maandag, oktober 22, 2012

Hoog bezoek

Green Peafowl Pavo muticus
Green Peafowl Pavo muticus (Photo credit: Wikipedia)
Nu en dan krijgen we hier hoog bezoek, meest in onze voortuin, heel soms ook in de tuin achter ons huis, en heel dikwijls controleren ze het gebouw van de elektriciteitsmaatschappij, daar vlak achter... Ook al is het weekdag, ook al zijn ze niet in hun beste pak, toch dragen ze allen steeds, heel  ijdel, hun kroontje op het hoofd.

Ze komen van bij een van de buren. Die heeft meerdere koninklijke families in zijn bezit. En soms komen ze met zes, zeven of nog meer, koningen, koninginnen, prinsen en prinsessen op bezoek bij de buren.

Gekroonde hoofden die neerbuigend kijken naar de kippen die braafjes in hun hok blijven zitten, maar ja, dat zijn maar leden van het plebs, die alleen een kam dragen als versiering, en die nog niet eens weten te gebruiken om piekfijn voor de dag te komen.

Meestal komt een koningin hier op bezoek, met drie prinselijke kinderen. Het is nog moeilijk te zien aan die leeftijd, maar ik denk dat het één prins is en twee prinsesjes... Dat denk ik omdat de vermoede prins een diepblauwe hals heeft, en de anderen net als hunne koninklijke moeder een groene... Het zou echter ook kunnen wijzen op een scheve sprong in een ver verleden, toen een van hun voorvaderen een huwelijk aanging met een groene in plaats van de nobele blauwe...

Nu vliegen ze heel elegant, maar in de zomer draagt de koning zijn ambtsgewaad met lange sleep, en dan is het vliegen heel wat zwaarder, maar och zo imposant !

Pauwen !
Heb jij ook dat gevoel van ontzag voor die vogels?
De pauw is een groot beest om zo elegant te kunnen vliegen, zeker als de man zijn lange staart draagt, maar het is een imposant gebeuren !

Toen ik eens bij de buur op bezoek was, zag ik dat hij nu ook een sneeuwwit exemplaar heeft. Een nog jonge mannelijke pauw, die pas binnen een paar jaar zijn pauwinnen zal kunnen veroveren en bevruchten. (Een pauw heeft pas op 6 jaar zijn volle staart !)Dan krijgen we hier wellicht bonte pauwen op bezoek, met witte vlekken in hun verenpak. Ik vind de sneeuwwitte wel mooi, maar die bonte vind ik maar niets, maar ik wik, de buur beschikt. Toch in dit geval...

De pauw, althans de man, levert die mooie pauwenveren, met de ogen op.
Zoals gezegd, zijn er twee pauwensoorten die je hier te lande kunt zien:
de blauwe pauw (Pavo Cristatus)
de groene pauw (Pavo muticus)
Er bestaat nog een derde pauw, de kongopauw, maar die vind je alleen in kooien, ik vermoed dat het dier onze temperaturen niet aan kan zonder bescherming.

De blauwe pauw komt meest voor. Een pauw broedt zelf de eieren uit, en zorgt heel lang voor de jongen. Bij de blauwe pauw is dat de taak van de hen, bij de groene pauw blijft de haan bij zijn hennen, en zie je dan de pauw, de hennen en een hele kudde kuikens lopen.

De buur heeft een groot terrein tot zijn beschikking, maar desondanks kan hij zijn pauwen niet op zijn eigendom houden. Wij krijgen hier allemaal het genot van het pauwenbezoek...

Heel leuk is het als de hen (meestal die met haar drie kuikens) langs de straat loopt. Auto's stoppen om ze door te laten, maar als ze dat niet doen, dan zie je hoe snel de pauw en de kuikens eigenlijk wel zijn ! Nog plezanter wordt het als er een automobilist is die denkt de beestjes te kunnen vangen... Na een tiental meter houdt hij of zij al op, dan weten ze al dat die beesten veel sneller zijn dan de mens.

In mijn voortuin komen ze dikwijls op bezoek, en volgens Anny is dat om beestjes te zoeken. Ze eten blijkbaar heel veel insecten op. Nuttig en mooi, wat kun je nog meer vragen ?
Bij de buur zijn al heel wat kippen gepakt door de vossen, maar ik heb nog niet gehoord van een pauw. Blijkbaar zijn die of te vlug, of kunnen ze zich verdedigen tegen de vos. Ik denk dat de pauwen die niet broeden ook veelal ergens hoog slapen, in de takken van de bomen, of op een of ander dak.

Vanmorgen zaten er zes naar ons te kijken, veilig van op het elektriciteitsgebouwtje.
Ze hebben iets van grote kippen in hun manier van bewegen, maar het zijn heel goede vliegers, waar de meeste kippen dit verleerd zijn.
Via Mesopotamië zijn ze 4000 jaar geleden in Europa beland. Het zijn eigen vogels die afkomstig zijn uit het tropische deel van Azië.
Het eten van de pauw was lang een statussymbool. Alleen de heel rijken konden en mochten van dit festijn genieten.
Meestal werd het dier dan zorgvuldig van zijn huid met veren ontdaan, in zijn geheel gebakken, en dan opgediend met het vel met de veren er aan er weer overheen getrokken. Ik vind het maar een vies idee, om dat rauwe vel weer over de gebakken kip te trekken, maar ja, de mode van toen was zich nog niet bewust van de gevaren van de salmonellabacterie...

Nu ga ik eens kijken hoe het gaat met de mooie mini-paarden naast de deur, en wie weet lopen er ook weer pauwen bij...

tot de volgende ?
Enhanced by Zemanta

1 opmerking:

Henk zei

Leuk stukje Toon! Wij wonen niet zo heel ver van landgoed Staverden. Dat landgoed is vooral beroemd vanwege zijn witte pauwen. Maar nu ik lees dat je buurman, naar ik aanneem een doodgewone Belg, ook al zo'n beestje heeft, worden die witte pauwen van "ons landgoed" ineens een stuk burgerlijker...

Gr. voor jou en Anny,

Henk