire instelling. Ik moet eerlijk zeggen dat mijn bureel helemaal niet het peil haalde van de burelen daar. Ik weet wel, je moet mensen hebben die alles administratief regelen, maar moet dat noodzakelijk in zo'n luxueus bureel ? Met alle snufjes inzake bureautica, in een prachtig ruim en licht appartement met zonwerende ramen? Ik heb dat nooit gehad, ik heb het ook nooit nodig gehad, al wat ik wou had ik, om effectief te kunnen werken. Toen ik na heel veel jaren eens nieuwe meubels kreeg, heb ik zelf mijn bureel geverfd, en voelde ik mij onwennig rijk in mijn modern kantoor. Tot ik daar zag wat modern kan zijn...met echte designmeubels ... Moet dat echt? Is het niet eerst en vooral de bedoeling dat het geld naar de humanitaire doelstelling gaat ? Ik denk dan aan een brave mens gelijk Lucien die hier ieder jaar met zijn kartonnen doos de buurt afstruint voor elfelfelf...Zouden ze daar ook zo'n burelen hebben? En zou Lucien nog rond gaan als hij één keer die burelen zou gezien hebben??? Ik weet het niet, en soms heb ik het gevoel dat ik het veel liever niet weet. Illusies zijn veelal zo mooi dat ze het koesteren waard zijn.
De zon is er! Plots! En meteen zijn de grijze wolken met witte randen versierd ! Snap je ? Ook regenwolken kunnen lief ogen...
allee, 'k ben d'er weer mee weg. Mocht jij die ene lezer zijn die nog rest, tot morgen?
Misschien een tip voor mensen die dat niet willen...Als je glycerine oplost in water, en daar dan bloemen in zet, dan stel je vast dat de glycerine bij de meeste bloemen werkt als een bewaarmiddel, zodra je ziet dat de plant doordrongen is van de glycerine, kun je haar drogen in een bijna perfecte mummificering. Alleen voor mensen met todestrieb, doodsdrift, ken ik nog uit mijn cursus psychopathosis, komt van fruit of van jong, allee van jüng freud...
Weet jij wat ideokinetische para-apraxie psychopathose is ??? Ikke wel ! Ik kan dat zelfs zonder één hapering uitspreken. Als je ooit een type ziet die met zijn sigaret langs zijn stekjesdoosje wrijft om hem aan te steken, dan lijdt die man aan Juist, ja !
Dus, zoals het woord duidelijk zelf zegt, een beweging tegengesteld aan het doel van de beweging... (Van uit het voorbeeld vermoed ik dat het een ziekte van rokers is...ik moet toch eens mijn jongste zus in de gaten houden...en Mieke, en Jan en...) Zoudt ge allemaal niet beter stoppen met roken ??? Voor ge zulke verschrikkelijke dingen krijgt als ideokinetische para-apraxie psychopathose ???? Ik mag er niet aan denken familie te krijgen met zo'n verschrikkelijk klinkende aandoeningen...dju toch !
En bovendien, je kunt van roken ook nog ziek worden !
Voilà, nu ben ik weer een pak abonnementen op mijn blog kwijt. Ik ga toch moeten beginnen op passen, anders hou ik geen lezers meer over. Als ik nu nog één artikel schrijf over alcohol en zijn kwalijke gevolgen, dan ga ik failliet ???
Mensen die dagelijks hun hoeveelheid alcohol nutten zijn alcoholiekers ! Hebben ze gezegd op TV ! en daar kunnen ze het weten ! Mensen die dus iedere dag een aperitiefje nemen...Neen, zunne, ikke niet, ik drink alcoholvrije aperitief... Luc heeft dat eens geproefd, en sindsdien bekijkt hij mij wat argwanend...er zal dus ook wel iets mee zijn zeker ??? Maar ik heb het gevoel dat ik in een wereld vol... voilà, ik heb het gedaan, ik zit hier nu te schrijven voor die ene mens die niet leeft en toch nog kan lezen. (Veel kunnen er zo niet zijn hé?)
Maar heb je al eens geluisterd naar die medische programma's? In holland zijn ze daar straf in, daar kun je bijna iedere dag een nieuwe afwijking bij je zelf vaststellen. Dat is ook de bedoeling, want op het einde van het programma stoppen ze met het geven van een bankrekeningnummer waar vroede professoren wegens geldgebrek er net niet in slagen het probleem met een simpel pilletje op te lossen...betalen dus, om jezelf de de voorheen onbekende puree te halen.
Er moet veel geld te verdienen zijn met het betonen van meelij met de arme zieke...
Ooit heb ik eens zelf, in eigen persoon, geld weest afdragen aan zo'n humanitaire instelling. Ik moet eerlijk zeggen dat mijn bureel helemaal niet het peil haalde van de burelen daar. Ik weet wel, je moet mensen hebben die alles administratief regelen, maar moet dat noodzakelijk in zo'n luxueus bureel ? Met alle snufjes inzake bureautica, in een prachtig ruim en licht appartement met zonwerende ramen? Ik heb dat nooit gehad, ik heb het ook nooit nodig gehad, al wat ik wou had ik, om effectief te kunnen werken. Toen ik na heel veel jaren eens nieuwe meubels kreeg, heb ik zelf mijn bureel geverfd, en voelde ik mij onwennig rijk in mijn modern kantoor. Tot ik daar zag wat modern kan zijn...met echte designmeubels ... Moet dat echt? Is het niet eerst en vooral de bedoeling dat het geld naar de humanitaire doelstelling gaat ? Ik denk dan aan een brave mens gelijk Lucien die hier ieder jaar met zijn kartonnen doos de buurt afstruint voor elfelfelf...Zouden ze daar ook zo'n burelen hebben? En zou Lucien nog rond gaan als hij één keer die burelen zou gezien hebben??? Ik weet het niet, en soms heb ik het gevoel dat ik het veel liever niet weet. Illusies zijn veelal zo mooi dat ze het koesteren waard zijn.
De zon is er! Plots! En meteen zijn de grijze wolken met witte randen versierd ! Snap je ? Ook regenwolken kunnen lief ogen...
allee, 'k ben d'er weer mee weg. Mocht jij die ene lezer zijn die nog rest, tot morgen?
zondag, september 03, 2006
Wegenwerken...
Waar men probeert te gaan in Vlaamse land, overal komt men omleidingen tegen...Er hangt blijkbaar een virus in de lucht...In ieder gemeente zijn ze heel de "proche" aan 't omkeren om de reeds jaren bestaande wegenellende nu, plots, allemaal op 't zelfde moment te herstellen.
Het virus is een periodiek terugkerend verschijnsel, het leeft onder de naam verkiezingen...
Bart moet, om het even langs waar hij ook rijdt, omleidingen volgen en/of verkeersopstoppingen door verkeerslichten aan werken doorstaan. Hij probeerde langs Kruishoutem, langs Ronse, langs de gewone weg, hij probeerde de gekste routes uit...hopeloos...
Denken de heren mandatarissen nu echt dat die oprispingen van het laatste moment de balans terug in hun voordeel zullen doen keren??? Wel in tegendeel ! Het is zo kort bij de verkiezingen dat iedereen zich nog heel goed de ellende herinnert, en nog niet doordrongen is van de verbeteringen..als die er al zijn! Want de heren kunnen niet anders dan de wil van één groep volgen, en daardoor de anderen nog meer in de kou zetten... Of denk je dat iemand die alle dagen naar zijn werk moet rijden, nu echt gelukkig is met ale die asverleggingen, verkeersdrempels en dies meer ? Denk je nu echt dat de fietsers gelukkig zijn met die voor hen levensgevaarlijke rotonden?...
Bovendien zijn de gemeenteraadsverkiezingen het meest absurde van alle verkiezingen.
De reden? Iedere kandidaat doet het uitschijnen als of die verkiezingen nu eindelijk eens de verkiezingen zijn waar je werkelijk je stem kunt geven aan de persoon die jou het dichts bij jou gedachtengoed zit. En die man zal dan jou stem doen doorklinken in het bestuur van je eigen gemeente...bullshit ! Wat je ook doet, je stemt voor die klotepartij, niet voor die man of vrouw! Dat betekent dat in de gemeente de partijdiscipline bepaalt wat daar vertelt wordt...en wat die partij"discipline" is, dat moeten we niet uitleggen. Maar één ding is zeker, als er in de oppositie een briljant idee heeft, vergeet het maar, oppositie is defacto verkeerd, dus kan het niet briljant zijn. Ik vraag mij af, mocht men de verkiezingen in ons absurdistan vrij laten, hoeveel percent er zouden gaan stemmen...buiten de kandidaten op zichzelf...Kijk, in de tijd toen ik nog vergaderingen gaf, heb ik er nooit één moment over getwijfeld om, ook op algemene ledenvergaderingen, om de waarheid te vertellen aan de leden. Als in een eisenbundel een vraag van de andere vakbond mee opgenomen werd, dan vertelde ik dat ook! Er is toch geen zinnig mens die denkt dat het verstand alleen bij ons zit, en dat in de anderen vakbonden alleen stommeriken zitten?? Welnu, in de politiek denken en zeggen ze dat wel ! Zij die aan het bewind zitten hebben de alleenzaligmakende waarheid . En dan zijn ze verwonderd dat de mensen niet meer in de politiek geloven...
Enfin, laat ze maar boeren...we denken er allemaal het onze van...
Heel lang geleden, in 1993, zat ik bij goede vrienden, en vernam het heuglijke nieuws dat Marleen in verwachting was...Alleen, zij was niet zo gelukkig, 't was een tweeling en er waren al twee kinderen... Hopelijk waren het meisjes of toch een meisje, want ze had al twee jongens...
Ik werd gevraagd of ik het gedichtje en een tekening voor het kaartje wou maken (zo heb ik er vele gemaakt)... Zoals gewoonlijk heb ik die dingen niet bewaard, maar nu heb ik zo'n kaartje gekregen van de moeder...die nog altijd content is met haar vier zonen...
Ik kon niet nalaten in het gedichtje toch even te grinniken met de dubieuze gevoelens van de mama toen ze vernam dat het een tweeling zou zijn...
Hier het gedichtje:
Het virus is een periodiek terugkerend verschijnsel, het leeft onder de naam verkiezingen...
Bart moet, om het even langs waar hij ook rijdt, omleidingen volgen en/of verkeersopstoppingen door verkeerslichten aan werken doorstaan. Hij probeerde langs Kruishoutem, langs Ronse, langs de gewone weg, hij probeerde de gekste routes uit...hopeloos...
Denken de heren mandatarissen nu echt dat die oprispingen van het laatste moment de balans terug in hun voordeel zullen doen keren??? Wel in tegendeel ! Het is zo kort bij de verkiezingen dat iedereen zich nog heel goed de ellende herinnert, en nog niet doordrongen is van de verbeteringen..als die er al zijn! Want de heren kunnen niet anders dan de wil van één groep volgen, en daardoor de anderen nog meer in de kou zetten... Of denk je dat iemand die alle dagen naar zijn werk moet rijden, nu echt gelukkig is met ale die asverleggingen, verkeersdrempels en dies meer ? Denk je nu echt dat de fietsers gelukkig zijn met die voor hen levensgevaarlijke rotonden?...
Bovendien zijn de gemeenteraadsverkiezingen het meest absurde van alle verkiezingen.
De reden? Iedere kandidaat doet het uitschijnen als of die verkiezingen nu eindelijk eens de verkiezingen zijn waar je werkelijk je stem kunt geven aan de persoon die jou het dichts bij jou gedachtengoed zit. En die man zal dan jou stem doen doorklinken in het bestuur van je eigen gemeente...bullshit ! Wat je ook doet, je stemt voor die klotepartij, niet voor die man of vrouw! Dat betekent dat in de gemeente de partijdiscipline bepaalt wat daar vertelt wordt...en wat die partij"discipline" is, dat moeten we niet uitleggen. Maar één ding is zeker, als er in de oppositie een briljant idee heeft, vergeet het maar, oppositie is defacto verkeerd, dus kan het niet briljant zijn. Ik vraag mij af, mocht men de verkiezingen in ons absurdistan vrij laten, hoeveel percent er zouden gaan stemmen...buiten de kandidaten op zichzelf...Kijk, in de tijd toen ik nog vergaderingen gaf, heb ik er nooit één moment over getwijfeld om, ook op algemene ledenvergaderingen, om de waarheid te vertellen aan de leden. Als in een eisenbundel een vraag van de andere vakbond mee opgenomen werd, dan vertelde ik dat ook! Er is toch geen zinnig mens die denkt dat het verstand alleen bij ons zit, en dat in de anderen vakbonden alleen stommeriken zitten?? Welnu, in de politiek denken en zeggen ze dat wel ! Zij die aan het bewind zitten hebben de alleenzaligmakende waarheid . En dan zijn ze verwonderd dat de mensen niet meer in de politiek geloven...
Enfin, laat ze maar boeren...we denken er allemaal het onze van...
Heel lang geleden, in 1993, zat ik bij goede vrienden, en vernam het heuglijke nieuws dat Marleen in verwachting was...Alleen, zij was niet zo gelukkig, 't was een tweeling en er waren al twee kinderen... Hopelijk waren het meisjes of toch een meisje, want ze had al twee jongens...
Ik werd gevraagd of ik het gedichtje en een tekening voor het kaartje wou maken (zo heb ik er vele gemaakt)... Zoals gewoonlijk heb ik die dingen niet bewaard, maar nu heb ik zo'n kaartje gekregen van de moeder...die nog altijd content is met haar vier zonen...
Ik kon niet nalaten in het gedichtje toch even te grinniken met de dubieuze gevoelens van de mama toen ze vernam dat het een tweeling zou zijn...
Hier het gedichtje:
Na lang wikken en wegen
(en veel liefdevol bewegen)
dachten wij aan een derde kind
wij hebben elkaar te fel bemind
want toen de dokter bij 't eerste onderzoek
ons vriendelijk vertelde "Houd u maar kloek,
't zijn er twee..."
Moesten we even wennen aan 't idee
Maar hoe meer wij hen voelden groeien,
hoe meer de liefde voor hen begon op te bloeien.
Ook Maarten en Bram lachten,
en zaten met ons vol spanning te (ver)wachten...
Nu zijn ze er, en als eerste moogt U het weten,
we zullen ze Wouter en Jasper heten !
't Zal wel aan mijne dikke nek liggen, maar ik vind het nog altijd een heerlijke geboorteaankondiging, met een dubbele glimlach.
Allee, ondanks de regen (weeral !) een goede Zonderdag ! en tot de volgende...
zaterdag, september 02, 2006
St Niklaas...
Vanmorgen in de winkel opnieuw ne kleine die denkt dat ik sinterklaas ben. Nochtans is mijn baard nog niet echt wit, er zit nog een beetje peper in het zout. Maar blijkbaar is de baard al meer dan voldoende om het kind te doen wegdromen. Dat stoort mij niet in het minst, maar je moet dan de moeders en/of bomma's zien ! Leuk, hoewel ze er niets kunnen aandoen, zelfs niet eens zelf iets deden of zegden, zij zijn dan gegêneerd...Je moet dan eens zien hoe ze rondkijken naar alle richtingen, behalve naar mij, zien hoe ze een blosje krijgen, dwars door de laag dagcrème of andere smeerseltjes heen.
Dat vind ik dan weer plezant. Inwendig supporter ik met diene kleinen die er grandioos in lukt zijn moeke te doen blozen.
Ik denk dan aan mijn broer terug... Ik was nog heel klein, en mijn herinneringen aan het feit zijn veel meer gebaseerd op het steeds herhalen van deze leuke familiehistorie, dan op het feit op zich.
Men had juist voor het eerst de mode gelanceerd dat de vrouwen ook wel een lange broek konden dragen... Mijn vader, die altijd wel plezante commentaar had op dergelijke zaken, had 's avonds voordien nog zitten reageren dat die man daar dan wel op de boord van zijn bed zou zitten wenen, omdat zijn echtgenote met zijn broek weg was ...
's Anderendaags was het een mooie zonnige dag, en wij gingen met ma wandelen in't bosje (Het Maria Hendrika Park te Oostende). Mijn broer liep zo'n honderd meter voor ons uit, en toen daar plots een moderne vrouw aan kwam met een lange broek aan, draaide mijn broer zich om en schreeuwde zo luid hij kon naar ons: "Kijk ma, die heuren vent zit nu ook op de boord van zijn bedde te bleiten omdat ze met z'n broek weg is"
We hebben die dag een heel andere wandelrichting genomen dan anders...
Leuk, alhoewel mijn moeder wellicht ook niet akkoord zou gaan met die omschrijving.
Vanmorgen zijn we naar de rommelmarkt geweest te Machelen (Bij Zulte, Annemie, dat andere Machelen is voor mij niet bereikbaar !). Ik had geluk, de parking was pleivol, maar juist voor mij reed er een wagen weg, en ik had een plaatsje. Toen wij weer naar huis gingen, zagen wij een wagen met een jong echtpaar (of toch een koppel...) die juist zuchtend wou wegrijden van de parking, om verderop een plaatsje te zoeken. Ik deed teken dat ik wegging, het dametje wipte uit de wagen en ging met ons mee, terwijl haar man weer de parking opreed. Ze waren content, en ik ook, ik had weer mijn goede daad van de dag gedaan.
We hebben vanmiddag, zoals vaak als we gaan rommelmarkten, een stuutte met een boterham gegeten...zo is Anny ook eens op haar gemak, en we hebben daar geen nadeel van.
Ik ga nu maar eens in mijn nieuwe (oude) boeken kijken...
tot de volgende ?
Dat vind ik dan weer plezant. Inwendig supporter ik met diene kleinen die er grandioos in lukt zijn moeke te doen blozen.
Ik denk dan aan mijn broer terug... Ik was nog heel klein, en mijn herinneringen aan het feit zijn veel meer gebaseerd op het steeds herhalen van deze leuke familiehistorie, dan op het feit op zich.
Men had juist voor het eerst de mode gelanceerd dat de vrouwen ook wel een lange broek konden dragen... Mijn vader, die altijd wel plezante commentaar had op dergelijke zaken, had 's avonds voordien nog zitten reageren dat die man daar dan wel op de boord van zijn bed zou zitten wenen, omdat zijn echtgenote met zijn broek weg was ...
's Anderendaags was het een mooie zonnige dag, en wij gingen met ma wandelen in't bosje (Het Maria Hendrika Park te Oostende). Mijn broer liep zo'n honderd meter voor ons uit, en toen daar plots een moderne vrouw aan kwam met een lange broek aan, draaide mijn broer zich om en schreeuwde zo luid hij kon naar ons: "Kijk ma, die heuren vent zit nu ook op de boord van zijn bedde te bleiten omdat ze met z'n broek weg is"
We hebben die dag een heel andere wandelrichting genomen dan anders...
Leuk, alhoewel mijn moeder wellicht ook niet akkoord zou gaan met die omschrijving.
Vanmorgen zijn we naar de rommelmarkt geweest te Machelen (Bij Zulte, Annemie, dat andere Machelen is voor mij niet bereikbaar !). Ik had geluk, de parking was pleivol, maar juist voor mij reed er een wagen weg, en ik had een plaatsje. Toen wij weer naar huis gingen, zagen wij een wagen met een jong echtpaar (of toch een koppel...) die juist zuchtend wou wegrijden van de parking, om verderop een plaatsje te zoeken. Ik deed teken dat ik wegging, het dametje wipte uit de wagen en ging met ons mee, terwijl haar man weer de parking opreed. Ze waren content, en ik ook, ik had weer mijn goede daad van de dag gedaan.
We hebben vanmiddag, zoals vaak als we gaan rommelmarkten, een stuutte met een boterham gegeten...zo is Anny ook eens op haar gemak, en we hebben daar geen nadeel van.
Ik ga nu maar eens in mijn nieuwe (oude) boeken kijken...
tot de volgende ?
vrijdag, september 01, 2006
Ik heb het Licht gezien !
Heb je dat ook, je zit iets te lezen, iets te bekijken, en plots zie je Het Licht.
Nee, ik heb het niet over een verschijning van één of andere heilige, ik heb het over het feit dat je plots iets inziet, dat plots iets klaar en helder is.
Vanmorgen had ik weer zo iets! Ik ben een boek aan 't lezen van de oorlog in Vietnam, en plots zag ik het verscheurende van de oorlog in Libanon voor me!
Ik citeer: Denver zag een vrouw in blauwe pyama, een juk met twee emmers dragend, hollen naar de bosjes. Hij schoot haar neer. 't Was een vietcong, zij was daar, dus 't moet wel een vietcong zijn...
Zie jij het nu ook ? Het verscheurende van een oorlog tegen een vijand die onherkenbaar is, niet te herkennen van de gewone burger ?
Begrijp je nu ook de verwoestingen in Libanon door de Israëli's ? Iedereen was de vijand, of...kon het zijn...
Verschrikkelijk !
Ergens wist ik dat wel, maar dat éne stomme kleine zinnetje confronteerde me plots met de onwezenlijk harde feiten. Verschrikkelijk...
Ik heb dat dikwijls, een plots inzicht. Confronterend ! Heb jij dat ook ? Hebben alle mensen dat wel eens ? Of bezit jij die gemoedsrust dat je de ganse wereld buiten je hoofd kunt houden?
Gek, ik herinner mij niet dat er ooit iemand dergelijke ervaringen aan mij vertelde, of herkende ik het niet ?
Vandaag zijn de kinderen voor het eerst weer naar school. Veerle belde me 20 voor 9 dat de bus er nog niet was doorgekomen...Ze zou de kinderen zelf naar de school doen, want ze moest gaan werken. Wellicht zal dat her en der het geval zijn, buschauffeurs die nog wat moeten zoeken, kinderen die niet gereed staan...Maandag zal alles al wel veel vlotter gaan.
Hopelijk komen ze allemaal bij een goede leerkracht terecht. Hoewel het al héél lang geleden is, herinner ik me nog perfect Ma Soeur Hubertine (Het vlaamse Zuster was toen nog niet gewenst in het katholieke onderwijs ???) Ook meester Van de Keire in 't klein college. Dat was toen ik drie maanden in het hospitaal lag, voor een kleine ingreep van 3 dagen... Ik herinner me ook slechte leerkrachten, bullebakken, sadisten en zelfs wat met pedofiele neigingen. Ik herinner me nog heel goed die priester-leraar in 't college die je vriendelijk uitnodigde op zijn kamer... Ik ben maar een keer moeten gaan... Wellicht niet meegaand genoeg ? Ook de leraar in 't klein college die later een boekje uitgaf met leuke citaten uit de opstellen van de kinderen...In de klas was het een echte sadist, die met veel genoegen je regel op je kneukels kapot sloeg... Leraars in alle soorten. Vorig jaar zat één van de tweeling in de klas bij een juf die, omwille van het feit dat er een dik kind in de klas zat (???) voortdurend hamerde op het feit dat je niet te veel mag eten !! Wij hadden voordien al last om die twee te doen eten, dan werd het plots hopeloos vechten tegen de bierkaai. Leerkrachten...Zij beseffen niet altijd hun invloed op de kinderen, zij weten niet of niet goed genoeg hoe ze kinderen soms in extreme houdingen duwen met hun uitlatingen..Of is dat hun bedoeling ??? Soms denk je dat wel eens als je het groene gedachtengoed geïndoctrineerd ziet bij je kleinkinderen...
Laat ons hopen...en laten wij elkaar bijstaan om wat scheefgedrukt wordt toch weer voldoende te kunnen helpen om recht omhoog te groeien.
Vergeet ook niet dat van af vandaag de broeders van liefde weer met hun verborgen toestelletjes zullen toezien op de toepassing van de zone 30...
Vergeet niet dat kinderen onvoorspelbaar zijn in hun gedrag op straat...Vergeet niet dat je een leven nooit meer kunt herstellen. De wereld is nog nooit zo gevaarlijk geweest voor kinderen als nu, vandaag. Wees voorzichtig, veel voorzichtiger dan gewoon voorzichtig.
Ik heb ooit een kat doodgereden, ik kon er niets aan doen, ik kon niet uitwijken door een tegenligger en het beest liep stomweg recht onder mijn wielen.
Ik hoor nog het gekraak van de beenderen onder mijn wielen.
Het was maar een kat.
Gelukkig, maar een kat...
Stel dat je het gekraak van de beenderen hoort van een kind ... 't Is om nooit meer in een auto te durven zitten...Je schuld of niet...
Hé, 't is vandaag weer somber... Ik wil mijn blog toch afsluiten met iets leuks, een mopje? Iets uit de kindermond ? ...vandaag gelezen in verkenner.be...
Oma vraagt haar kleinkind die binnenkort 4 wordt wat ze graag wil..." De pil" zegt de kleine, de oma is verbijsterd... "de pil???" "Jazeker" zegt de kleine, "ik heb nu al drie poppen en dat is genoeg !"
Leuk hé ? Op verkenner.be staat er iedere dag een mopje, maar soms zijn ze wel wat aangebrander...
tot morgen?
Nee, ik heb het niet over een verschijning van één of andere heilige, ik heb het over het feit dat je plots iets inziet, dat plots iets klaar en helder is.
Vanmorgen had ik weer zo iets! Ik ben een boek aan 't lezen van de oorlog in Vietnam, en plots zag ik het verscheurende van de oorlog in Libanon voor me!
Ik citeer: Denver zag een vrouw in blauwe pyama, een juk met twee emmers dragend, hollen naar de bosjes. Hij schoot haar neer. 't Was een vietcong, zij was daar, dus 't moet wel een vietcong zijn...
Zie jij het nu ook ? Het verscheurende van een oorlog tegen een vijand die onherkenbaar is, niet te herkennen van de gewone burger ?
Begrijp je nu ook de verwoestingen in Libanon door de Israëli's ? Iedereen was de vijand, of...kon het zijn...
Verschrikkelijk !
Ergens wist ik dat wel, maar dat éne stomme kleine zinnetje confronteerde me plots met de onwezenlijk harde feiten. Verschrikkelijk...
Ik heb dat dikwijls, een plots inzicht. Confronterend ! Heb jij dat ook ? Hebben alle mensen dat wel eens ? Of bezit jij die gemoedsrust dat je de ganse wereld buiten je hoofd kunt houden?
Gek, ik herinner mij niet dat er ooit iemand dergelijke ervaringen aan mij vertelde, of herkende ik het niet ?
Vandaag zijn de kinderen voor het eerst weer naar school. Veerle belde me 20 voor 9 dat de bus er nog niet was doorgekomen...Ze zou de kinderen zelf naar de school doen, want ze moest gaan werken. Wellicht zal dat her en der het geval zijn, buschauffeurs die nog wat moeten zoeken, kinderen die niet gereed staan...Maandag zal alles al wel veel vlotter gaan.
Hopelijk komen ze allemaal bij een goede leerkracht terecht. Hoewel het al héél lang geleden is, herinner ik me nog perfect Ma Soeur Hubertine (Het vlaamse Zuster was toen nog niet gewenst in het katholieke onderwijs ???) Ook meester Van de Keire in 't klein college. Dat was toen ik drie maanden in het hospitaal lag, voor een kleine ingreep van 3 dagen... Ik herinner me ook slechte leerkrachten, bullebakken, sadisten en zelfs wat met pedofiele neigingen. Ik herinner me nog heel goed die priester-leraar in 't college die je vriendelijk uitnodigde op zijn kamer... Ik ben maar een keer moeten gaan... Wellicht niet meegaand genoeg ? Ook de leraar in 't klein college die later een boekje uitgaf met leuke citaten uit de opstellen van de kinderen...In de klas was het een echte sadist, die met veel genoegen je regel op je kneukels kapot sloeg... Leraars in alle soorten. Vorig jaar zat één van de tweeling in de klas bij een juf die, omwille van het feit dat er een dik kind in de klas zat (???) voortdurend hamerde op het feit dat je niet te veel mag eten !! Wij hadden voordien al last om die twee te doen eten, dan werd het plots hopeloos vechten tegen de bierkaai. Leerkrachten...Zij beseffen niet altijd hun invloed op de kinderen, zij weten niet of niet goed genoeg hoe ze kinderen soms in extreme houdingen duwen met hun uitlatingen..Of is dat hun bedoeling ??? Soms denk je dat wel eens als je het groene gedachtengoed geïndoctrineerd ziet bij je kleinkinderen...
Laat ons hopen...en laten wij elkaar bijstaan om wat scheefgedrukt wordt toch weer voldoende te kunnen helpen om recht omhoog te groeien.
Vergeet ook niet dat van af vandaag de broeders van liefde weer met hun verborgen toestelletjes zullen toezien op de toepassing van de zone 30...
Vergeet niet dat kinderen onvoorspelbaar zijn in hun gedrag op straat...Vergeet niet dat je een leven nooit meer kunt herstellen. De wereld is nog nooit zo gevaarlijk geweest voor kinderen als nu, vandaag. Wees voorzichtig, veel voorzichtiger dan gewoon voorzichtig.
Ik heb ooit een kat doodgereden, ik kon er niets aan doen, ik kon niet uitwijken door een tegenligger en het beest liep stomweg recht onder mijn wielen.
Ik hoor nog het gekraak van de beenderen onder mijn wielen.
Het was maar een kat.
Gelukkig, maar een kat...
Stel dat je het gekraak van de beenderen hoort van een kind ... 't Is om nooit meer in een auto te durven zitten...Je schuld of niet...
Hé, 't is vandaag weer somber... Ik wil mijn blog toch afsluiten met iets leuks, een mopje? Iets uit de kindermond ? ...vandaag gelezen in verkenner.be...
Oma vraagt haar kleinkind die binnenkort 4 wordt wat ze graag wil..." De pil" zegt de kleine, de oma is verbijsterd... "de pil???" "Jazeker" zegt de kleine, "ik heb nu al drie poppen en dat is genoeg !"
Leuk hé ? Op verkenner.be staat er iedere dag een mopje, maar soms zijn ze wel wat aangebrander...
tot morgen?
Abonneren op:
Posts (Atom)