oeie aaie

Na de twee weken gedwongen thuisblijven, zijn we dit weekend voor het eerst weer eens buiten geweest. Nee, geen rommelmarkten ! Zaterdag zijn we naar Hoves (Silly) gegaan, naar de artisanale markt, waar we volop genoten hebben van al het moois. Je ziet er (helaas) niet zoveel mensen echt aan het werk, maar je ziet er wel de vruchten van de creativiteit van veelal gewone mensen. Zoals ieder jaar maak ik me weer de bedenking dat ze hun hobby wel heel duur verkopen. Ik zou dat niet durven, en geef dan ook de meeste van mijn werken gratis weg... "Het is maar een hobby"...
Ben ik nu verkeerd? Of zijn zij het ?

Die markt is redelijk groot, en we waren beiden heel blij dat we weer veilig in de auto belandden ! We hadden alle twee heel veel pijn.
En alle twee dachten we: "Rust roest...letterlijk !"

We kropen 's avonds vroeg in ons bed, want zondag wilden we doodgraag naar...
De Stichting Levend Erfgoed

Zondagmorgen kropen we uit ons bed, en stelden beiden vast dat het redelijk ging... We voelden onze rug niet meer dan anders, wel wat stijf en stram, maar allee...het zou wel gaan zeker ?
Ik deed mijn turnoefeningen, maakte de bedden op, en ging ontbijten. "Zal het gaan?" "Ik denk het wel, ik voel me redelijk"...
Dus reden we de lange weg naar Puyenbroek in Wachtebeke, bijna op de grens met Nederland.

We waren veel langer op baan dan anders, want er was een reuzegrote omleiding... We moesten echt kilometers omrijden, en dan kwamen we uit aan de andere kant van Puyenbroek. "Hier moeten we niet zijn ! Weet je nog? We hebben de eerste keer dat we hier kwamen op deze parking gestaan, en dan "ik weet niet hoever" moeten stappen !" Anny knikte... Dus verder rijden... Pas op zo'n moment valt je op hoe groot het Provinciaal Domein Puyenbroek eigenlijk wel is !!!

Maar we kwamen er, parkeerden onze auto op de juiste parking, en wandelden naar het "Eilandje", waar de tentoonstelling van Levend Erfgoed was, waar we al die Belgische rassen van duiven, kippen, konijnen, honden, koeien, paarden, schapen, geiten zouden kunnen bewonderen.

Aan het eerst kraampje stopten we, aan de stand van Pierlepein, waar ze boerderijen promoten die te bezoeken zijn. Daar vond ik ooit "Kruiden Claus", die heel interessant was als doel van een uitstap met ziekenzorg. Ik kreeg er weer heel wat tips van... 2 Materse mensen ! Onder meer een kweker van geurgeraniums... Dat lijkt me wel interessant, eens horen wat de anderen er van denken? (De man wist zelfs precies waar ik woonde ! Ze zouden wat documentatie bezorgen... Hopelijk vergeten ze dat niet, want wij waren wellicht hun eerste bezoekers...)

We stapten naar de grote tent, bekeken er het tentoongestelde en de tentoongestelde dieren, en gingen ons eens rustig zetten in de cafetaria... Iets drinken en wat rusten. Dan naar buiten, de stand van de dieren die verkocht werden bekijken,

en dan naar de schapen, de geiten, de schapenkeuring... en zo dwaalden we rustig heel dat plein af, bezochten de vele kraampjes met allerlei zaken, zowel om te verkopen als om bepaalde diersoorten of een bepaalde club van...-kwekers te promoten.
Bijna overal wat keuvelen en wat lachen.
Een stuk heerlijke geitenkaas (recht van de hoeve !) gekocht, en dan terug naar de tent, om een broodje te gaan eten.
Nadien nog wat flaneren en naar de standen terug gegaan die ons het meest aantrokken, vol bewondering staan kijken naar die enorme Vlaamse Paarden (met een mooie amazone er op )... nog een bakje lekkere pruimen gekocht, en rustig terug naar de parking en naar huis...

... via een andere kilometerslange omleiding. (We kwamen verdorie op een paar honderd meter van de Hollandse grens !!!)

Deze morgen raakte ik moeizaam uit bed: uitstraling in dat vervloekte linkerbeen... Turnoefeningen deden in het begin pijn, maar ik raakte toch los. Wel blijft mijn been gevoelloos... Hopelijk is het morgen weer OK, want dan trekken we er weer op uit ! (We moeten onze schade inhalen hé !)

tot de volgende ?