vrijdag, december 27, 2013

Dun

Ik heb hier nog zo'n scheurkalender hangen, je weet wel een Druivelaar, waar je op de keerzijde van het blaadje van de dag een mopje vindt...
Wij horen bij de mensen die dat dagelijkse ritueel meestal vergeten, en dan een tiental briefjes in één keer van dat ding scheuren. Dan zet ik me in de zetel, lees eerst de (meestal flauwe) mopjes, en ga dan aan de voorzijde de namen van al de heiligen van die dagen lezen.
Er zijn er heel veel bij, die wellicht heel brave mensen zijn geweest, maar van wie ik de naam nooit zou geven aan mijn kind of kleinkind of achter...
Er zitten afgrijselijke namen bij !
Het moet voor de mensen met die naam héél moeilijk geweest zijn om heilig te worden, want wellicht werden ze heel hun leven gepest met zo'n naam.

Maar de kalender wordt weer verschrikkelijk dun. Er resten haast geen blaadjes meer, en dan staat de kalender er voor zoals mijn lindeboom... Naakt en triestig.

Ik heb nog geen nieuwe Druivelaar liggen. Die dingen komen hier meestal in huis als een cadeau van een of andere winkel of maatschappij. Kopen doen we dat nooit, tenzij we er ergens eentje zien liggen zo wat halverwege januari aan weggeefprijs.

Op mijn bureel ligt al weer een nieuwe kalender klaar, want ook die kalender zit op zijn laatste blaadje dun te doen. Het jaar is weer bijna voorbij, en naar mijn gevoel is het amper begonnen. Hoe ouder ik word, hoe korter de jaren worden.

Ik kijk naar de troosteloos grijze hemel buiten, door het raam... Ook deze duistere luchten horen horen bij het jaargetijde en bij de dunne kalender. Het waait verschrikkelijk hard, en boven het veld zijn de kraaien en roeken vervangen door een hele vlucht meeuwen.

Boven in de kamer van Koen, hangt nog steeds de druivelaar van 2001, vastgeroest op 1 maart, dag van zijn overlijden. Het blaadje is vergeeld, en ik durf het haast niet meer aan te raken, want het voelt zo bros aan, dat ik het gevoel krijg dat het wel eens in stof uiteen zou kunnen vallen.

Kalenders...
Ach, er zijn er zo vele soorten, en dan denk ik niet aan de modellen en uitvoeringen, maar aan kalenders die helemaal niet gelijk lopen met onze kalender. Waar de jaren korter of net langer zijn, waar Nieuwjaar op een heel andere dag valt, waar de kalender al lang vervangen is door een nieuwe, of waar ze nog maar amper halverwege hun scheurkalender zitten...
En ik denk op de mensen die niet eens weet hebben van een "kalender"... Die leven of pogen te overleven, van dag naar dag, zonder te weten welke dag het eigenlijk is. Die misschien het jaar indelen in twee grote periode, de regentijd en de droge tijd. Of die hun jaar indelen op basis van de trek van een of andere diersoort, de tijd waarop ze eindelijk eens voldoende eten hebben.

En dan zitten wij hier naar die dunne kalender te kijken, krijgen op TV hele programma's met het overzicht van het voorbije jaar, en over eten wordt daar alleen gesproken als er weer eens ergens een of ander voedselschandaal is geweest... Nee, het jaaroverzicht, dat is voornamelijk een opsomming van rampen, oorlogen, misdaden...

Ooit is er eens eentje geweest die dat ook zo pijnlijk aanvoelde, die zich verzette tegen het feit dat "nieuws" altijd over het slechte ging, en hij startte met een Goed-Nieuws-Krant... Die krant is al na enkele maanden ter ziele gegaan... Er is geen mens geïnteresseerd in goede en leuke dingen... Het mensDOM wil alleen horen van moorden, inbraken, oorlogen...

Straks vieren we de herdenking van de Grote Oorlog... We moeten ons herinneren hoe idioot oorlog wel is, dus doen we dat met grote militaire parades...
Waanzin...

djudedju

de kalender trekt op niets meer.
Ik moet nodig een gezonde dikkerd kopen om in zijn plaats te hangen.

tot de volgende ?
(ps: Zouden er op die Chinese kalender van de foto ook mopjes staan? Of wijsheden van Mao ?)

Geen opmerkingen: