maandag, mei 23, 2011

Linux Mint

Ik heb je al verteld dat Ubuntu is overgegaan naar Unity, maar dat ik dat niet kon installeren, daar of mijn kwampjoeter te licht is, of omdat mijn videokaart niet wil of kan werken met Unity... Ik kwam daardoor automatisch terecht op Ubuntu classic, de nieuwe versie in het oude kleedje...

Nu is Ubuntu al zo erg gekend en in gebruik, dat er heel wat derivaten van bestaan... Groepen die vanuit Ubuntu vertrekken om het programma nog volmaakter te maken dan het al is. Eén van de meest gekende van die dingen is Linux Mint, die steeds trouw Ubuntu volgde, en een pak verbeteringen aanbracht. Eigenlijk een beetje bij toeval dacht ik er aan om eens te zien wat Mint wel deed met Unity... en tot mijn aangename verrassing doen ze er niets mee, ze hebben gekozen voor de klassieke gnome... Dus heb ik eens geprobeerd of ik daar niet beter mijn ding vond dan bij de "noodoplossing" van Ubuntu zelf... En wat je nu aan het lezen bent, is gemaakt op Linux Mint.

Ik ga nu nog niet vertellen of het beter of minder goed is, maar de eerste indruk is in ieder geval goed. Ik ga er nu een tijdje op werken, en ga je binnen afzienbare tijd (van het werkwoord afzien) mijn ervaringen wel vertellen.

Eén ding wil ik alvast kwijt! Vroeger zou ik dat nooit hebben gedurfd om zo maar eens eventjes over te wippen op een ander Operating System... Het is dank zij Ubuntu en dus mijn kennismaking met Linux, dat ik nu heel wat meer durf, en heel wat meer kan op mijn PC... De grootste reden is het feit dat ik nu omzeggens geen last meer heb van zijdelingse dinges, ik weet haast niet meer wat virussen zijn, wat trojanen zijn, en heb binnen de OS (Operating system) bij Ubuntu (en ook bij Mint) hele pakken software die me ter beschikking staan, en waar ik zo wat alles mee kan doen wat ik ook maar wil doen. Eén ding ging soms iets minder, ik kon bepaalde mailtjes niet openen, maar Mint schijnt daar een heel stuk beter in te zijn, ik zie het wel. Nu is dat een heel kleine tekortkoming, en ik hoor van een Apple-gebruiker dat hij dan weer bepaalde filmpjes niet kan bekijken. Dat ligt hoofdzakelijk aan de codecs. Maar niet alle codecs zijn ter beschikking van concurrentiële OS...

Oh ja, heb je gezien dat er naast mijn blog (en naast mijn facebook) een nieuw fotootje staat ? Dat komt zo, op de rommelmarkt werd ik aangesproken door een lieve dame die me vroeg of ze een foto mocht nemen van mij... Dat is niet de eerste keer, ik vermoed dat men bij de opleiding fotografie "koppen" als opdracht heeft, en dus krijg ik met mijn baard wel eens meer de vraag. Ik heb daar niets op tegen, vraag telkens of ze het fotootje ook eens willen doormailen, en nu heb ik er eindelijk eens eentje (zelfs twee) van gekregen... De fotografe vindt het niet zo'n goed foto, maar ik vind het steengoed. Vandaar dus een nieuw conterfeitsel...

Oh ja, een heleboel apps moet ik nog installeren, dus zul je deze keer alvast geen foto zien bij mijn blog... Ik heb dat stukje er nog niet opgezet... Komt wel terug...

Heb je gelezen over de kleine Elena ? Een vader moest zijn baby afzetten in de crèche, op weg naar zijn werk... De man vergat het, en de baby lag enkele uren in een stikhete auto, na enkele dagen vruchteloos vechten voor haar leven is de kleine Elena jammer genoeg overleden... Erg is dat ! En toch heb ik wel begrip voor de vader...
Toen we in 1976 verhuisden van Oudenaarde naar Mater, moesten mijn drie kinderen nog een paar maand verder de school volgen in Oudenaarde... Ik ging ze dan na het werk daar afhalen en nam ze mee naar huis. Op een vrijdagavond, duurde mijn zitdag wat lang, en door al de beslommeringen vergat ik de kinderen. Toen ik thuis kwam vroeg Anny mij haast panisch waar de kinderen waren... Ik terug weg, naar de school. Daar vond ik een heel bezorgd nonneke met mijn kinderen... 't Menske was overtuigd dat ik een ongeval had gehad, en was aan het bidden voor mijn leven... (Ik heb nu nog steeds een vrijkaartje voor de hemel, bijeen gebeden door het brave nonnetje)
Maar ik wil maar zeggen, het kan dus wel dat je zo iets vergeet.  Het is niets om fier over te zijn, maar het is des mensens... (Mocht je je ergeren aan dit archaïsch taalgebruik, ik ben een oud boek aan het lezen, en ben dus weer vertrouwd met dit taalgebruik....)

Tot de volgende ?

Geen opmerkingen: