Ik zit hier met het gevoel van: "Is het nog geen tijd om naar bed te gaan?"... Ik weet het, het is mijn eigen schuld. Ik neem gewoonlijk mijn pillen met mijn avondmaal, en nu had ik ze vergeten. Toen ik niet kon slapen, ben ik naar beneden gekomen om te checken, en ja, daar stond vrijdag nog bovenaan in mijn pillendoos... Dan maar een glas limonade genomen, en samen met de pillen doorgeslikt. Maar ja, dan werken die dingen nog niet meteen, en dan lig ik dus nog uren wakker te liggen.
Wat gek is, ik slaap nooit veel, maar gewoonlijk leg ik me neer in bed, lees nog wat in een boek, leg het boek terzijde, doe het lichtje uit, leg mijn hoofd op de kussen en vijf minuten later ben ik vertrokken... Gewoonlijk ben ik rond twee uur al weer klaar wakker. Dus heb ik vannacht wellicht ongeveer evenveel geslapen als anders, maar heb ik het urenlange ontwaken gemist.
En de tijd om na te denken, te fantaseren, met mijn geest hele werelden te verkennen.
Vandaag is het zaterdag... dag van de rommelmarkt, maar nu niet, want Anny zit nog steeds met heel veel pijn. Deze avond eens op bezoek naar het hospitaal bij mijn zieke dochter. Anny droomt er van mee te gaan, maar ik denk niet dat dit aangewezen is. Ik zal alleen gaan, we moeten geen moeilijkheden zoeken. Anny heeft al genoeg pijn, zonder dat ze aan het hospitaal een heel end te voet moet gaan.
Strak moet ik de filter van mijn aquarium kuisen, maar daarvoor moet ik het aquarium openen. Dat wil zeggen dat ik het eiken paneel aan de voorkant moet afnemen, en dat kan ik niet alleen. Ik heb net gebeld naar Frederik om even te komen helpen. Dat zal niet makkelijk zijn, want dat openen, dat is een beetje een truuk, je moet weten hoe je dat moet doen, en je moet een beetje op elkaar ingespeeld zijn... Dat zal er allemaal niet zijn, dus ga ik alles heel goed moeten uitleggen, ieder handeling moeten aankondigen... Nu ja, er zijn ergere dingen in het leven.
Dan moet ik nog een paar boodschappen doen, en deze namiddag naar de academie... Mijn laatste beeld van dit schooljaar afwerken, zodat het nog kan gebakken worden. Het wordt heel speciaal, in die zin, dat het is opgebouwd uit bolletjes klei, bolletjes die volledig bewaard blijven, en die dus een zeer speciale oppervlakte tonen... Ik denk dat ik die zal kleuren met ijzer, op zo'n manier dat de "voegen" van de bolletjes zeer donker zijn, en de structuur nog beter doen uitkomen !
Misschien zegt je dat niets, maar ik kan je verzekeren dat het niet evident is om op die manier een beeld op te bouwen. Het is echt monnikenwerk !
Ik ga nu stoppen, want ik heb nog heel wat te doen !
djudedju, met de vrouw ziek en de dochter in de kliniek...
tot de volgende ?
1 opmerking:
Hoi Toon,
Ik ken dat gevoel van een slechte nachtrust. Het kan de dag behoorlijk beïnvloeden. Vervelend dat Anny haar gezondheid niet meewerkt en dat ook nog jullie dochter in het ziekenhuis ligt. Ik ken beide vrouwspersonen niet echt goed, slechts van lezen, en dan de een nog wat beter dan de ander, maar wil je ze beiden mijn hartelijke groeten overbrengen en zeggen dat ze snel beter moeten worden.
Groeten Henk
Een reactie posten