vrijdag, oktober 25, 2013

Feesten lijk de beesten

Zo zegt men dat tegenwoordig, maar waar het vandaan komt, is voor mij de grote vraag... Ik heb nog nooit een feest zien feesten... Wel zie je ze soms vreten, als je kijkt naar die vele documentaires op je TV, dan zie je bijvoorbeeld de leeuwen met zijn allen rond een vers gedode gnoe liggen schransen, sleuren en trekken om de beste beetjes eerst op te eten...
Maar feesten?
Nee, nog nooit gezien.
Ondanks al die documentaires.

Feesten lijkt dus veel eer iets te maken te hebben met het mens zijn, en helemaal niets te maken te hebben met de beesten. Wellicht komt de zegswijze er dus alleen maar omdat het toevallig rijmt.
Maar er zijn nog een heel pak van die gekke zegswijzen, denk aan drinken als een Zwitser, roken als een Turk, vloeken als een ketter, gierig als een Schot en ga zo maar door. Zwitsers staan helemaal niet hoog op de lijstjes met grote drinkers, het woord ketter werd hier gebruikt voor diegenen die zich afscheurden van de katholieke kerk, en terecht kwamen in de groep protestanten... Eerlijk gezegd heb ik de indruk dat daar minder gevloekt wordt dan hier... en zo kan ik blijven voortgaan.

Ik vraag me allang niet meer af hoe die zegswijzen ontstaan, of wat voor verband ze hebben met de werkelijkheid... Ze bestaan, we gebruiken ze en we hebben allang geen negatieve doelen meer met deze uitdrukkingen. Ooit zal men wel kwaad geweest zijn op de Zwitsers, waarvan er heel wat te vinden waren in de legers (In een ver verleden was er geen legerdienst, en waren zowat alle soldaten huurlingen. Wellicht waren daar een groot aantal Zwitsers bij, hoogstwaarschijnlijk omdat er toen geen of onvoldoende werk was in hun eigen land...) En zo zal men wel altijd ergens een feitje hebben van waar men vertrokken is met de zegswijze... Maar voor feestende beesten, daar vind ik niets...

Als wij dus nu spreken over "roken als een Turk", dan denken we niet aan de Turken, neen, we denken gewoon op het feit dat die persoon verschrikkelijk veel rookt...

Vraag blijft waarom wij er dan altijd maar weer toe komen om als versterking van het idee, iets of iemand er bij te sleuren. En daar heb ik geen zinnig antwoord op... Wellicht gewoon omdat het goed bekt, omdat we het al altijd zo zegden.

Maar hoe kom ik nu aan dat "Feesten lijk de beesten" ?
Wel, om eerlijk te zijn, het antwoord is heel simpel. Straks zit ik op een feest. Herman gaat op pensioen, en dat is reden genoeg om eens de benen onder te tafel te steken, en eens goed te gaan eten, en een glas te drinken... En als dat je nog niet genoeg is, morgen worden we met Ziekenzorg Mater-Welden ontvangen ten stadhuize ter gelegenheid van ons dertigjarig bestaan. We worden dan ook naast de speeches beloond met een receptie aangeboden door de stad Oudenaarde... Dus twee dagen na elkaar feest...
Nee, ik ben niet van plan overdaad te doen,
nee, ik ga niet zat zijn (ik drink nu al een hele tijd geen alcohol meer)
nee, ik ga de beest niet uithangen
Ja, ik zal me hopelijk wel amuseren
ja, ik zal genieten van het bij de mensen zijn,
van het keuvelen
van het moppen tappen
van het heerlijke eten
(Nee, ik weet nog niet wat er op het menu staat)
(Maar dat doet er niet toe, het zal anders zijn dan anders, en je eet het in een groep, in goed gezelschap)

ja, je mag jaloers zijn
maar ik ga niet jaloers zijn als jij eens lekker gaat eten
voor mij mag zoiets niet te vaak voor komen, het moet een uitzondering zijn, de kers op de taart, een hoogtepunt in het gewone dagdagelijkse leven..
tot de volgende ?

Geen opmerkingen: