dinsdag, april 13, 2010

Het klimaat en ikke

Red Fjord / Rypefjord / Eielson gletsjer/ 70°3...Image by Rita Willaert via Flickr

Is het nu aan het opwarmen of niet ? Ik las een haartikeltje in de Knack, waar ze twee geladderde bollen aan het woord laten. Ik wist het voorheen niet.
Nu weet ik het nog niet.
Want de twee spreken elkaar (weliswaar beleefd) tegen, en geven alle feiten een iets andere uitleg. Allee, er zijn er ook een paar waar ze het eens over zijn, maar dat zijn er dan die je op twee manieren kunt uitleggen.
Voortaan speel ik zelf weerman en voorspeller van het klimaat. Mijn foutenmarge ligt gewoonlijk ook maar om en nabij de 100 %, dus veel verschil is er niet. Ik kijk iedere morgen naar mijn barometer, klop er eens op, en evalueer dan het aantal streepkes dat hij "verlopen" is sedert gisterenmorgen. Dat geeft mij een aardig beeld van de werkelijkheid. Dan kijk ik uit het raam naar mijn tweede barometer: het stukje grijze breiwol aan een takje gebonden. Zie ik het niet, dan is het mistig, gaat het heen en weer, dan waait het, is het nat dan regent het, is het wit dan rijmt of sneeuwt het. Dat ding werkt verbluffend accuraat.

In de zomer (nu al !!!) kun je ook naar de zwaluwen kijken, maar tegenwoordig moet je eerst een hele tocht doen door onze contreien om nog een zwaluw te zien. Ze zijn dun gezaaid tegenwoordig.

Sommige vogels lijken toe te nemen, andere lijken aan het verdwijnen te zijn. Ik las ooit dat een van de grote redenen van het verdwijnen van de trekvogels de uitbreiding van de woestijn was. Immers op de trek moeten die beestjes over de woestijn heen, en nu is die zo groot geworden dat ze er niet meer over geraken en sterven van de dorst op de weg... Waar zijn de profs nu in genetica, kunnen ze niet wat DNA van een kemel inbrengen bij de trekvogels? 't Zou natuurlijk een gek gezicht zijn een zwaluw te zien met een bult op zijn rug, maar ja, je moet het maar bekijken als zijn rugzak voor de verre trek hé...

Nee, ik ben gekken aan het scheren. Maar ik vind het triest dat ik steeds minder zwaluwen zie door de lucht zoeven... Voor mij waren dat zowat de mooiste vliegers van het dierenrijk. Als je rond de kerktorens kijkt, dan zie je soms de gierzwaluwen, die hebben nog iets langere vleugels en scheren nog wat sneller en behendiger door de lucht. Ook als je een zwaluw eens ziet zitten, dan valt de stroomlijn je op, ze zijn gemaakt om snel door de lucht te jagen. Mooie diertjes!

Maar eigenlijk zijn de meeste vogels heel mooi. Eigenlijk gek dat men steeds meer tot de overtuiging komt dat de vogels eigenlijk de afstammelingen zijn van de dinosaurussen. Kijk ik naar mijn kippen, dan kan ik daar moeilijk de dinosaurus Rex in zien... Alhoewel, kippen en de meeste andere vogels zijn nogal wreedaardig van natuur. Zelfs het symbool van de vrede, de duif, is eigenlijk een moorddadig dier! Zet eens een vreemde duif bij een koppeltje duiven...je zult de slachting wel zien!

Eigenlijk zou dat een les moeten inhouden: mooi is niet gelijk aan goed. Je kunt heel mooie mensen hebben met een verschrikkelijk karakter, en heel lelijke mensen die lief zijn door hun vriendelijke en goede karakter... We vergeten dat blijkbaar heel vaak, anders zouden er niet zo'n massa's zijn die de boekjes kopen omdat er een foto instaat van die of die diva... Maar ja, je kunt geen foto's nemen van het karakter hé... Mocht de mens weerspiegelen wat zijn aard is, dan zouden we wellicht een heel ander idee hebben over "schoonheid".

Vandaag komt de buur terug thuis. Vanmorgen was Anny net op tijd om de etensbak weer steviger te bevestigen, had ze vijf minuutjes later gekomen, was het beest weer uitgebroken. Oh ja, ze is jarig ons Anny! Vandaag is ze weer even oud (in jaren) geworden als ik ben, en dus mag ze nu voor een maand of drie ook iets zeggen... Zij zegt dat ik nu voor drie maand niets meer te zeggen heb. Maar dat is alleen een bevestiging van de bestaande...juist ja! Bij U ook ? Jaja...
De man, de heerser van...tarara. Nee, ik ben aan het liegen. In de loop der jaren is bij ons een soort modus vivendi ontstaan, waarbij Anny beslissingen neemt over een heel gamma van dingen, en ik over een ander gamma. Gewoon, omdat we weten dat de een wat meer bekommerd is over het ene dan over het andere. En over een heleboel dingen volgt er een gesprek die moet leiden tot de beslissing. "Hebt ge dat gezien?" "mmmmm" (da's een bevestiging)Wat vindt ge daarvan?" "Mn" (met een schouderophalen). Case closed, het is afgewezen. Ik overdrijf niet, we zijn zo aan elkaar gewoon, dat we echt niet meer woorden nodig hebben, en er ook niet meer aan verspillen... Dat is de vrucht van jaren. Dat is op zich een uiting van Liefde, begrip.

Heel wat anders dan de liefde uit de boekjes en de film. Veel dagdagelijkser, veel echter, veel hechter. Romantiek is er nog wel, maar dan op de geschikte momenten, als kers op de taart. Je kunt niet heel je leven, heel de dag romantisch gaan lopen doen, dat is gewoon niet echt. Mekaar graag zien, en voor en met elkaar leven, dat is echt.

ik ga sluiten, tot de volgende ?

Reblog this post [with Zemanta]

Geen opmerkingen: