dinsdag, november 03, 2015

Slachtmaand ?

Als ik me goed herinner, was november de slachtmaand...
Herinner, want wie slacht er nu nog thuis ?
Ik heb twee vrienden die konijnen kweken, maar het slachten over laten aan iemand anders, want zelf...brrrr...
Kippen worden nog wel eens geslacht, maar ook dat is zo'n vies werkje, en het is zo veel makkelijker een kip te kopen in de winkel.

En zelf een varken kweken en slachten? Mag dat wel nog thuis ?

Vroeger, heel lang geleden slachtten de mensen nog zelf hun kippen en konijnen, varkens en een lam... Vlees moet besterven, dus werd het geslachte dier in een koude plaats opgehangen om te besterven en stijf te worden.

Dat kan alleen in koud weer, anders is het te warm voor de bewaring van het vlees, zitten er nog steeds vliegen die hun eitjes kunnen gaan leggen in het vlees...
Dus was de eerste koude maand de slachtmaand. Dus was november de slachtmaand.

Als kind heb ik dikwijls het slachten van een varken meegemaakt bij een van mijn vrienden. Ik had twee kameraden die boerenzoon waren, en dus had ik nog wel eens de kans om bij het slachten aanwezig te zijn. 
Ik vond dat niet wreed, het hoorde er gewoon bij. Als de boer een kip wou eten, dan nam hij zijn mes, ging dat nog eens voor de zekerheid over een steen halen, zodat het heel scherp was. Men lokte met voeder de kippen, en de boer (of de boerin, kippen waren veeleer haar dieren) snapte een kip, en met één haal sneed men het dier de hals over... De boerin zorgde dat er kokend water was, men goot dat in een emmer, de kip werd ondergedompeld, even op en neer en heen en weer, zodat het warme water overal door de pluimen heen drong, en dan kon met het dier pluimen...

Pas in een latere tijd kwam daar nadien ook nog een gasbrandertje aan te pas, om de laatste stoppeltjes af te branden... Maar lang geleden maakte men de kip gewoon heel zorgvuldig schoon, zodat er geen stoppels meer op te vinden waren.

Bij het varken was het slachten een veel groter karwei. Men moest eerst het beest uit zijn hok krijgen. Eenmaal buiten op de slachtplaats, gaf de boer met een moker een zware klop op de kop van het beest, zodat het verdoofd stilstond, en met een trefzekere hand stak hij het mes tot in de halsslagader. Het bloed werd zorgvuldig opgevangen, terwijl men er met een hand in roerde. Dat roeren was nodig om het stollen tegen te gaan. Dan werd er een korst brood in het bloed gelegd, ook al om het stollen te vermijden. Dat bloed moest immers dienen om bloedworsten mee te maken.

Eens het varken leeggebloed en dood was, trok men het op een hoop opgestapeld stro, stak dit in brand en men schroeide het haar van het varken. Dan werd het varken met de kop omlaag op een ladder gehangen, en sneed men het lijf open. Alle ingewanden werden zorgvuldig opgevangen, want van in varken is alles bruikbaar. Zelfs de blaas, die men opblies en zo te drogen hing, om later te dienen als tabakszak...

En dan liet men het varken dus, opgehangen op de lader een nacht hangen... Pas 's anderendaags begon immers het echte beenhouwen. Dan kwam de beenhouwer het varken versnijden, draaide men worsten, legde men hammen en spek in het zout...

Het waren leuke dagen, echt kermis, want er was volop vlees, en we waren er bij om van het gehakt te proeven, te helpen bij het vullen van de bloedpensen...

Als ik dat nu vertel aan mijn kleinkinderen, dan bekijken ze me alsof ik een misdadiger ben, een beul. Wie kan er nu zo'n beest slachten? "Je eet toch ook vlees?" "Ja, maar dat is anders, ik ken dat varken niet, ik heb het niet zien lopen, en ik heb het al zeker niet doodgemaakt..." 
Hypocriet denk ik dan bij mezelf, maar ik zwijg en glimlach (grimlach?).

En ik weet dat het vlees van het varken dat in het donkere hok gekweekt was met afval van het eten, en gezonde voeding, veel lekkerder was dan het vlees nu... 
En de kippen die we toen met veel moeite konden vangen om te slachten hadden nog vlees, niet dat kleurloze ding van nu.

Wij leefden nog veel dichter bij de natuur.
Veel dichter bij het leven
maar ook veel dichter bij de dood...
djudedju

tot de volgende ? 

3 opmerkingen:

Unknown zei

Toon het varken op het stro was afgebrand, kregen we kaantjes als lekkernij .


creative arts zei

My grandfather would pour scalding water over the pig then we would scrape the hairs off pulling out the follicle too. Then we proceeded to butcher the animal. We had on pig that the hammer would not kill. When it was cut up the pig had TWO skulls. Childhood memories. My kids and grand kids would be so upset at this now.

Sopdet Si zei

Ik heb dat slachten ook nog meegemaakt. De eerste keer zag ik lijkbleek en stuurde de boer me van zijn erf. Gevogelte en konijnen hebben we thuis ook lang geslacht, eigenlijk tot het verboden was en je ze naar een slachterij moest brengen. Dan moesten alle kippen een bepaalde grootte hebben om door het machine te kunnen. Mijn pa vond de verplichtte afmeting schandalig klein, wou zijn beestjes zo vroeg niet slachten en is er dan mee gestopt.
Ergens vind ik dat nu best jammer. Ik zou het zonder twijfel leren. Liever een gezonde kip zelf slachten dan in de winkel eentje kopen die een zielig leven had. Zelf slachten is zo ver ik weet nog steeds verboden, veel hangt dus af van de band die je met de buren hebt.