Winterse vissen

Image by brian.gratwicke via FlickrGisterenmorgen gingen we in de voormiddag naar Lierde, om de beesten te gaan voederen... Onze dagelijkse taak als Bart en co op congé zijn...
Maar dit keer was het anders. Gewoonlijk gaat Anny recht naar de stal om het voer van de geiten en de kippen klaar te zetten om dan haar laarzen aan te trekken en naar ginder te sjokken met een emmer water en een emmer voeder.... Maar ik zag bij het binnenkomen dat er iets loos was met de aquarium... Het water leek troebel, en toen ik nader ging hoorde ik niet het vertrouwde lawaai van de pomp, en even tasten aan de ruiten deed me schrikken: ijskoud ! Voor tropische vissen een regelrechte ramp. Ik keek even en zag een schijnbaar dode vis liggen... Grote paniek. Ik deed Anny eerst verder doen met de geiten en de kippen, gaf zelf de kat en het konijn eten en drinken, en dan beiden naar het aquarium....
Eerst naar de zekeringkast: één zekering duidelijk gesprongen, en de zekering van de wasplaats was ook in off-stand... Maar ik dacht dat dit misschien een veiligheid was voor de wasmachine...
De zekering weer aangezet, niets werkte... In het bureel van Els een bureaulampje gehaald, en er bleek geen stroom te zijn op de bewuste wandcontactdoos... De kabel losgemaakt en in een andere wandcontactdoos gestopt, oef... alles werkte... een minuutje dan sprong de zekering weer... Nog eens geprobeerd, en dan zag ik dat het verwarmingselement stuk was, ik zag duidelijk de vonken vliegen binnen het glas. Ondertussen had Anny het lumineuze idee om de andere zekering van de wasplaats ook aan te zetten, en kijk de wandcontactdoos bleek daar op aangesloten... Alles in gang gezet wat nog kon, onder meer de pomp, zodat het water weer zuurstof kon opnemen en het vuil wat werd afgezogen. Maar het water was ijskoud...
Ik probeerde hen op te bellen, maar ze hebben daar een telefoon met duizend en één knopjes, en ik heb ze allemaal ingedrukt, maar kreeg niet eens de kiestoon, laat staan dat ik kon telefoneren... Eén ding vond ik wel, het nummer van de GSM van Bart... Ik bij de buren om te vragen daar te mogen bellen... Buren sliepen nog. Naar de andere kant, andere buren... Die waren héél wantrouwig, en ik maar expliqueren dat er niets meer werkte bij Bart en na een hele uitleg mocht ik met zijn GSM bellen, buiten op de straat staande... Bart dacht dat er nog wel een verwarmingselement in de kelder zou liggen... Wij naar de kelder...Niets gevonden... We beslisten naar huis te komen, wij hadden wel nog wel een reserve liggen, weliswaar niet zwaar genoeg voor die twee-meter-bak, maar alle baten helpen.
Toen we terugkeerden vonden ze het in Brakel nodig een Nieuwjaarsreceptie te houden voor de bevolking: omleiding. Djudedjudedjudedju....
Nu had ik mijn GSM bij me gestopt en belde naar Bart... Geen gehoor. Naar Els...geen gehoor, ewoud dan maar Oef.... Bart had zijn GSM afgezet omdat hij al op weg was naar huis met de wagen. Gevraagd hoe ik de chauffage kon aanleggen... "Ik sta nu voor de thermostaat, wat moet ik hier doen? dan idem terwijl ik voor de ketel ging staan..." Dju toch, in eigen huis weet een mens dat allemaal, nu stond ik daar uitgekleed!

De chauffage aan de praat gekregen... Alles bleef koud. Nog maar eens gebeld. Alles is normaal, heel de boel moet opgewarmd worden en dat duurt altijd wel een kwartiertje... 't Bleken er drie kwartieren te zijn ! voor we de eerste sporen van "warmte" bespeurden aan de buizen.

Ondertussen leegden wij de aquarium met één emmer, je kent de procedure wel, darm in het water en aan het andere end van de buis gaan zuigen om het hevelsysteem in gang te zetten ... Vuil water weggegoten en lauwwarm water weer meegebracht, en dit langzaam via de filterkamer waar de pomp in zit, in de bak terug te gieten... Dit procedé wel meer dan twintig keren herhaald, tot de bak weer een hopelijk goede temperatuur had... Geen thermometer te zien. 's Avonds vertelde Bart dat er een in de aquarium is, niet gezien, niet gevonden. (Zie iets hoger: thuis weet een mens dat allemaal!!!!!!)

De vissen begonnen terug rond te zwemmen. Oef... We zagen geen dooie. nog eens oef.

Dweil gezocht om de boel wat op te kuisen. Geen dweil te vinden (zelfde opmerking als hierboven), dan maar de dweilen die om de tapijtjes zaten gepakt en daarmee het meeste water opgedroogd op de vloer. Handdoek gezocht om de aquarium en de standaard af te drogen. Geen handdoeken te vinden. Waar stopt dat mens alles toch ? Gevloekt. Na lang zoeken paar verse schotelvodden gevonden...

Ik was tegen die tijd door en door koud... Ik had immers mijn pull afgedaan om met mijn armen tot beneden in de aquarium te kunnen om zoveel mogelijk vuil op te zuigen en weg te scheppen... in dat koude water in dat koude huis...De radiatoren begonnen dan ook al lauw te worden...

Trui terug aan en naar huis... Om twee uur middagmaal "genoten"...
djudedju

Aan Els vragen om tegen de volgende keer te zorgen voor een gids... Met aanduiding waar we handdoeken, dweilen en co kunnen vinden, hoe de gekke telefoon gaat en al die nuttige info om in een vreemd huis je draai te vinden...

djudedju
Normaal zouden we in de namiddag naar tanteke gaan... Geen van beiden kon het nog, we waren alle twee geradbraakt. Nu nog zit ik met verschrikkelijke pijn, 't was nog niet helemaal over van die begrafenis, en nu dan weer dit. Ik ben een sukkelaar, best dat ik nog wat compassie krijg van mijn eigen zichzelven...
Vanmorgen zware pil bij gepakt...

tot de volgende ???