Vroeger was de donderdag voor mij een hectische dag. 's Morgensvroeg begon het al, Anny ging met de auto mee naar het werk. Terwijl ik naar mijn bureel stapte, stapte zij naar de wekelijkse markt te Oudenaarde, op 5 minuutjes van mijn werk.
Aan mijn bureel stonden de donderdag veelal al mensen op mij te wachten...Alhoewel het nog geen openingsuur was, maar de dames waren uitgestuurd door hun echtgenoot die vragen of klachten had...en met de marktdag kwamen ze toch naar de stad, en dan was dat in eens ook geregeld.
Het probleem was veelal dat ze voor mij noodzakelijke inlichtingen niet wisten of niet bij hadden. Dat betekende in veel gevallen bijkomend werk. Soms kon ik de gegevens vinden in de werkloosheid, maar daar waren die mannen gewoonlijk ook overbezet met de marktdagen, en konden ze met de beste wil van de wereld niet onmiddellijk antwoorden.
Soms kwam er ook gewoon bezoek tussen...gepensioneerden die van de marktdag gebruik maakten om eens goedendag te komen zeggen. Gepensioneerden hebben tijd, en de dametjes in de gang hadden dat niet...soms lieten ze dat héél luid horen...(en soms was dat nodig, want sommige gepensioneerden hoorden niet goed...)
Tussendoor kwam Anny dan soms eens binnen gewaaid, om een zak met winkelwaar (of marktwaar ?) te parkeren in mijn bureel.
Veelal moest ik die zak in de loop van de morgen wel tien keer verzetten, omdat ik nu eens in die dan weer in die kast moets zijn...
Tussendoor kreeg je dan ook nog telefoontjes en antwoorden binnen op klachten en natuurlijk kwam ook nog de post langs, die moest nagekeken worden, want soms was snelle reactie vereist...
Kortom hectisch.
Ik mis het ...
Het is nu jaren geleden dat ik nog de markt van Oudenaarde heb bezocht. Ik kan het niet meer, en ik vertik het om daar met een rolwagen doorheen te drummen. Vooral omdat je dan zoveel bekenden ziet, die allemaal wel eens willen babbelen, en je ondertussen medelijdend bekijken. Ik heb geen medelijden nodig, dank u, ik heb het al gezegd, ik ben perfect gezond, ik kan alleen niet veel meer doen...Maar als ik braaf en stillekens ben, dan ben ik perfect gezond !
Ik vraag mij af wat ze allemaal over mij vertellen... Onlangs zag ik op een rommelmarkt nog een van mijn bestuursleden...Je zag dat hij bezorgd was, dat is natuurlijk lief, maar het is zo...
allee, ik ben er mee weg, tot morgen?
donderdag, augustus 03, 2006
woensdag, augustus 02, 2006
waaiende wind...
Ik weet niet of het overal het geval was, maar gisteren waaide het hier nogal fel. Mijn gebuur was met zijn oompjeszeggers naar plopsaland, en in zijn tuin stond zo'n mooie witte zonnetent. Plots zagen wij één hoek van die tent wel een meter de lucht ingaan... Anny er naar toe, ze kreeg de bevestigingshaakjes niet genoeg in de grond, en ik raprap een hamer halen...
We hebben de procedure later nog eens mogen herhalen, met dat verschil dat Anny nu meteen de hamer meenam. Ik belde op gebuur zijn gsm, maar hij gebruikt dat ding zoals ik de mijne...zo weinig mogelijk. Dus ikke een boodschap ingesproken. Hij moet toch meer kijken dan ik, want hij moet het gehoord hebben, vanmorgen was de tent netjes weg...Tenzij hij zo ver gewaaid is....
Het regent niet meer sinds gisteren namiddag, maar het is helemaal geen mooi weer. Krdju, die boeren met al hun reclameren op dat weer, ze hebben nu hun gedacht, de hertefretters, en wij hebben slecht weer ! Enfin, misschien zijn er buiten de boeren nog enkelen die content zijn. Ik kreeg vandaag een mailtje van Christianne, een internetkennis die ook met rugpijnen sukkelt, en zij heeft last van de warmte, waar ik er deugd van heb??? Gek hé ??Allee, terwille van de mensen die minder pijn hebben bij frisser weer zal ik niet te veel zagen. (oef denk je nu...)
Gek hé, ik heb zo twee internetkennissen, die ik overigens noch van haar noch van pluimen ken, en waar ik mee in contact kwam via internet, en via het feit dat we alle drie ziek zijn.
Vandaag moest ik een rouwkaartje sturen naar een waalse collega die zijn moeder verloor. Ik heb de gewoonte altijd een woordje te schrijven op die kaartjes, ik wil het persoonlijk maken. Nu hoop ik dat die collega zich niet doodlacht met mijn fouten tegen de grammaire françoise, maar hij zal wel begrijpen wat ik bedoel. En lacht hij, wel dan zal hem dat wellicht ook helpen in dit droevige moment. Het is hem gejond.
Allee, ik ga stoppen, genoeg voor vandaag, see you to morrow...?
We hebben de procedure later nog eens mogen herhalen, met dat verschil dat Anny nu meteen de hamer meenam. Ik belde op gebuur zijn gsm, maar hij gebruikt dat ding zoals ik de mijne...zo weinig mogelijk. Dus ikke een boodschap ingesproken. Hij moet toch meer kijken dan ik, want hij moet het gehoord hebben, vanmorgen was de tent netjes weg...Tenzij hij zo ver gewaaid is....
Het regent niet meer sinds gisteren namiddag, maar het is helemaal geen mooi weer. Krdju, die boeren met al hun reclameren op dat weer, ze hebben nu hun gedacht, de hertefretters, en wij hebben slecht weer ! Enfin, misschien zijn er buiten de boeren nog enkelen die content zijn. Ik kreeg vandaag een mailtje van Christianne, een internetkennis die ook met rugpijnen sukkelt, en zij heeft last van de warmte, waar ik er deugd van heb??? Gek hé ??Allee, terwille van de mensen die minder pijn hebben bij frisser weer zal ik niet te veel zagen. (oef denk je nu...)
Gek hé, ik heb zo twee internetkennissen, die ik overigens noch van haar noch van pluimen ken, en waar ik mee in contact kwam via internet, en via het feit dat we alle drie ziek zijn.
Vandaag moest ik een rouwkaartje sturen naar een waalse collega die zijn moeder verloor. Ik heb de gewoonte altijd een woordje te schrijven op die kaartjes, ik wil het persoonlijk maken. Nu hoop ik dat die collega zich niet doodlacht met mijn fouten tegen de grammaire françoise, maar hij zal wel begrijpen wat ik bedoel. En lacht hij, wel dan zal hem dat wellicht ook helpen in dit droevige moment. Het is hem gejond.
Allee, ik ga stoppen, genoeg voor vandaag, see you to morrow...?
dinsdag, augustus 01, 2006
regen
't regent
't regent
't regent
vervelend hé?
Ik denk dat er niets zo vlug verveelt als regen in België. Waarschijnlijk omdat de regen hier altijd de indruk geeft dat het nooit meer zal stoppen...Alles wordt grijs, somber en nat, en de regen valt gestaag, niet een plensbui en gedaan, niet een vrolijk warme gulle regen, neen saaie altijd voort gestage regen.
bèèèkes.
Ik weet dat er regen nodig was, maar kan dat niet 's nachts vallen? Zodat wij ontwaken in een zonnige blinkende versgewassen frisse wereld, vol heerlijke zomerzon? Ja, ik weet, er zijn mensen die 's nachts moeten werken, en die dan altijd in de regen zouden zitten. Verkeerd, het merendeel van die nachtwerkers werkt binnenshuis, en heeft er dus alleen last van tijdens zijn verplaatsing van en naar het werk. En de politie dan ? Die hadden ook maar leren werken...dan werden ze niet nat. (mop van 1830)
Ik moet vandaag dus naar de pijnkliniek...al bij al kan het dus geen kwaad dat het regent, want alhoewel het dinsdag is, kan ik toch niet vissen: 't regent !!!!
Mijn papagaai durft nu al drie weken niet meer op zijn bovenste stok...In een doos papegaaienvoeder zat een blokje met snoepzaad voor papegaaien. Wij dat netjes in zijn kooi gehangen, hij, de held, de lawaaimaker, is er bang van. Al drie weken zit hij vol argwaan dat ding te bekijken. Hij kruipt zijn kot rond, maar altijd in een boogje langs dat verdachte object.
Ik lààt het hangen ! In de tijd heeft het ook lang geduurd voor hij aan zijn spiegel durfde komen, maar nu is dat een geliefd speeltuig...Alleen, het hangt zo dicht bij dat blokje hé???
Wel blijft hij stikjaloers op al wie er tegen ons praat, en maakt hij uit alle macht van zijn oren.Zowel voor de telefoongesprekken (neen, er zit hier geen timmerman, wel een papegaai) als bij bezoek. Soms moeten we hem dan met kooi en al naar de keuken rijden, en daar zit hij dan netjes te fluiten en te praten..precies zoals het hoort.
t regent nog altijd...
allee tot morgen? in de zon?????
't regent
't regent
vervelend hé?
Ik denk dat er niets zo vlug verveelt als regen in België. Waarschijnlijk omdat de regen hier altijd de indruk geeft dat het nooit meer zal stoppen...Alles wordt grijs, somber en nat, en de regen valt gestaag, niet een plensbui en gedaan, niet een vrolijk warme gulle regen, neen saaie altijd voort gestage regen.
bèèèkes.
Ik weet dat er regen nodig was, maar kan dat niet 's nachts vallen? Zodat wij ontwaken in een zonnige blinkende versgewassen frisse wereld, vol heerlijke zomerzon? Ja, ik weet, er zijn mensen die 's nachts moeten werken, en die dan altijd in de regen zouden zitten. Verkeerd, het merendeel van die nachtwerkers werkt binnenshuis, en heeft er dus alleen last van tijdens zijn verplaatsing van en naar het werk. En de politie dan ? Die hadden ook maar leren werken...dan werden ze niet nat. (mop van 1830)
Ik moet vandaag dus naar de pijnkliniek...al bij al kan het dus geen kwaad dat het regent, want alhoewel het dinsdag is, kan ik toch niet vissen: 't regent !!!!
Mijn papagaai durft nu al drie weken niet meer op zijn bovenste stok...In een doos papegaaienvoeder zat een blokje met snoepzaad voor papegaaien. Wij dat netjes in zijn kooi gehangen, hij, de held, de lawaaimaker, is er bang van. Al drie weken zit hij vol argwaan dat ding te bekijken. Hij kruipt zijn kot rond, maar altijd in een boogje langs dat verdachte object.
Ik lààt het hangen ! In de tijd heeft het ook lang geduurd voor hij aan zijn spiegel durfde komen, maar nu is dat een geliefd speeltuig...Alleen, het hangt zo dicht bij dat blokje hé???
Wel blijft hij stikjaloers op al wie er tegen ons praat, en maakt hij uit alle macht van zijn oren.Zowel voor de telefoongesprekken (neen, er zit hier geen timmerman, wel een papegaai) als bij bezoek. Soms moeten we hem dan met kooi en al naar de keuken rijden, en daar zit hij dan netjes te fluiten en te praten..precies zoals het hoort.
t regent nog altijd...
allee tot morgen? in de zon?????
maandag, juli 31, 2006
ZWEMMEN ???
Ik dacht dat ik deugd had van 't zwemmen, maar ik heb al iedere dag, zodra ik ook maar enkele stappen zet, serieuze uitstralingen in mijn benen (vooral links, zoals meestal). Nu ik moet morgen toch naar de pijnkliniek, ik zal het hem eens vragen hé...
In iedere geval is het nu al een hele tijd dat ik niet "vastzit", dus dat is alvast serieuze winst.
Gisteren op de rommelmarkt et Wannegem Lede, 3 (lees drie) nieuwe wandelstokken gevonden. Twee met een zwaard en één met ...schokbreker in... Ik heb er nog niet mee gewandeld, maar het voelt erg prettig aan! Ik ga er eens een heel kort wandelingetje mee doen, om te kijken of het ook beter is bij het bewegen. Prettig aanvoelen is één, deugddoen is een ander...
Ik denk dat ik nu ongeveer aan 80 wandelstokken zit...en de meeste zijn geschikt om te gebruiken. Er zijn er enkele die te kort zijn, er zitten ook enkele damesstokken bij, en enkele die enkel een sieraspekt hebben. Veelal heel oude hadden enkel een aspekt van sieraad of van wapenstok, en dienden helemaal niet om te wandelen. Bovendien heb ik er twee die evenveel te maken hebben met het ontstaan van de biljartsport als met een wandelstok. Het oorspronkelijke spel werd op de grond gespeeld, en met wandelstokken die aan de ene kant veel weg hebben van een golfstick (dat is het handvat) en de andere kant lijkt op het uiteinde van een biljartstok, maar een pomeranse bestond toen nog niet. Bij kenners zijn deze stokken geld waard...Ook deze wandelstokken werden dus niet gebruikt om steun te hebben bij het wandelen, maar als sieraad. Je kunt soms dit gebruik wel bemerken bij de oude stomme film, denk bv aan Chaplin die veel meer met zijn stok onder de armen, of rondzwaaiend door de set stapt.
Maar er is een tijd geweest dat de wandelstok in de eerste plaats een wapen was. En dan denk in k niet in de eerste plaats aan de wandelstokken met een zwaard er in, want je moet het handvat opendraaien vooraleer je aan het zwaard raakt...in die tijd ben je al lang exit, pro patria...Ik heb maar een (een oosterse ) stok, waarvan je in één beweging de sabel kunt uittrekken. Veeleer was het wapen het zware metalen handvat. Zo heb ik er heel wat met zware koperen knoppen of dierenkoppen. Mocht je daar een klop van krijgen, dan zal je niet ver meer lopen !!
Ik heb er ook een van een Duitse officier uit de eerste wereldoorlog, en daar zie je nog perfect aan dat deze stok steeds onder de arm gedragen werd...
Ik heb ook een echte wapenstok. een "casse-lion"...Dit is een ebbenhouten stok, van zo'n 50 cm lang, waarvan de zware knop is uitgewerkt in een sterk gestyleerde kop. Dit is een wapen van de masaï's. Als je ze ooit nog eens ziet op TV, let dan eens goed op, er lopen er veel met zo'n wapenstok. Dergelijke wapenstokken zul je hier omzeggens nooit vinden, daar het geen siervoorwerp is, maar een nuttig gebruiksvoorwerp, zijn de toeristen niet happig op een dergelijk wapen. Het is nochtans mooi.
Allee, tot zo ver de les over wandelstokken, wij zegden vroeger op zijn westfluuts "pettestokken", een pette is een pee, een oude pee...
a demain?
In iedere geval is het nu al een hele tijd dat ik niet "vastzit", dus dat is alvast serieuze winst.
Gisteren op de rommelmarkt et Wannegem Lede, 3 (lees drie) nieuwe wandelstokken gevonden. Twee met een zwaard en één met ...schokbreker in... Ik heb er nog niet mee gewandeld, maar het voelt erg prettig aan! Ik ga er eens een heel kort wandelingetje mee doen, om te kijken of het ook beter is bij het bewegen. Prettig aanvoelen is één, deugddoen is een ander...
Ik denk dat ik nu ongeveer aan 80 wandelstokken zit...en de meeste zijn geschikt om te gebruiken. Er zijn er enkele die te kort zijn, er zitten ook enkele damesstokken bij, en enkele die enkel een sieraspekt hebben. Veelal heel oude hadden enkel een aspekt van sieraad of van wapenstok, en dienden helemaal niet om te wandelen. Bovendien heb ik er twee die evenveel te maken hebben met het ontstaan van de biljartsport als met een wandelstok. Het oorspronkelijke spel werd op de grond gespeeld, en met wandelstokken die aan de ene kant veel weg hebben van een golfstick (dat is het handvat) en de andere kant lijkt op het uiteinde van een biljartstok, maar een pomeranse bestond toen nog niet. Bij kenners zijn deze stokken geld waard...Ook deze wandelstokken werden dus niet gebruikt om steun te hebben bij het wandelen, maar als sieraad. Je kunt soms dit gebruik wel bemerken bij de oude stomme film, denk bv aan Chaplin die veel meer met zijn stok onder de armen, of rondzwaaiend door de set stapt.
Maar er is een tijd geweest dat de wandelstok in de eerste plaats een wapen was. En dan denk in k niet in de eerste plaats aan de wandelstokken met een zwaard er in, want je moet het handvat opendraaien vooraleer je aan het zwaard raakt...in die tijd ben je al lang exit, pro patria...Ik heb maar een (een oosterse ) stok, waarvan je in één beweging de sabel kunt uittrekken. Veeleer was het wapen het zware metalen handvat. Zo heb ik er heel wat met zware koperen knoppen of dierenkoppen. Mocht je daar een klop van krijgen, dan zal je niet ver meer lopen !!
Ik heb er ook een van een Duitse officier uit de eerste wereldoorlog, en daar zie je nog perfect aan dat deze stok steeds onder de arm gedragen werd...
Ik heb ook een echte wapenstok. een "casse-lion"...Dit is een ebbenhouten stok, van zo'n 50 cm lang, waarvan de zware knop is uitgewerkt in een sterk gestyleerde kop. Dit is een wapen van de masaï's. Als je ze ooit nog eens ziet op TV, let dan eens goed op, er lopen er veel met zo'n wapenstok. Dergelijke wapenstokken zul je hier omzeggens nooit vinden, daar het geen siervoorwerp is, maar een nuttig gebruiksvoorwerp, zijn de toeristen niet happig op een dergelijk wapen. Het is nochtans mooi.
Allee, tot zo ver de les over wandelstokken, wij zegden vroeger op zijn westfluuts "pettestokken", een pette is een pee, een oude pee...
a demain?
zondag, juli 30, 2006
tijd...
Vanmorgen zat ik weer eens te lezen in een wetenschappelijk werk over de Franse revolutie en de boerenkrijg. Daar staat o.a. in hoe de revolutionairen poogden de kalender te wijzigen in een systeem meer aangepast aan het nieuwe tiendelige stelsel, ze hadden weken van 10 dagen en de 10° dag was de rustdag. Volgens historici was het vooral de kerk die deze aanpassing tegenwerkte...Ik denk dat iedereen tegen was, in twee weken was je al bijna een volle rustdag kwijt...en er was dan nog zesdagenweek van 14 à 16 uren per dag...
Ook vandaag is me nog een ander fenomeen opgevallen in verband met de tijd. Momenteel regelt men de tijdseenheid (seconde) aan de hand van de trillingen in een of ander atoom (cesium als mijn geheugen goed is). Maar omdat daar blijkbaar toch nog afwijkingen in mogelijk zijn, heeft men een heel pak dergelijke uurwerken bij elkaar gezet, en het gemiddelde daarvan is dan de juiste tijd... Dacht je dat dit ingewikkeld is ? We zijn nog maar aan het begin...We stellen vast dat onze seconde ook in relatie staat met het begrip etmaal, zijnde een omwenteling van de aarde. Nu draait de aarde niet netjes altijd even snel...de rotatie vertraagt, en zo heeft van vorig nieuwjaar weer eens één seconde laten vallen, men is van o uur direct op o uur twee seconden gesprongen. Dit is niet voor het eerst. Als de aarde nu gemiddeld 1 seconde per jaar zou vertragen, dan zou men in 60 jaar één minuut kwijt zijn, in een 600 jaar 10 minuten, en in de tijd van de geboorte van kristus zou dat dan al meer dan een halfuur schelen.
Als vakbondsmens stel ik mij de vraag of al die secondetjes en minuutjes die we ongemerkt bijkrijgen, of we die nu gratis voor niets werken?
allee, tijd...misschie kan men op die manier zeggen tegen de rokers dat ze 1 sigaretje meer mogen gaan roken in de rookruimte...of voor de drinker de tijd voor een pintje in de drankruimte... of voor de hasj.... juist, etcetera etcetera etcetera..
Het heeft we één goed iets voortgebracht...ik heb nu tijd om te bloggen, dan zij al de minuutjes die ik indertijd onwetend heb mogen werken voor de ...van de ... juist.
Oplettend dat ik toch geen overschrijding doe van de tijdswinst, tot morgen ?
Ook vandaag is me nog een ander fenomeen opgevallen in verband met de tijd. Momenteel regelt men de tijdseenheid (seconde) aan de hand van de trillingen in een of ander atoom (cesium als mijn geheugen goed is). Maar omdat daar blijkbaar toch nog afwijkingen in mogelijk zijn, heeft men een heel pak dergelijke uurwerken bij elkaar gezet, en het gemiddelde daarvan is dan de juiste tijd... Dacht je dat dit ingewikkeld is ? We zijn nog maar aan het begin...We stellen vast dat onze seconde ook in relatie staat met het begrip etmaal, zijnde een omwenteling van de aarde. Nu draait de aarde niet netjes altijd even snel...de rotatie vertraagt, en zo heeft van vorig nieuwjaar weer eens één seconde laten vallen, men is van o uur direct op o uur twee seconden gesprongen. Dit is niet voor het eerst. Als de aarde nu gemiddeld 1 seconde per jaar zou vertragen, dan zou men in 60 jaar één minuut kwijt zijn, in een 600 jaar 10 minuten, en in de tijd van de geboorte van kristus zou dat dan al meer dan een halfuur schelen.
Als vakbondsmens stel ik mij de vraag of al die secondetjes en minuutjes die we ongemerkt bijkrijgen, of we die nu gratis voor niets werken?
allee, tijd...misschie kan men op die manier zeggen tegen de rokers dat ze 1 sigaretje meer mogen gaan roken in de rookruimte...of voor de drinker de tijd voor een pintje in de drankruimte... of voor de hasj.... juist, etcetera etcetera etcetera..
Het heeft we één goed iets voortgebracht...ik heb nu tijd om te bloggen, dan zij al de minuutjes die ik indertijd onwetend heb mogen werken voor de ...van de ... juist.
Oplettend dat ik toch geen overschrijding doe van de tijdswinst, tot morgen ?
zaterdag, juli 29, 2006
zwemzwemzwem
Zoals ik aangekondigd heb, ben ik weet zwemmen...Het was wonderbaar !
Ik herinner mij nog dat ik in het begin van mijn ziekte, in het uz te Gent ook aquagym kreeg, maar de opgelegde oefeningen niet kon.(Niet moeilijk, ze hebben mij daar 6 maand behandeld op basis van de foto's van een ander...-Missen is menselijk, maar toch. Sindsdien weet ik dat de naam van de patiënt op de foto staat, en kijk ik altijd of het wel de goede is...)
Maar gewoon zwemmen...het ging fantastisch. In het begin trapte ik wat op mijn adem, maar zodra ik de ademhalingstechniek bij het zwemmen terugvond, was alles picobello! Ik had praktisch geen pijn ! Zelfs de achtergrondpijn was merkelijk minder. Ik zwom dolgelukkig rond in het zwembad van Brakel (Crotie moest het weten!).
Maar...er is steeds een maar, ook hier !
Toen ik uit het zwembad wilde klimmen, netjes langs het laddertje, drukte plots weer gans mijn groot dik lijf op mijn kleine tere werveltjes, mijn spieren, vermoeid door het zwemmen konden de last bijna niet aan...Voorbij pijnloze episode...
In het piepkleine kabientje mijn kleren aandoen...een hel...
Gelukkig beterde het nadien, en buiten het feit dat mijn beide benen volledig gevoelloos waren, was de pijn normaal te noemen. Ook vanmorgen is alles normaal, en blijft alleen mijn linkerbeen gevoelloos, maar dat is al jaren zo...Dat is een vorm van uitstraling waar ik al mee sukkel van voor ik ziek werd, maar waar niemand de link legde naar mijn rug (ze zochten naar hersentumoren, naar ms en dergelijk geestige dingen meer...)
Ik ga dus wellicht nog zwemmen, in de hoop dat ik zo mijn spieren op een min of meer pijnloze manier toch nog wat kan (her-)opbouwen.
We hebben hier nog geen regen gezien, geen donder gehoord...de zon schijnt hier nog altijd héél vrolijk en we vegen iedere morgen de mussen weg die uit de dakgoot gevallen zijn (van de hitte).
Mijn jongste zuster ligt momenteel in de clinch met de VRT over de lappendeken (waar ze steeds lullen over het grootste lappendeken...(aankondiging fata morgana), maar vanmorgen heb ik hier in huis vreemde talen gehoord ! Er klonk een kreet "Bnee !" en even later "sjieje!"...een moment dacht ik aan een invasie van een of andere vreemde mogendheid, maar de stem zelf leek zo vertrouwd...ja, 't was Anny, ze had het tegen de honden...'t waren bevelen: "(naar) beneden !" en iets later "schiet je" (schiet op). Mijn hartritme daalde weer naar zijn normale 48 slagen per minuut.
(of iets rapper 54 ? enfin, gewoon)
Nogal een geluk dat Lieve hier mijn kleindochters niet hoort praten in het "oudenaards"...gegoven, stamp van mijn schoenen, en dergelijke dingen meer...
allee, lig er niet van wakker, zweet rustig voort...tot morgen?
Ik herinner mij nog dat ik in het begin van mijn ziekte, in het uz te Gent ook aquagym kreeg, maar de opgelegde oefeningen niet kon.(Niet moeilijk, ze hebben mij daar 6 maand behandeld op basis van de foto's van een ander...-Missen is menselijk, maar toch. Sindsdien weet ik dat de naam van de patiënt op de foto staat, en kijk ik altijd of het wel de goede is...)
Maar gewoon zwemmen...het ging fantastisch. In het begin trapte ik wat op mijn adem, maar zodra ik de ademhalingstechniek bij het zwemmen terugvond, was alles picobello! Ik had praktisch geen pijn ! Zelfs de achtergrondpijn was merkelijk minder. Ik zwom dolgelukkig rond in het zwembad van Brakel (Crotie moest het weten!).
Maar...er is steeds een maar, ook hier !
Toen ik uit het zwembad wilde klimmen, netjes langs het laddertje, drukte plots weer gans mijn groot dik lijf op mijn kleine tere werveltjes, mijn spieren, vermoeid door het zwemmen konden de last bijna niet aan...Voorbij pijnloze episode...
In het piepkleine kabientje mijn kleren aandoen...een hel...
Gelukkig beterde het nadien, en buiten het feit dat mijn beide benen volledig gevoelloos waren, was de pijn normaal te noemen. Ook vanmorgen is alles normaal, en blijft alleen mijn linkerbeen gevoelloos, maar dat is al jaren zo...Dat is een vorm van uitstraling waar ik al mee sukkel van voor ik ziek werd, maar waar niemand de link legde naar mijn rug (ze zochten naar hersentumoren, naar ms en dergelijk geestige dingen meer...)
Ik ga dus wellicht nog zwemmen, in de hoop dat ik zo mijn spieren op een min of meer pijnloze manier toch nog wat kan (her-)opbouwen.
We hebben hier nog geen regen gezien, geen donder gehoord...de zon schijnt hier nog altijd héél vrolijk en we vegen iedere morgen de mussen weg die uit de dakgoot gevallen zijn (van de hitte).
Mijn jongste zuster ligt momenteel in de clinch met de VRT over de lappendeken (waar ze steeds lullen over het grootste lappendeken...(aankondiging fata morgana), maar vanmorgen heb ik hier in huis vreemde talen gehoord ! Er klonk een kreet "Bnee !" en even later "sjieje!"...een moment dacht ik aan een invasie van een of andere vreemde mogendheid, maar de stem zelf leek zo vertrouwd...ja, 't was Anny, ze had het tegen de honden...'t waren bevelen: "(naar) beneden !" en iets later "schiet je" (schiet op). Mijn hartritme daalde weer naar zijn normale 48 slagen per minuut.
(of iets rapper 54 ? enfin, gewoon)
Nogal een geluk dat Lieve hier mijn kleindochters niet hoort praten in het "oudenaards"...gegoven, stamp van mijn schoenen, en dergelijke dingen meer...
allee, lig er niet van wakker, zweet rustig voort...tot morgen?
vrijdag, juli 28, 2006
afkoeling ?
We "zoudigen" vannacht onweer en afkoeling hebben. Geen onweer, geen afkoeling, of hoogstens op het ogenblik dat ik op mijn eigen zweet de kamer rondzwom...Als ik kijk naar het weerbericht van munte, dan moeten wij om 10 uur onweer krijgen, het is nu 10.10 uur, en de zon schijnt vrolijk de huiskamer in.
In mijnen akvarium blijft de temperatuur onzichtbaar...de thermometer gaat maar tot 30°.Zelfs mijn vissen zweten.
Afkoeling ? ja dag jan...
Mijn rug meld ook geen onweer.
Gisteren ben ik boven wat aan pyrografie gaan doen, maar het is niet te doen, met een gloeidraad werken in een gloeitemperatuur...
Ja, sinds gisteren heb ik ook last van de warmte, dat is omdat het niet meer alleen maar warm is, maar bovendien ook zwoel. Het is de luchtvochtigheid die mij meer last bezorgt dan de warmte op zich. Van de warmte had ik geen zier last, integendeel, mijn pijn is dan gewoonlijk iets beter, maar dat zwoele mag er van mij af hoor.
Ik krijg juist een telefoontje van mijn kleindochter, ze komen mij deze namiddag halen om te gaan zwemmen...Dat is jaren geleden, maar ik wil proberen of het 1) nog gaat, en 2) of ik er geen deugd van heb.
Een van de redenen van rugpijn is het feit dat de spieren niet sterk genoeg zijn om de houding te ondersteunen. De reden dat de spieren verzwakken is onder andere het feit dat de pijn de beweging verhinderd...en zo zit je in de klassieke kringloop. Mocht het zijn dat het zwemmen gaat, dan kan dat een verbetering van de spieren veroorzaken, en zo misschien een stukje minder vlug pijn hebben betekenen. Hoop doet leven, en wie niet vecht is op voorhand verloren. Precies zoals de dokter (pijnkliniek) zei dat ik wist waarvan ik pijn had, van 't vissen..Hij zei dat dat goed was, en dat ik zo veel mogelijk moet doen, om de spieren te doen werken.
Het is alleen zo, dat dat "doen" steeds minder mogelijk wordt...vroeger kon ik nog een beetje wandelen, nu durf ik dat niet meer aan, omdat de pijn steeds rapper en rapper komt. Hopelijk kan ik die vicieuse cirkel weer wat uitrekken met te zwemmen. Ik hou u op de hoogte !
Er is buiten geen zuchtje wind...geen bladje roert, en vanmorgen was er maar één lijster die de moed had te zingen, en na 5 minuten gaf hij het op, nu ja, 't was geen solist zeker ?
Allee, tot de volgende ?
In mijnen akvarium blijft de temperatuur onzichtbaar...de thermometer gaat maar tot 30°.Zelfs mijn vissen zweten.
Afkoeling ? ja dag jan...
Mijn rug meld ook geen onweer.
Gisteren ben ik boven wat aan pyrografie gaan doen, maar het is niet te doen, met een gloeidraad werken in een gloeitemperatuur...
Ja, sinds gisteren heb ik ook last van de warmte, dat is omdat het niet meer alleen maar warm is, maar bovendien ook zwoel. Het is de luchtvochtigheid die mij meer last bezorgt dan de warmte op zich. Van de warmte had ik geen zier last, integendeel, mijn pijn is dan gewoonlijk iets beter, maar dat zwoele mag er van mij af hoor.
Ik krijg juist een telefoontje van mijn kleindochter, ze komen mij deze namiddag halen om te gaan zwemmen...Dat is jaren geleden, maar ik wil proberen of het 1) nog gaat, en 2) of ik er geen deugd van heb.
Een van de redenen van rugpijn is het feit dat de spieren niet sterk genoeg zijn om de houding te ondersteunen. De reden dat de spieren verzwakken is onder andere het feit dat de pijn de beweging verhinderd...en zo zit je in de klassieke kringloop. Mocht het zijn dat het zwemmen gaat, dan kan dat een verbetering van de spieren veroorzaken, en zo misschien een stukje minder vlug pijn hebben betekenen. Hoop doet leven, en wie niet vecht is op voorhand verloren. Precies zoals de dokter (pijnkliniek) zei dat ik wist waarvan ik pijn had, van 't vissen..Hij zei dat dat goed was, en dat ik zo veel mogelijk moet doen, om de spieren te doen werken.
Het is alleen zo, dat dat "doen" steeds minder mogelijk wordt...vroeger kon ik nog een beetje wandelen, nu durf ik dat niet meer aan, omdat de pijn steeds rapper en rapper komt. Hopelijk kan ik die vicieuse cirkel weer wat uitrekken met te zwemmen. Ik hou u op de hoogte !
Er is buiten geen zuchtje wind...geen bladje roert, en vanmorgen was er maar één lijster die de moed had te zingen, en na 5 minuten gaf hij het op, nu ja, 't was geen solist zeker ?
Allee, tot de volgende ?
Abonneren op:
Posts (Atom)