Weer sneeuw

gent (Photo credit: zoetnet)

Maar hoeveel er nu gevallen is, kan ik niet zeggen... Er was blijkbaar nogal wat wind, en op de ene plaats ligt er niets, en iets verder warempel bijna 20 cm...
In het weerbericht geven ze deze voormiddag nog sneeuw, en het ziet er grijs genoeg uit om dat waar te maken!
Voor mij hoeft het alleszins niet, ik hou niet zo erg van sneeuw, en zeker niet van de toestand van de wegen bij dergelijk weer.

Ik zit dan te denken aan al diegenen die door dit weer naar hun werk moeten, en soms geen andere optie hebben dan de auto... Het is niet alleen stresserend, het is ook een kapitaal waarmee je op de baan bent. En in veel gevallen een onmisbaar ding om te kunnen functioneren in de maatschappij van vandaag...

En dan ga ik weer denken aan vroeger, aan de tijd dat men hoogstens een dorp verder of in de nabije stad ging werken... Wie verder ging, die deed dat met de trein, treinen die nogal dikwijls bestonden bij gratie van dit bepaalde werk... Zo was er vroeger een trein voor de mijnwerkers, die onder meer vanuit Brakel naar de Waalse mijnen trokken... Opeengepakt op harde houten banken in hun werkkledij, al een beetje zwart van het stof dat in de kleren zat van de vorige dagen...

Anderen gingen dan heel ver werken, namen hun "bezatse" op de schouder, trokken naar de trein tot in Parijs, daar een wandeling door de stad van verderf, naar het andere station om weer verder te reizen naar de plaats van bestemming, de grote immense velden vol suikerbieten... Ze logeerden in een schuur, in het stro, hadden een deel voedsel bij (een stuk "geringeld", of een stuk hesp), en kregen een en ander van de boer.

Deze laatsten waren maanden van huis, en kwamen dan naar huis met hun verdiende loon...
Na een tijd moesten ze weer weg, voor ander zwaar werk op de Franse velden.

Maar de meesten werkten dus dicht bij huis... Of iets langer terug, zelfs helemaal thuis, als thuiswever.

De trein was dus een deur naar werk verder weg, maar uiteindelijk kwam de doorbraak eerder met de echte industrialisatie, toen fabrieken in de steden werden opgericht, en de steden massa's arbeidskrachten aanzogen... In het begin uit de dorpen in de buurt, maar al heel vlug ook van verder weg, en die mensen kwamen noodgedwongen wonen in de stad. Binnenkoeren werden volgezet met kleine huisjes, die aan woekerprijzen werden verhuurd. Veelal eigendom van de werkgever, die op die manier zijn arbeiders helemaal in zijn macht kreeg... Ze moesten kopen in zijn winkels, drinken in zijn herbergen... en de kinderen moesten vanaf 12 jaar bij hem werken...

Wij kunnen ons dat niet meer voorstellen...
Gelukkig maar...
Maar als ik de foto's zie die Bart heeft genomen in Indië, dan lijken dat bijna getuigen van ons eigen verleden... Armoede, uitbuiting... Slechts hier en daar een bedrijf die de mensen menselijker behandelt... en voor die postjes zou men een moord plegen. Ook al niet echt gezond.
Wie werk heeft is al tevreden, want er zijn er velen die gewoon van de hand in de tand leven. Soms eens een klein werkje, soms niets, soms rondscharrelen op de vuilhopen, in de afval, in de hoop dingen te vinden die verkoopbaar zijn... of eetbaar...

Zo moet onze wereld er dus ook uitgezien hebben... En niet eens zo heel lang geleden ! Ga 130 à 150 jaar terug, en je zit er midden in.

Ik ben opgegroeid in een opbloeiende wereld, na de tweede wereldoorlog was er een explosie van werk en inkomen... Tot de jaren 1970 - 1980, waar de economie sleet begon te vertonen, en eigenlijk nooit meer die sterke groei heeft bereikt van daarvoor.
Ik heb nog vage herinneringen aan een armere tijd, minder luxe, geen overbodige zaken...
Mijn kinderen hebben die tijd helemaal niet gekend, mijn kleinkinderen al helemaal niet meer...
Geen wonder dat de huidige generatie werkmensen anders aankijkt tegen het fenomeen vakbond dan wij en onze ouders...

Ik heb zonet eens gegoogled naar Jules De Bruyker... Een Gents tekenaar, in de hoop een tekening te vinden van een Gents "Beluik" een woonbuurt ingebouwd in een binnenkoer, oude kleine huisjes allemaal tegeneen gehurkt, en tenden het "straatje" de gemeenschappelijke WC en de gemeenschappelijke pomp... Geen enkel is vrij van rechten, dus mag ik ze u niet tonen op mijn blog, maar doe aub eens de moeite om de werken van deze grandioze tekenaar en kunstenaar te bekijken. Google naar zijn naam, en klik dan op afbeeldingen... of ga naar de speciale website waar je nog meer vindt, maar minder toegankelijk...

Tot de volgende ?