dinsdag, oktober 23, 2012

School

English: Friedrich Fröbel (Frederick Froebel),...
English: Friedrich Fröbel (Frederick Froebel), head-and-shoulders portrait, facing front. MEDIUM: 1 print : lithograph. CREATED/PUBLISHED: Syracuse, N.Y. : C.W. Bardeen, Publisher, c1897. (Photo credit: Wikipedia)
Als ik eens kijk en luister naar mijn kleinkinderen, dan is de school heel erg veranderd...
Vorig schooljaar mocht ik van nabij kennis maken met het kleuteronderwijs, en ook daar is een en ander veranderd...
Je hoort me niet zeggen beter of slechter, dat moet de tijd uitwijzen.

Wij gingen nog naar de Fröbel (Froebel?) met eu - klank. Nu is het dus de peuter- en de kleuterklas. En daar is een hemelsbreed verschil.
Wij werden in dat verre verleden vooral getraind op gehoorzaamheid, onderdanigheid, stilzitten, armen over kruis, en soms zelfs met het wijsvingertje voor de mond.
We knipten, kleefden, kleurden en we leerden gedichtjes en liedjes.
Nu is het onderdeel van de training tot onderdanigheid, tot stilzitten, tot zwijgen er niet echt meer bij. Wij zaten heel overzichtelijk op schoolbankjes, netjes in drie rijen, met wel 30 kleine kleuters bijeen, allemaal met een stofjas en allemaal netjes gezeten met de armen over kruis.

Nu zijn die kleuters een heerlijke bende kinderen, die weliswaar aan bepaalde orde moeten voldoen, maar die toch in de eerste plaats kind mogen zijn, geen mini-soldaten.

Als ze ouder zijn, en naar de "grote" school gaan, dan is daar ook een en ander veranderd. Ook daar veelal niet meer op banken op twee of drie rijen, maar aan tafels, met stoelen, veelal in een halve kring, en ook de inrichting is helemaal veranderd. Niet meer die afbeeldingen van uit de Vaderlandsche geschiedenis en  uit de bijbel, maar moderne posters, en door de kinderen zelf verzamelde documentatie en dergelijke meer.
Wat dat betreft heb ik het gevoel dat ik veel te vroeg ben geboren... Het lijkt nu heel wat leuker...
Maar één ding mis ik...
Mocht ik opgevoed zijn in een van die "moderne" klassen, dan zou ik wellicht veel minder liefde hebben voor Geschiedenis en voor Taal...

Ik hoor geen gedichten meer, ik hoor geen literatuurgeschiedenis meer, ik hoor geen boeiende uitleg meer over geschiedenis...

De zaken worden nu helemaal anders benaderd. Ik ga niet zeggen dat het beter of slechter is, maar ik voor mij, ik denk dat op de huidige manier, niet die vonk zou zijn overgeslagen. Ik denk niet dat ik zo sterk zou begeesterd zijn door taal en geschiedenis...

Maar wellicht is daar ook minder behoefte aan... In de tijd van Internet en moderne media, heeft men steeds meer de neiging om alles te ver-engelsen, en als je de tweets leest van mijn kleinkinderen, dan moet ik ze soms twee drie keer lezen om ze te begrijpen, zo zeer is hun taal verhaspeld en ingekort in allerlei absurde afkortingen. Die afkortingen zijn ook veel meer gericht naar de spreektaal. Als ik de West-Vlaamse tweets lees van mijn neefjes, dan schrijven zij in een andere Twitter-taal dan de Oost-Vlaamse tweets van mijn eigen kleinkinderen.
Taal krijgt blijkbaar een nieuwe invulling, gedicteerd door de moderne toestellen en de ver-engels-ing van de taal.

Ik heb er niets tegen dat vreemde woorden in onze taal indringen, dat heeft al altijd bestaan, maar ik ben doodongelukkig als ik taal zie verhaspelen in van die absurde afkortingen.

Het ergste vind ik dat we regelmatig moeten lezen dat de kennis van de eigen taal achteruit gaat. Ik erger me blauw en zwart als ik eens een krant of een tijdschrift ter hand neem, en daar erge taalfouten lees. Onlangs in een wetenschappelijk (!!!) tijdschrift, hakten ze met de bijtel... Als ik zoiets lees, dan vloek ik...

Niet dat ik het niet kan aanvaarden dat mensen fouten schrijven, maar omdat men dat doet in dagbladen en tijdschriften, waar men naast het brengen van nieuws en artikels ook nog een opvoedende taak heeft.  Daar moest men op zijn minst de automatische corrector aanzetten, plus een menselijke ! Want dat automatische onding zal niet reageren op "bijtel", omdat dit juist kan zijn, als vervoeging van het woord bijtellen... Met andere woorden, die automatische corrector kijkt alleen naar het woord, niet naar de context...

Maar ja, een menselijke corrector kost geld...
En veeleer dan de kost telt men de winst...

Weet je, ik vraag me af... Zouden op zijn minst de schoolboeken deftig gecorrigeerd zijn?

en ik... ik hou van mijn taal... Dank zij mijn opvoeding thuis en op school. Van mijn geschiedenis omdat ook dat mij werd ingegoten op school en thuis... En vooral omdat ik enkele heel goede leerkrachten heb mogen kennen, die hun vak niet zo maar opdreunden voor de onverschillige leerlingen, maar dat brachten met liefde en geduld en veel uitleg...

... en wellicht zitten er ook nu nog wel enkele van die leerkrachten...  En wellicht zitten er ook nu nog jonge mensen die verslingerd worden op hun taal, hun geschiedenis of op een van die andere vakken die van schoolkinderen mensen maken...

tot de volgende ?


Enhanced by Zemanta

Geen opmerkingen: