vrijdag, augustus 07, 2015

mijn parkeerkaart

Ik heb al wellicht zo'n kleine 20 jaar een parkeerkaart, omdat ik slecht te been ben. Voor mij zou de parkeerkaart gerust iets anders ingevuld mogen worden. Ik zou het heel logisch vinden dat voor mensen in mijn toestand, de kaart recht gaf op dubbele of driedubbele tijd.
Ik maak dit iets duidelijker: je moet je parkeergeld betalen in functie van de tijd dat je ergens zult staan. Voor mij zou de kaart zo mogen zijn, dat ik dubbel zo lang mag staan voor hetzelfde geld, omdat ik nu eenmaal genoodzaakt ben traag te stappen. Ik kan niet vlug meer uit de voeten.
Voor andere mensen is de kaart zoals hij is helemaal goed, er zijn immers mensen die haast niet meer uit de voeten kunnen, of die met rolstoel en dergelijke attributen opgezadeld zitten. Ik wil gewoon maar zeggen, ik heb mijn kaart eerder nodig omwille van het feit dat ik veel meer tijd nodig heb dan een ander om een verplaatsing te voet te doen (bv winkelen). Ik kan me nog heel wat mensen voorstellen die eigenlijk eerder een tijdsprobleem hebben dan wel een echt verplaatsingsprobleem. Op mijn slechtste dagen heb ik wel degelijk ook een verplaatsingsprobleem, dan kan ik haast helemaal niet meer uit de voeten.

Er zijn in België 571.056 parkeerkaarten ... Maar er zouden 200.000 kaarten eigenlijk van overledenen zijn. Ik betwijfel dit getal. Ik kan me voorstellen dat er heel wat mensen de kaart niet hebben teruggestuurd, maar gewoon hebben vernietigd. Maar er word inderdaad heel wat misbruik gemaakt van de parkeerkaart !

We hebben al allemaal wel eens een jonge mens, uit zijn sportieve wagen zien springen en elegant weg zien huppelen, terwijl hij met een parkeerkaart als invalide in de wagen heeft liggen. Ho ! Niet te vlug oordelen, er zijn ziekten die niet voortdurend belemmerend werken, en waar de zieke op zijn goede ogenblikken inderdaad ogenschijnlijk gezond is, maar je kunt best gelijk hebben, en de kans is groot dat daar inderdaad een kaart ligt in de wagen die of een vervalsing of een kaart van een overledene is.

Ik vind dat erg.
Vroeger gaf de vereniging van gehandicapten een kaartje uit, die je onder de ruitenwisser van de wagen die zonder kaart parkeerde op een invalidenstandplaats kon schuiven. Daarop stond dan de vriendelijke vraag of betrokkene ook de invaliditeit bij deze parkeerplaats wou krijgen?
En toch is voor mij het staan -zonder parkeerkaart- op een standplaats voor invaliden soms te pruimen. Ik zag ooit uit zo'n wagen een man stappen met een gebroken been en arm... Die kon op dat moment veel minder uit de voeten dan ik. Maar voor dergelijke mensen is de kaart niet voorzien, omdat het slechts gaat over een tijdelijke toestand.

Ik wil maar zeggen, de kaart lost niet alles op, en het misbruik is niet altijd echt misbruik. Natuurlijk kan de politie die controleert daar niet staan wachten bij de wagen, om te zien of het soms iemand betreft die tijdelijk getroffen is door een handicap...

Maar als het duidelijk iemand is die helemaal niet mankeert, en die gewoon die plaats inpikt omdat het dichter bij de ingang van de winkel is, dan ben ik ook kwaad. Die plaatsen zijn er voor mensen die minder mobiel zijn, niet voor luie mensen.

Maar ja, het is allemaal zo menselijk hé... Vroeger, voor ik ziek werd, waren mijn vrouw en ik, fervente wandelaars, en we waren lid van een wandelclub (Dwars door Brakel). We reden naar heel wat wandeltochten, en stapten er dan gewoonlijk de dertig of veertig kilometer, soms zelfs de vijftig. Welnu, je moet echt eens gaan kijken naar zo'n wandeltocht ! De mensen gaan er heen om kilometers te gaan stappen (gewoonlijk is er een keuze tussen 6, 12, 20, 30 en soms nog grotere afstanden). Ze komen veelal toe met de wagen, en doen er dan alles aan om toch maar zo dicht mogelijk bij de inschrijving te kunnen staan... Wat de logica daarvan is, is mij een raadsel ! Maar blijkbaar is de reflex om zo dicht mogelijk bij het doel te gaan staan sterker dan de logica van: "Ik ga daar heen om te voet te gaan, te gaan stappen..."
Bizar.

Om zo'n parkeert te krijgen, moet je een medische controle ondergaan, dus de kans dat je een kaart krijgt zonder dat er feitelijke redenen zijn, is héél klein... Maar zoals gezegd, voor mij zou men gerust ook gebruik mogen maken van tijdelijke kaarten. Aan veel winkels zie je nu parkeerplaatsen voor zwangere dames, dat is ook een tijdelijk iets. Dat zwanger zijn is meestal zo zichtbaar, en voor het zichtbaar is vormt het gewoonlijk geen reden om wat stappen te gaan sparen. Maar voor iemand die door een tijdelijke ziekte is getroffen, die minder mobiel maakt, daar zou ook iets voor moeten bestaan. Een kaart met een duidelijk afwijkende kleur en heel duidelijk begin en einddatum van de ongeschiktheid.

Misschien om eens over na te denken?

tot de volgende ?

Geen opmerkingen: