dinsdag, september 01, 2015

De straatlantaarn

Voor mijn deur staat een lantaarn. Deze morgen, toen ik het rolluik omhoog trok, zag ik voor het eerst deze zomer, het licht weer branden in de morgen...

Dat doet me denken aan de winter, korte dagen, vroeg donker en laat weer licht... Maar nu was het gewoon omdat het zo dik bewolkt is, en het zelfs nu nog donker lijkt.

We zijn 1 september... De scholen starten terug. Je ziet meteen heel wat meer verkeer, schoolbussen en schoolbusjes rijden weer, je ziet fietsende kinderen langs de weg, en een veel te grote hoop moeders die hun kinderen naar school voeren met de wagen. Uiteraard zijn er ook nog een heel pak leerkrachten die weer de banen onveilig maken, kortom, het is nog drukker dan anders, en het is al veel te druk.

Vroeger had zowat ieder dorp een eigen station, waar regelmatig de trein stopte... Maar door de toename van het persoonlijke autoverkeer brachten die kleine stations niet meer op, en werden ze gesloten, waardoor de rest van de treingebruikers verplicht werd ook met de wagen te gaan.

"Mijn auto, mijn vrijheid !"

De persoonlijke wagen brengt je waar je zijn moet, van je deur naar de deur waar je zijn moet, op het tijdstip waarop jij dat wilt... Althans, dat is de bedoeling ! Want ondertussen zijn er zoveel wagens op de baan, dat er eigenlijk baan tekort is om al die wagens plaats te geven. We hebben dan ook de eer de Europese kampioenen te zijn inzake files.

Men stimuleert dan ook het openbaar vervoer... Maar tezelfdertijd schaft men buslijnen af, vermindert men de frequentie van de bussen en de treinen, schaft men treinen en stations af, omdat ze niet rendabel zijn. Nochtans zijn er heel veel mensen die makkelijk met het openbaar vervoer naar het werk zouden kunnen, maar die dit niet doen, omwille van het feit dat er steeds stukken of stukjes zijn die niet door dit openbaar vervoer overbrugd worden, of waar je moet wachten op aansluiting. We vinden het ook niet handig om te winkelen en dan met zwaarbeladen handtassen de bus of de trein op te moeten. Trouwens, die bus of die trein stopt niet waar je zijn moet !

Nee, het is niet zo simpel om de mens te overtuigen de wagen toch maar thuis te laten...

Ik denk dat er toch wel oplossingen zijn in het delen van de auto. Voor mensen die uit dezelfde regio komen en naar hetzelfde werk gaan, is het perfect mogelijk om de wagen te delen. Maar daartoe zou men ook bepaalde stimuli moeten invoeren. (Een iets hoger vergoeding voor gedeeld rijden?) Ook zou de wetgeving dit deel-rijden moeten stimuleren, met aanpassingen in de wetgevingen zoals bv de wet op arbeidsongevallen (op de weg van- en naar het werk).

Bovendien stel ik vast dat je haast onmogelijk nog aan werk geraakt, als je geen rijbewijs en/of geen wagen hebt. Deze houding is er mede oorzaak van dat de werknemer met de wagen naar het werk gaat, ook al zou openbaar vervoer of gedeeld rijden perfect mogelijk zijn. Ik stel me ook vragen bij de "bedrijfsvoertuigen", die in feite helemaal niets te maken hebben met de echte tewerkstelling, maar in feite een soort loon zijn...

Nee, ik wil de auto, je vrijheid, helemaal niet afschaffen, ik wil alleen dat we alles op alles zetten, om die wagen niet te gebruiken als het niet echt nodig is. En als je de auto gebruikt, probeer die dan zo nuttig mogelijk te gebruiken. Rij niet drie keer op een dag naar een of andere winkel, probeer die winkels op één rit te combineren, en probeer dat dan te doen in de daluren, de tijdstippen waarop woon-werkverkeer er niet is.

Laten wij proberen de files niet langer te maken dan nodig is...
De lucht die we inademen, die is heel kostbaar !
Misschien wel kostbaarderderder dan het idee "vrijheid", die er in de praktijk veelal geen is. Want geef toe, hoeveel deugd heb je van in de file te staan? Voor je zenuwen, voor je longen, voor de economie ????

Gebruik je wagen nuttig, zo nuttig mogelijk !

Tot de volgende ?


1 opmerking:

Sopdet Si zei

Je praat over een hoofdstukje waar ik gevoelig voor ben. De meeste dingen doe ik wel.
Ik ga meestal te voet naar het station of met de fiets, voor dat laatste krijg ik een fietsvergoeding. Ik ga met de trein naar het werk. Ik carpool met buurvrouw om de kinderen naar school te doen en ook heel vaak om naar de markt of de winkel te gaan. Toch weet ik dat ik nog beter kan en beetje bij beetje kom ik er wel. Regen of stevige wind zijn mijn zwaktes.