Het is héél erg moeilijk om pedofilie te vergeven... Als ik me niet vergis zei zelfs Jezus, de Christus, dat wie kinderen iets misdeed, beter met een molensteen om de hals, in het diepste van de zee werd geworpen.
De reden waarom vergiffenis zo moeilijk is, is omdat je ziet dat de getroffen kinderen eigenlijk nooit meer echt volledig vrij worden van wat hen is aangedaan. Heel hun gedrag, hun leven, hun kijk op de medemens wordt blijkbaar blijvend beïnvloedt door wat ze ondergaan hebben.
Daardoor is de daad op zich nooit ten einde, er komt nooit een einde aan de gevolgen. Geen wonder dat dan vergiffenis zo verschrikkelijk moeilijk is.
Een tweede zaak is of je de dader een nieuwe kans moet bieden om te fungeren in de maatschappij. . .
Daar moet je naar mijn gevoel twee zaken voor ogen houden.
1) Als ze hun straf hebben uitgezeten, dan lijkt het dat die straf ook werkelijk moet ten einde zijn.
2) Maar het is een soort van misdaad die uiteindelijk nooit een einde kent bij de slachtoffers, het is dus een verschrikkelijk iets voor de slachtoffers om de dader zo maar terug te zien in hun oude functie, functie die hen gelegenheid gaf om tot dergelijke daden over te gaan.
Dus moet men wel de straf zien als beëindigd, maar moet men rekening houden met de slachtoffers. Dus moet men in ieder geval dergelijke mensen niet meer een beroep laten uitoefenen waarbij zij meer dan normaal kansen krijgen om terug over te gaan tot nieuwe daden van pedofilie, en men moet zorgen dat de dader nooit meer in de omgeving van zijn slachtoffers en hun rechtstreekse familie kan komen.
Dus, voor mij mag die priester beschouwd worden als iemand die zijn straf heeft gehad, mag hij terug in de maatschappij komen, maar met restricties in die zin dat hij niet meer de gelegenheid op een schoteltje krijgt aangereikt om opnieuw tot pedofilie over te gaan. Laat hem ergens priester zijn in een bejaardentehuis of zoiets, waar geen kinderen zijn. En dat op een plaats die behoorlijk ver is van de woon- en werkplaats van zijn slachtoffers.
En eerlijk, uit eigen ervaring kan ik je zeggen dat het héél erg moeilijk is om zelfs maar over vergiffenis te denken, als het gaat over je eigen bloed !
Meer wil ik daarover niet kwijt.
Tot de volgende ?
1 opmerking:
Ik hoop dat het bisdom Brugge dat ook eens leest.
Zwanen zich nog steeedsin hun ivoren toren en verliezen zo de voeling met wat er echt leeft maar vooral het respect van hen die toch nog willen de christelijke toets geven...natuurlijk zij zijn verheven en gewijd
Ijd dat ze eens St Paulus lezen : de geest waait waarschijnlijk wil en niet alleen bij bisschoppen
Een reactie posten