donderdag, maart 25, 2010

Het land van honger en dorst

AnorexiaImage by Abominatron via Flickr

Het verdict is gevallen...mijn tweeling kleindochters hebben anorexia... Voor één keer wou ik het geld hebben van Windows Bill Gates, om eens al die modegoeroes in één groot proces voor het hof van Mensenrechten te dagen... Maar helaas, het zou niets helpen, want tenslotte zijn het de mensen zelf die de honger verheffen tot kunst en schoonheid.
Indertijd gingen wij rond voor de arme kindjes van Biafra, nu hebben we tot onze ontsteltenis, in ons land van overvloed in de plaats meelij met hongerkunstenaars. Opgefokt door TV en modebladen is er een geest van skinny is beautiful ontstaan, en zien we her en der mensen die dit "schoonheidsideaal" tot zich trekken en onbewust hun eigen lijf en leden ondergraven, verhongeren.
djudedju
Als toonbeeld van hoe het niet moet, zeker niet in het licht van de huidige trend, heb ik wellicht een toonbeeld van afschrikking gesteld, en heeft mijn dik corpus hen doen besluiten "Maar wij niet" en zijn ze tot het andere uiterste gaan overhangen...
Ik begrijp het niet, en wellicht begrijpen de meesten het niet, maar je ziet, het gebeurt. We hebben nog één geluk, we zijn er tijdig bij, het is nog niet dramatisch, maar toch moeten ze in behandeling, afkicken van het hongeren. Bizar, wreed, erg, onbegrijpelijk in deze wereld.

Hoe complex is de menselijke geest...
Wij zijn in de laatste decennia tot de vaststelling gekomen dat dik niet zo gezond is. Dat was nieuw, toen ik klein was moest een baby dik en mollig zijn, een kind mollig en een vrouw moest een moederlijk type hebben, à la Rubens... Plots was dat allemaal niet meer gezond. En de feiten wijzen uit dat ze wel wat gelijk hebben. Maar nu we al weer enkele decennia aan het overhellen zijn naar het andere uiterste, hoor je al weer stemmen opgaan dat dat skinny ook niet zo gezond is... Eigenlijk is het logisch, de oude wijsheid zegt het al eeuwen: TE is nooit goed... (tenzij tevreden)

Maar het is helaas een menselijk iets, dat ze leven zoals de slinger van de klok, van het ene uiterste naar het andere, en de tijd van de gulden snede is heel vergankelijk en heel snel voorbij. We zien nu een periode van echtscheidingen, geloofscrisis, opvoeding zonder straf... en straks gaan we weer naar het andere uiterste doorzwaaien, het huwelijk zal weer heilig zijn, ook ten koste van een normaal bestaan, de kerken zullen weer vollopen (of misschien worden ze met zijn allen moslim?) en het zal weer straffen regenen om de jongeren in het gelid te duwen... Nooit ofte nooit slaagt men er in tot een evenwicht te komen, tot een gezond verstand.

Daaruit moeten wij wel concluderen dat het zo geroemde gezonde verstand iets is wat niet bestaat. Wij mensen zijn een anomalie, een miskleun in de evolutie. Helemaal niet passend in het geheel der natuur.

Wij kunnen gewoon niet gewoon doen.
Wij kunnen als soort hier in ons land eigenlijk niet eens leven, zonder dat wij de natuur verwringen tot een mensenwereld. Wij zijn er in geslaagd om ons te ontwikkelen buiten de grenzen van ons natuurlijke kunnen. Als er ooit al sprake was van een faunavervalsing, dan zijn wij het. We zijn veel erger, veel schadelijker dan de halsparkiet in het Zoniënwoud.
En dan doen we onszelf ook nog eens onnodig leed aan, en hongeren voor een stupied modeideaal.
djudedju

In tegenstelling met wat we zelf denken, zijn wellicht de enige diesoort op deze aarde die dom is.

Moet je eens kijken naar onze werken. We hebben in hele streken de natuur zo erg naar de knoppen geholpen, dat we nu met schrale gronden en heidekruid zitten. Het is zo erg met ons gesteld, dat we dit verheffen tot een natuurlijk milieu en er niet van nature voorkomende dieren in zetten om het zo te begrazen dat het bewaard wordt in al zijn "schoonheid"... Want we zijn die schraalheid zelfs mooi gaan vinden. Eens dat gezien is het geen wonder dat we eng magere mensen op de catwalk doen flaneren.
tommetoch

tot de volgende ?

Reblog this post [with Zemanta]

Geen opmerkingen: