Zomer

Voilà, we zitten weeral enkele dagen in de zomer. En 't is echt zomerweer, niet qua hitte, maar wel qua zon. Heerlijk is dat. Alles hel verlicht door de hemelse schijnwerper, en schuilplaatsen in de zwartste schaduw. Want hoe feller het licht, hoe zwarter de schaduw lijkt... Tot je er in zit, want dan blijkt het daar ook nog heel licht te zijn.

De graskanten zijn (eindelijk) afgereden. Niet dat die graskanten me stoorden, van mij mogen ze blijven staan, maar ze moeten op de kruispunten het zicht op de weg al veel vroeger vrij maken. Als ik aan het kruispunt met de jagerij kom, zal ik nu misschien het verkeer van rechts wel zien, en niet moeten gokken dat er wel niemand zal zijn...

Maar dat ze nu de graskanten langer laten groeien, dat is echt een goede zet, nu zie je weer veldbloemen langs de velden staan.  en wie weet nestelen er ook wel enkele vogels in. Daarom mogen ze van mij best heel het jaar blijven staan. Ze groeien dan wel een stuk door tot in mijn voortuintje, maar nu en dan trek ik daar dan wel het langste gras weg. Want ook in mijn voortuintje mogen de vogels en de insecten thuis zijn.

Maar weet je, ondanks al die (kleine) maatregelen, zie je zo de natuur achteruit gaan ! Toen wij hier kwamen wonen, waren de zomers vol van het gezang van de leeuweriken, hoorde ik bij het ochtendschemeren nog eens de kwartel roepen, vloog het hier vol zwaluwen, en ga zo maar door... Een heleboel van die dieren zijn weg, of zijn gewoon heel zeldzaam geworden, ook hier, in het landelijke Mater.

Nu verkopen ze zaad om in je tuin onkruid te hebben die speciaal geschikt zou zijn voor de vlinders. Onkruid verkopen ! Hoe erg is het dan gesteld met de natuur? En als je er eventjes wilt op letten, in je tuin zie je steeds hetzelfde onkruid, vier, vijf soorten en basta... Al de rest is blijkbaar ook een zachte dood aan het sterven. Maar ja, iedere week komen ze hier met een sproeimachine over het veld rijden, met weet ik veel welke sproeistoffen allemaal. De grond is zo dood als een...pier, pieren die er niet meer zitten.

Opa, ik heb jeuk, ik heb hier een muggenbeet, die verschrikkelijk jeukt !!! Wrijf er even over met een blad weegbree ! Weegbree? En dan gaat opa mee, langs de bermen wandelen, om te zoeken naar een struik weegbree...Hier, hier staat er, trek maar dit blad af, kneus het en wrijf het op die muggenbeet, maar dat is een breedbladige weegbree, die is niet zo straf als de smalle... We zoeken nog wat verder. ... Kinderen kennen de planten niet meer, en zeker de kinderen uit de stad kennen ze niet meer. Dat melk van de koe komt is al zo raar... en een ei uit de poep van de kip? Je vertelt het hen misschien beter niet, want ze zijn kinderen uit een steriele wereld, waar alles netjes verpakt zit in dozen en plastic. Bonen trekken, waar je dan nog de aarde moet afspoelen ! Bah !

Er bestaat momenteel een organisatie die ijvert voor het consumeren van de vruchten die er niet perfect uitzien en die niet precies passen in de verpakking... Kromme peentjes, bultige aardappelen, kromme komkommers (Vandaar de naam van de vereniging "Kromkommer"). Maar wie op de buiten woont, of zelf tuiniert, die eet al altijd die dingen op ! Een schorseneer die onderaan gesplitst is, is misschien iets lastiger te kuisen, maar even lekker ! En even voedzaam.

Waar zijn we mee bezig ?
Ons eten moet niet alleen voedzaam zijn en vitaminenrijk, het moet ook nog eens de ideale vorm en maat hebben ! Want we eten met onze ogen... Boven ons voedsel hangen speciale lampen die het een beter, frisser, smakelijker uitzicht geven. Bij de beenhouwer ziet al het vlees er rood uit, alsof het levend van het beest is gesneden... Zelfs bij de kapper hangen meestal geen gewone lichten, maar lichten die er je beter doen uitzien, want je zit heel de tijd naar je eigen façade te kijken in die enorme spiegels...

Waar zijn we mee bezig ?

We moeten ieder jaar zo nodig andere kleren kopen, want de mode... en je tablet ziet er in de nieuwe versie ook al anders uit en heeft wel zeven nieuwe piefjes om volmaakt onnodige dingen mee te kunnen doen...

Waar zijn we mee bezig ?

Nee, ik ben NIET ouderwets, nog een tijdje en je zult zien dat ik net modern was, een voorloper... Als het nog niet te laat is.


tot de volgende ?