Yoruba bronze head from the city of Ife, 12 century (Photo credit: Wikipedia)Van die stam had ik nog geen beelden. Het zijn kleine beeldjes - gelukkig maar, want ik heb vooral overschot aan plaatsgebrek...)
Ik denk dat het oude beeldjes zijn, maar helemaal zeker ben je daar zelden van, want net zoals ze bij ons "antieke" meubels fabriceren, kunnen ze dat daar ook. Erger nog, een heel pak van de Afrikaanse beelden die je nu op de Afrikaanse markten kunt kopen, zijn..."made in China"... Daar ook al.
Maar er is meer aan de hand in Afrika. Grote concerns en zelfs landen (ondermeer China) kopen er enorme gebieden op om aan landbouw te doen. in de meeste gevallen werken ze wel met Afrikanen als arbeiders, maar de producten zijn niet bestemd voor de Afrikanen, maar voor de uitvoer. Daar gaat in de praktijk slechts heel weinig naar het Afrikaanse land, hoogstens een schamel stukje belasting, niet veel, want anders kopen ze dat land niet.
Het enige voordeel is dat op die manier de Afrikanen wellicht moderne landbouwtechnieken zien, maar in veel gevallen schromen de vreemde eigenaren zich niet om daar, in een quasi wetteloosheid, allerlei sproeistoffen en insecticiden te gebruiken, die hier al lang verboden zijn wegens de impact op de omgeving.
Met andere woorden, waar de natuur nog niet vergiftigd was, voeren de grote landen en grote concerns nu hun ergste vergiften uit naar de ontwikkelingslanden.
Ergens kots ik van dat woord "ontwikkelingslanden"...
Die landen zijn en waren helemaal niet onontwikkeld. Zij hadden alleen een totaal andere cultuur dan de onze. En geef toe, als jij in een land zou leven, waar voldoende groeit in het wild om van te eten, waar je onafzienbare velden hebt om het nodige vee te houden, zonder dat je moet gaan aan landbouw doen, daar krijg je automatisch een cultuur die heel anders is dan de onze.
Wij noemen, ze van uit onze manier van leven, lui en helemaal niet gericht op steeds verder en steeds meer automatiseren en uitvinden, maar zij hadden dat echt niet nodig.
Wij vinden dat je geen mens bent, als je niet moet werken, voor steeds meer bezit, maar is dat wel het juiste antwoord?
Hoe zijn wij tot een dergelijke cultuur gekomen?
Wij zijn terecht gekomen in gebieden waar je niet maar moest gaan plukken in de natuur, je moest actief jagen, en wilde je wintervoorraad hebben, dan was landbouw een noodwendig iets.
Die landbouw was in feite het begin van alles. Wie een stuk grond ging bewerken, wilde niet hebben dat zijn buur die er niets had aan gedaan, met de vruchten van zijn werk ging lopen. Dus ging hij dat stuk bewerkt land gaan beschermen, omheinen... Eigendom maken. Na een korte tijd ging men steeds meer omheinen, ook het vee, ook de woning... Kortom de landbouw was het begin van het idee privé-bezit.
Dat privé-bezit was in het begin wellicht alleen een middel om zijn voeding en misschien ook zijn kleding veilig te stellen, maar werd alras bezit omwille van het bezit. En al heel vlug ontstond de handel. Die buur die geen landbouw deed, was misschien de enige in het "dorp" die goeie stoelen kon maken, en dus ging hij die stoelen ruilen voor eten van dat veld.
Bezit was macht, dus hoe meer je bezat, hoe meer invloed je kon uit oefenen, hoe meer macht je had.
Eén van de weinig volkeren waar we ook nu nog een natuurlijke leefwijze kunnen bekijken, is de San. De San horen tot de volkeren die wij in een gemeenschappelijke naam Bosjesmannen of Hottentotten plegen samen te nemen. Ze zijn praktisch allemaal uitgeroeid, alleen van de San zijn er nog wat over. Dank zij het feit dat ze in de Kalahariwoestijn leven, een gebied dat helemaal niet aantrekkelijk is voor anderen.
Deze San leven nog van de natuur, ze jagen wat ze nodig hebben, en ze eten van wat ze vinden. Ze hebben een enorme kennis van de natuur, want zonder die kennis kun je daar niet overleven. Ze werken niet veel, het verzamelen en jagen neemt veel minder tijd in beslag dan onze manier van werken. Maar ze hebben dan ook niet veel. Tegenwoordig zien we dat ook de San stilaan naar de moderne tijd aan het evolueren zijn. Ze tonen hun levenswijze aan de toeristen, en verkopen souvenirs. Dit wil zeggen dat ze nu veel meer tijd dan oorspronkelijk, gaan spenderen aan het maken van dingen, dingen die ze in feite niet nodig hebben, om ze te verkopen aan de toeristen, voor geld... We zien dus eigenlijk de devaluatie van hun cultuur... en ook bij hen groeit het bezit... en dus meer machtsverhoudingen die er vroeger niet waren.
Is dat echt de cultuur ?
Bezit ?
Ben je echt pas beschaafd (?) als je bezit hebt?
In onze wereld lijkt het wel zo... Heel onze manier van leven is gebaseerd op een verfijnde manier van ruilhandel. We werken, leveren prestaties waarvoor we geld krijgen, geld dat het equivalent is van goederen.
Ik heb het al eens geschreven, volgens mij is het Aards Paradijs niet verdwenen door het bijten in een verboden vrucht, maar door het ontstaan van landbouw, het ontstaan van bezit...
Wij bouwen ons paradijs op, op basis van bezit, en willen die manier van leven opdringen aan heel de wereld.
Zijn wij dan de beschaving?
Ik heb mijn twijfels.
Wij leven er in, wij kunnen en kennen niets anders, maar is het echt zo ideaal dat wij menen dat we dit cadeau moeten doen aan iedereen?
Ik weet het niet, ik heb mijn twijfels.
Wat is geluk, wat is mens zijn ?
toch maar eens over nadenken
tot de volgende ?
Geen opmerkingen:
Een reactie posten