Image by GreenIsTheNewRed.com via FlickrHeb je ook zo'n mengeling van gevoelens voor de arbeiders die nu aan het werk zijn aan die kapotte kerncentrales in Japan? Zijn dat nu helden, die de dood in de ogen kijkend hun job doen? Of zijn het echte loonslaven die het werk niet durven te weigeren? Of zijn het mensen die het gevaar niet beseffen ? (Dat laatste geloof ik niet echt, ik veronderstel dat men niet de eerste de beste idioot aan het werk zet in een kerncentrale...)Naar mijn mening denk ik eerder aan een soort helden.
Wat dat woord ook mag inhouden. En rekening houdend met de risico's denk ik dan aan kamikazes, strijders die met hun vliegtuig zichzelf te pletter vlogen op de schepen van de vijand... Je kunt ze nog het best vergelijken met de levende bommen die we nu zien bij Al Qaeda en consorten. Alhoewel het doel hier naar ons gevoel wel even anders ligt.
Ik zeg wel naar ONS gevoel, want die bomterroristen zijn voor zichzelf ook overtuigd dat zij het voor de vrijheid doen, voor het geloof. en vermits hun doel niet het onze is, vinden wij dat idioten, en die Japanners noemen we helden.
Het verschil tussen de twee is flinterdun.
Net zoals de uiteindelijke winnaar van een oorlog gelijk heeft, en de verliezer ongelijk. Niet omdat ze ongelijk hebben, maar omdat ze de strijd hebben verloren.
Als we nu kijken naar Libië, en zien hoe het regeringsleger de revolutionairen in de pan aan het hakken zijn, dan zullen, indien de regering aan de macht blijft, Kaddafi en co al het gelijk krijgen. Komt er binnen enkele decennia weer een revolutionaire opflakkering, en winnen de revolutionairen dan uiteindelijk het pleit, dan zullen de bandieten van het Kaddafi-tijdperk plots de helden worden, eventueel posthuum, maar toch niet minder held...
Vind je dat systeem ook wat gek?
Ik ook...
Maar toch doen we er duchtig aan mee.
Niet dat wij dan plots onze sympathie voor de Libische revolutie zullen overboord smijten, maar omdat we duidelijk partij kiezen, ook al zien wij echt niet duidelijk wat er echt aan de hand is, en weten we niet echt waarom we voor X of Y kiezen... Voor een zeer groot deel heulen we mee met de wolven in het bos, in casu de media... Wat de media ons voorhoudt, dat praten we na. En er zijn er echt niet zo veel die de moeite nemen om te proberen ook eens de andere kant van de medaille te bekijken, te lezen, aan te horen... We slikken gewoon wat ze ons voor bauwelen.
Best mogelijk dat wij dan uiteindelijk tot de vaststelling komen dat we jarenlang voor de verkeerde hebben gekozen... Of dat de media ons plots zeggen dat we verkeerd zijn (en vergeten dat zij uiteindelijk ons die mening hebben ingelepeld..?).
Neem nu Saddam Hoessein, jarenlang was hij zo wat de held van het Westen in het verre Oosten... Hij was een toonbeeld van vooruitstrevendheid, die zijn land uit de middeleeuwen sleurde naar een modern peil... tot plots hij veranderde in de levende Satan. Want hij was niet langer bereid om naar de pijpen te dansen van het Amerikaanse Kapitaal (Of Capitool?).
Ik heb geweten dat organisaties uit ons landje Saddam vol sympathie gingen bezoeken, en nadien plots helemaal "vergeten" waren dat ze dat ooit hebben gedaan.
Ik kan me heel goed voorstellen, dat voor de tweede wereldoorlog, er ook heel wat mensen waren die sympathie hadden voor Hitler, zonder zich er van bewust te zijn wat er nog allemaal aan die man kleefde, want heel wat media - ook in de landen die later tegen hem vochten- vonden het groots wat toen gebeurde. En dan zagen we weer dat zelfde fenomeen, Duitsland verloor de oorlog, dus waren al die mensen verkeerd geweest. Dat er heel wat verschrikkelijke dingen aan het licht kwamen, maakte de misdaad van de supporter van Hitler des te erger !
Om het misschien eens anders te stellen, plots waren alle Duitsers slachtoffer van de dwingelandij van Hitler, en het "wir haben es nicht gewüsst " was de nieuwe nationale slogan (Ik hoop dat ik niet te veel fouten in dat Duits van mij schrijf..., maar de bedoeling zal wel duidelijk zijn)
En de mensen die hier voor de "verkeerde" partij hadden gekozen waren oorlogsmisdadigers en werden plots veel erger gestraft dan de modale Duitser. Bizar allemaal. Niet dat ik die mensen plots ga verdedigen, ik wil alleen duiden op het feit dat daar velen bij waren die eigenlijk door de media (en de kerk !) misleid waren... Hoeveel jonge Vlaamse en Waalse kerels zijn er niet naar het Oostfront getrokken om tegen het communisme te gaan vechten?
Wie heel de oorlogstijd heel voorzichtig geen partij koos, en bang in een hoekje zat, was plots bij de goeden, want hij zat niet aan de verkeerde kant. Dat hij/zij eigenlijk aan geen enkele kant had gezeten was vergeten, want plots was de keuze klaar en duidelijk. Het boek van Jeroom Verten "Wij waren geen helden" mag daar een leuke parodie op zijn, het is verdraaid dicht bij de waarheid van toen.
Met andere woorden, als je op veilig wilt spelen, kies dan geen partij... Dan ben je geen held, maar wellicht een bovenste beste overlever.
Denk niet dat je eigenlijk niets daar mee te maken hebt... Want ook jij, nu, vandaag de dag, maakt dagelijks keuzes, onder invloed van de media en de meerderheid... Neem nu de kerk, plots lijkt het of alles wat ook maar naar de kerk riekt, verkeerd te zijn. Want er zijn dingen gebeurd, die echt niet door de beugel kunnen, en dan nog wel in de kerk, tot in bisschoppelijke regionen... En plots heult iedereen mee tegen de kerk, en ziet niet dat er naast die feiten een echte aanval bezig is tegen het geloof, wat heel wat anders is dan de kerk (Gelukkig maar !)... Maar je ziet nu, dat uit hekel tegen de kerk, mensen het geloof afzweren... Met andere woorden, er is een doelbewuste campagne aan de gang tegen het geloof, en de kerk is het smeermiddel van die campagne, maar de mens ziet geen onderscheid tussen kerk en geloof...
En zo kun je heel wat zaken opnoemen... zaken waar we - onder druk en invloed van wie de media beheert-, keuzes maken die eigenlijk niet echt vrij meer zijn, maar opgedrongen.
We moeten veel meer leren nadenken, leren onderscheid maken, en vooral zelf leren denken... en dat kunnen we maar door veel, heel veel, verschillende bronnen te lezen, te bekijken...Maar wie heeft daar echt de tijd voor, én de lust ???
tot de volgende ?
Geen opmerkingen:
Een reactie posten