Vlekkem

Nederlands: Kerk van Vlekkem (in Erpe-Mere) (Photo credit: Wikipedia)

We zijn vandaag naar de grote rommelmarkt van Vlekkem gegaan. De kans is groot dat u nog nooit van Vlekkem hebt gehoord. Ik ook niet, maar in het boekje met de aankondiging van rommelmarkten stond daar tussen haakjes bij: Erpe- Mere... en dat kent zo wat iedereen, een afrit aan de E40...

Het is inderdaad een grote rommelmarkt in een piepklein dorpje. Maar ja, tegen dat je dit leest is de markt al gedaan, of is het de moeite niet meer om zo ver te rijden, want het begon al te regenen toen wij er nog rondliepen... En dus zagen wij al heel wat kramers die aan het opkramen waren...

Waarom ik dan over Vlekkem schrijf ?
Omwille van het kerkhof, het kleine kerkhof rond het kleine kerkje.
In dat kleine kerkhofje staat een grafsteen zoals ik nog eerder zag, en waar we wel vijf minuten lang hebben naar staan kijken, vol bewondering.
Eigenlijk is grafsteen een volkomen verkeerd woord, het is een prachtige sculptuur in hout. Ik heb het vermoeden dat het een grafmonument is dat de dode ooit voor zichzelf heeft gebeeldhouwd uit een groot stuk hout.
Prachtig is een veel te klein woord.

Dus, als je ooit op de baan naar Aalst rijdt (de baan van Munkzwalm Hundelgem naar Aalst), en je komt ter hoogte van Burst of ongeveer zo ver, dan zie je een kleine wegwijzer, naar het kleine dorpje Vlekkem... Maak eens een kleine omweg door het mooie landelijke gebied, verbaas je over het feit dat de autosnelweg E40 daar vlak naast passeert, stap eens uit je wagen, en ga aan de ene kant van de snelweg staan, en dan aan de andere kant, en hoor het verbazende effect van die geluidswerende muur, en wandel naar het dorpje... Loop rond de kerk en zie, daar vind je dat wonderbaarlijk mooie grafmonument.

Trouwens, als je wel oog hebt voor kerkhoven, bezoek dan ook eens ooit het geuzenkerkhof aan de geuzentempel te St Maria Horebeke. Ook al piepklein, en daar zie je niet eens speciale grafstenen, maar een reusachtige beuk die rond een grafsteen heen is gegroeid... Een prachtige boom met een grafmonument in... Zie je ook niet iedere dag.

Ach denk je dan... Ik heb wel wat beters te doen dan kerkhoven te bezoeken... En toch... Misschien is het wel goed om daar eens rond te lopen. Voor mij is het de gelegenheid om aan onze doden te denken. Ook al loop ik op een kerkhof in Verwegisstan, dan denk is aan "mijn" doden... En geef toe, dat doen we wel eens te weinig. Ik ben bovendien niet de man die regelmatig "zijn" doden gaat bezoeken. Ik heb geen binding tussen een bepaald graf en een bepaalde dode. Voor mij is die dode veeleer in mijn hart dan wel daar in dat graf.  Andere mensen vinden hun troost dan wel weer op dat kerkhof.

Ik heb eerder iets met de grafstenen dan met het idee van de doden die er begraven zijn. Ik vind het een beetje jammer dat er nu weinig of geen originele grafstenen meer worden geplaatst. Ik kan vol bewondering genieten van die soms heel mooie monumenten. Voor mezelf zou ik echter ook geen zo'n groot bombastisch monument willen, het lijkt ook een beetje op zelfverheerlijking...  Maar ik juich het idee toe dat men in sommige kerkhoven heeft ingevoerd. Je ziet overal van die eigenlijk wel mooie monumenten die daar staan te verkommeren, omdat er geen kat meer naar omziet. In sommige gemeenten kun je een peterschap op je nemen van zo'n monument. Je moet het dan wel onderhouden en net houden, en als beloning kom je later te liggen in datzelfde monument. Hoe het dan gaat met de vermelding van de namen en dergelijke weet ik niet... Maar daar zal ook wel een oplossing aan gegeven zijn.

Zo blijven die dingen staan op een nette en onderhouden manier. Ik kan dat alleen maar toejuichen. Want op een bepaalde manier zijn die oude dingen ook deel van ons zijn, van ons patrimonium.

Hoe kom ik er in hemelsnaam bij om van de dood te praten... Wellicht door het herfstige gevoel van deze dag? Koud, kil en nat.
En de maïs voor mijn deur vertoont al gelige bladeren.
Het wordt niet echt klaar, de hemel zit vol met grijstinten.
het is Herfffssssssssssssst

Je kun dit overal zien... zelfs in de winkels ! Ik zag al een stand staan met strooizaad voor de vogeltjes, en van die vetbollen met zaad in. Volgens mij nog veel te vroeg, de vogels hebben nu nog eten genoeg ! We moeten niet te vroeg beginnen met dat bijvoederen, het moet echt bij-voederen zijn, en niet het normale voedselpatroon doorbreken.

Straks hoor ik hier naast me het verslag van het wereldkampioenschap wielrennen... Anny kijkt daar wellicht naar, mij zegt dat niets.

tot de volgende ?