En ik weet nu nog niet...

Gisteren zijn hier een fotografe en een reporter geweest, om mij te ondervragen, voor een artikel, het eerste in een nieuwe reeks, voor Maxima of Houvast... De reporter wist het ook niet juist. Nu ja, één van de tijdschriften van Ziekenzorg dus.

We hebben uren zitten babbelen, en de fotografe heeft zo'n kleine tachtig fotootjes genomen (weet ik, want ze heeft ze allemaal doorgemaild...) heel mijn verzameling wandelstokken, mijn Afrikaanse beelden, mijn Ganesha's, mijn Chinoiserie... allemaal op foto. En natuurlijk ook foto's van Anny en vooral van het slachtoffer van het vraaggesprek, ikke dus.

Maar het was leuk om eens mee te maken. De man wist hoe hij vragen moest stellen, en ik ben een babbelaar, dus was het leuk, en zal het moeilijkste voor de man geweest zijn, om van al die uren gebabbel een artikeltje te maken dat binnen de toegemeten ruimte zou passen. (Hij deed het voortreffelijk, ik heb het al mogen lezen ! En ik snap niet hoe hij zo veel kan zeggen op zo weinig papier...)

Maar zo is er weer een namiddag verdwenen op een manier die ik nog niet eerder had meegemaakt. Je ziet, je bent nooit te oud om te leren !!!

Bij de foto's zitten er die best heel mooie portretten zijn, maar mijn favoriet is:

Maar ik kon er net zo goed nog tien andere nemen, want ik ben nog nooit zo dikwijls en zo goed op papier geplakt als nu...

Vandaag zijn de mensen van Grijkoort er ook weer, om mijn tuin in orde te zetten. Ik had ze gevraagd om eens vroeg te komen, om eens zoveel mogelijk het onkruid werkelijk weg te krijgen... Ze zijn nu met 5 man aan het wieden... Hopelijk zijn er niet te veel planten mee gewied, want geef toe, dat gebeurt wel eens (Zeker met zo'n tuinier als ik ben...)

Grijkoort is een organisatie die mensen tewerkstelt die anders moeilijk aan de bak kunnen, je kunt het een beetje vergelijken met een beschuttende werkplaats. Ze doen hun werk heel goed, en zijn heel ijverig. Deze keer is het niet de ploeg met voornamelijk vreemden en Franstaligen uit Ronse, nu zijn het mensen uit de regio Geraardsbergen. 

En morgen komt de poetsvrouw, en zal heel mijn huis en tuin weer spic en span zijn !

Je ziet, zelfs met twee rugpatiënten kun je het leven mooi maken !

Vandaag een kort blogje, ik ga een beetje binnen en buiten moeten, om bevelen te geven... Dat doet geen pijn aan mijn rug ! dju toch !

tot de volgende ?