donderdag, januari 06, 2011

Sociaal netwerken ?

Facebook profile shown in 2007.Image via WikipediaIk ben al een heel tijdje op Twitter en Facebook te vinden, maar ik deed er eigenlijk niets mee, alleen dagelijks eens kijken wat anderen wel deden op dat medium... Maar op een dag ben ik begonnen met nu en dan te reageren op bepaalde van die berichten, vond ik vrienden terug op lijstjes van andere vrienden en breidde het netwerk zich steeds meer en meer uit. En sinds enige tijd meld ik mijn blog telkens netjes aan op die dingen, en zie mijn lezersaantal langzaam maar zeker stijgen, tot in Ameurika toe! En gek genoeg krijg ik regelmatig aanvragen van voor mij vreemden om "vriend" te worden... Het verrast me telkens en telkens weer dat daar zo veel vrouwen bij zitten. Blijkbaar is Facebook eerder vrouwelijk van aard ?
Ik vermoed dat heel wat van die "vreemden" komen van andere vrienden, want het gekke is dat je ook deels ziet wat er gebeurt op de sites van je vrienden, die niet tot jou is gericht. Zo kijk je ongewild (nu ja...) binnen bij je vrienden op momenten dat ze niet met jou bezig zijn. Beetje gluurderig wat ?

Ik zag zo net tussen mijn mailtjes weer zo'n aanvraag staan om vriend te worden, en weer een vrouw... Ik voel me in mijn oude dagen een beetje als een Casanova per briefwisseling... De platonische vriendschap is opnieuw uitgevonden bij gratie van het sociaal netwerken.... Bij sommigen weet ik min of meer hoe ze er uit zien, omdat er naast hun naam ook een piepklein fotootje bij staat, maar ik twijfel of ik ze zou herkennen mocht ik er eentje ontmoeten op een rommelmarkt of zo. Ik heb er ook niet meteen behoefte aan... Ik vind wat mee gluren in het leven van anderen al dik voldoende.

Misschien wijd ik nog ooit een blog aan dergelijke "briefwisseling" tussen mensen, die met elkaar babbelen via de onzichtbare draden van het grote internetdraadwerk... Een beetje zoals Jos Ghijsen of Verbeeck deden in hun dagelijkse stukjes in de krant, en verhaalden over gesprekken bij de bakker en zo...Ik zie het al zitten, want er zit soms heel bizarre stof tussen. Lees ik een Koen klagen over zijn zweet en stof bij zijn werkzaamheden aan zijn badkamer, terwijl ik zijn vader het zware werk zag doen. Of kwam ik er op een slecht (?) moment voorbij? Toen ik dat meldde op Koen's Facebook gaf hij ruiterlijk toe dat hij maar de knecht was tijdens de werken... Maar dit is een slecht voorbeeld, want ik was in dat geval niet alleen lezer, maar ook in werkelijkheid toeschouwer. Heerlijk om lezen zijn ook de vele liefdesmailtjes die de jeugd via dat netwerk zo maar te kijk zet. En dan denk ik, djudedju, ooit waren wij ook zo gek...Maar bij ons was dit heel erg geheim en in het verdokene... Nu smijten ze alles zo maar te kijk, "Kijk maar eens naar mijn lief, is ze niet knap?" (Soms denk ik dan: "Nu ja, smaken verschillen, en ik ben al oud...)

Maar ik merk dat ik heel stillekens, beetje bij beetje, ook in dat netwerk aan het binnensukkelen ben, dat ik het nu plezant begin te vinden om te antwoorden of te reageren op dingen die andere mensen zeggen en doen. Een beetje tot mijn eigen verbazing voel ik me kiplekker in dat wereldje. een wereldje die mij tot voor kort wat vreemd en wat te open leek... Ik ben niet oud, ik word jong (of kinds?)...

Ik herlees mijn tekst nog eens, en zie weer heel wat rood-onderlijnde woorden staan, woorden waarvan de spellingscontrole zegt dat ze dit of fout vindt, of niet kent. Vooral het laatste, want ik hou er nu eenmaal van Vlaams te schrijven, te spelen met die heerlijke taal, en als Gezelle het mocht, dan mag ik ook wel eens wat dialect er tussen gooien... Maar... er is een maar! Ik stel vast dat ik nu regelmatig lezers heb in andere landen. Het kan natuurlijk zijn dat dit net altijd uitgeweken Nederlandstaligen zijn, maar het kan ook best dat anderstaligen zijn, die mijn blog moeizaam lezen bij middel van zo'n vertaalprogramma... Heb jij dat ook al eens gedaan ? Nee? Moet je eens doen, het werkt! Alleen krijg je soms zinnen die je wel twee keer moet lezen omdat de woordvolgorde in andere talen veelal anders is dan in ons Vlaams... En soms krijg je dan een woord dat het machine niet kan vertalen, en dat staat er dan in zijn oorspronkelijke versie tussen. Heerlijk vind ik dat, het prikkelt mijn taalgevoel én mijn fantasie !

Je moet het echt eens doen. Je kunt het heerlijk én leerrijk maken, als je bijvoorbeeld op een van die vele sites gaat waar e-books te lezen zijn. Je kiest er een thriller uit, of een roman, in een vreemde taal, en je doet het vertalen door een van die machinetjes... Kun je genieten van mooie boeken die nooit werden vertaald... en om eerlijk te zijn, boeken lezen in een vreemde taal, dat is vermoeiend !

tot de volgende ?
Enhanced by Zemanta

Geen opmerkingen: