donderdag, augustus 07, 2014

Peren en varkens...

Ik zal wel weer verweten worden van pessimisme, maar de gespannen sfeer tussen Rusland en Europa staat me niet aan. Europa (wij... ?) leggen Rusland sancties op, maar Poetin doet niet wat van hem verwacht wordt, in plaats van te bibberen en te beven, legt hij op zijn beurt sancties op aan ons. Straks vergaan we in onze peren en in het varkensvlees... Want Poetin wil het niet meer.

Diep in mezelf kan ik Poetin niet eens ongelijk geven. Geef toe, als wij, als enkeling, een por krijgen, dan gaan we proberen een por terug te geven. Het mag nog van grootste en de sterkste zijn, we gaan zoeken hoe we het kunnen terug lappen... Wraak is zoet.

Ik weet het, het is niet de christelijke manier, als ze mij op mijn kaak kletsen, dan zou ik mijn andere kaak moeten aanbieden, maar dat is zo verheven boven de eerste reactie, dat ik wellicht allang een klets terug heb gegeven, vooraleer ik ook maar denk aan de christelijke manier van denken.

Maar als Poetin op dezelfde manier gaat denken aan de grens met Oekraïne, dan zitten we straks met oorlog.

Als we optimistisch zijn, denken dat Rusland na het wegvallen van het communisme in een economische put is gevallen, dat zij wellicht enige achterstand hebben opgelopen inzake bewapening... Ik denk dat die achterstand helemaal niet groot is, en dat Rusland in ieder geval zo immens groot is, dat je dat land quasi onmogelijk kunt veroveren... Nog niet eens gesproken van de Russische winters. (Vraag het maar eens aan Napoleon en aan Hitler...)

Bovendien zitten wij in een economisch dal, en Rusland in een hausse !

Er is nog meer... We raken met het Westen stilaan in een geïsoleerde positie op wereldvlak. We hebben momenteel nog heel wat in de economische pap te brokkelen, maar er komen andere spelers naar voor, die ons verdringen van de eerste plaats. Het lukt ze nog net niet, maar het zijn niet de minste ! Brazilië, Rusland, India, China en Zuid Afrika vormen een economisch blok, de BRICS-landen, die de laatste tijd serieus gaan drummen om de eerste plaats te gaan innemen.

Als zij ook op het gebied van Oorlog aan één zeel zouden gaan trekken, dan moet je eens stilletjes nadenken over het aantal mogelijke soldaten, en de enorme wereldoppervlakte die zij innemen...
Ik heb het gevoel dat we stillekens bezig zijn in het verdomhoekje terecht te komen... We moeten stilaan gaan inzien dat we als "macht" niet meer zo hoog van de toren moeten gaan blazen.
Het wordt tijd dat we beseffen dat we hooguit nog speler zijn, maar zeker niet meer de spelleider. En als we dat nog zijn, dan met steeds minder allure en steeds minder overwicht.

Als de BRICS-landen de dollar en de euro onder druk zetten, de beurzen gaan aanvallen, dan zouden wij kunnen verschieten.

Het zou ons stilletjes gaan passen, om niet meer te pretenderen dat we de leiders zijn, maar te opperen dat we graag willen blijven mee doen in het grote spel van de Economie.
In werkelijkheid zijn het niet de landen die regeren, het is het kapitaal. Laat ons eerlijk zijn, als ik één van de grote kapitalisten zou zijn die deze wereld beheren, dan zou ik wellicht me niet meer vast pinnen aan de "zekerheid" van het rijke Westen, maar zou ik op zijn minst een deel gaan investeren in de opkomende economieën en dan zit je wellicht bij de BRICS-landen.

Hoe node we het ook zeggen, oorlog is niet meer en niet minder dan economie.
Je hoort en ziet en leest steeds meer dat onze economie een zeepbel is... En het is ook zo. Een zeepbel in stand houden is heel moeilijk, en het kapitaal zou wel eens kunnen opteren om het dan maar te laten in een klappen, en te zorgen dat zij eigenaar blijven van het economische zeepsop, waarmee zij later naar eigen goeddunken kunnen oordelen of zij het gezond sop laten blijven, waarbij de welvaart van het individu helemaal niet meetelt, of dat zij weer wat schuim willen, met wat welvaart voor het plebs, het schorum, zij die economisch niet echt meetellen, buiten het feit dat ze kunnen gebruikt worden om de bel weer groot te laten worden.

Pessimist? Nee, eerder realist, vrees ik...

Als ik pessimist zou zijn, dan zou ik wijzen op de manier waarop wij vanuit het rijke westen hebben gehandeld met die andere landen. Hoe hebben wij gehandeld met Brazilië, India, (Zuid-) Afrika, China ... En zou ik er op gaan wijzen dat zij wel eens wraak zouden willen nemen... Dat zij dat aanbieden van de andere wang ook zouden vergeten...


Op het grafiekje hierboven zie je in het blauw USA, rood is China en geel India... Zoals je ziet is in 2050 USA helemaal voorbijgestreefd...

djudedju

tot de volgende ?

Geen opmerkingen: