Weer mens

Image via Wikipedia

Ik heb vandaag nog niet veel moeten hoesten... Het ergste lijkt achter de rug. Helemaal gedaan is het nog niet, maar allee, we maken vorderingen.
Anny zal straks voor de tweede keer een heel wasmachine vol zakdoeken wassen... Om u maar een idee te geven van onze toestand...

Vannacht wel slecht geslapen... Maar ja, ik heb al twee nachten na een goed geslapen, dus is het normaal dat ik weer enkele nachten minder slaap. Ik ben een rare slaper, ik kom in bed, lees nog een half uurtje, trek dan het licht uit, doe mijn ogen toe en ben vertrokken. Anny ligt dan nog uren de slaap te zoeken. Maar heel veel nachten ben ik rond  één, twee uur al weer wakker, en meestal is er dan geen slapen meer aan. Lig ik te luisteren op het zachte geronk van Anny...

Anny durfde wel eens een pilletje te pakken, ik deed dat nooit... Maar nu hebben ze gezegd dat die pilletjes, ook al zijn het maar lichte, slecht zijn voor de gezondheid, en Anny wil er van af geraken. Dat zal wellicht niet gemakkelijk zijn... Het is een psychische verslaving, die dingen !

Ik ben eens buiten geweest, en heb vastgesteld dat die plotse harde vorst, na die periode van te vroege lente, heel wat schade heeft berokkend... Eén camelia ziet er maar mottig uit, en bijna alle bloemknoppen zijn bruin en verdord.

Er zijn nog planten die mij doen vrezen... Enfin, we zien wel. Ik kan er toch niets aan doen.Dat gekke weer zal wel hier en daar schade hebben gedaan.

Ik heb wat nieuwe mezenbollen gehangen, voor mijn staartmezen... Het ziet er naar uit dat er een koppeltje hier blijft hangen. Enkele jaren terug heeft er al een een koppeltje hier gebroed. Deze mezen gaan niet in de nestbakjes, maar nestelen liefst in een dikke massa doornige takken... Dus wellicht in mijn klimroos. Het zijn kleine beestjes, waarvan de staart langer is dan het beestje zelf. Leuk om ze bezig te zien.

In het nestbakje aan mijn lindeboom zit momenteel een meesje inspectie te houden, ik heb nog niet kunnen zien of het een kool- of een pimpelmeesje is... We zien wel...
Ik heb dat kastje daar gehangen omdat ze al eens in mijn brievenbus hebben gewoond, daar vlak onder. En dan, ondanks alle brieven en borden was er toch een onverlaat die de post boven op de eieren deponeerde.

Het is zaterdag... normaal is er keramiekklas, maar ik ga pas volgende week gaan, nu durf ik het nog niet aan, ik zou wellicht heel de klas besmetten... Ik ben heel de week echt mottig geweest van die bronchitis.

Hé, heb je het ook gezien ? op VTM hebben ze Het Mirakel van Mater getoond, met aan het woord onze elektricien Didier... Hij houdt vol dat het een Echt Mirakel is... Ik vind dat heerlijk !
We leven in een dorp met een ziel, met mensen die nog durven uitkomen voor hun gedacht, die nog kunnen en durven dromen, die nog tijd maken voor elkaar... Ik ga hier nooit meer weg... !

Voorlopig is er geen mis meer in de kerk, er is geen verwarming, en het stinkt er nog steeds naar de rook. Ik denk dat men nu de deur van de kerk wagenwijd zal openzetten om verse lucht binnen te krijgen, en de bewoners die er zicht op hebben zullen die deur in de gaten houden, kijken of er niets abnormaals gebeurt... Ook dat is die geest van onze parochie, dat gevoelen voor elkaar en voor de gemeenschappelijke dingen. Als er eens een licht blijft branden in de zaal, dan zal dat nooit lang duren, Louis krijgt zeker een telefoontje van de een of de ander... Heerlijk is dat !

Het is hier niet alleen verschrikkelijk mooi, het is er nog gezellig ook, en tot op heden is de parochie er in geslaagd de meeste nieuwe bewoners mee te trekken met de geest van het dorp... Hier praat men nog met elkaar, hier zegt men nog goeiendag...

Weet je, ik hoop voor u, dat je ook in zo'n heerlijk dorp woont, met mensen om je heen die met je meeleven...

tot de volgende ? (Kijk, er wonen sloebers ook in Mater... verschijnt er plots een verkeersbord die er niet thuishoort... - Moet kunnen  (?))