Ziekenzorg

Image by marie-ll via Flickr

Vanmorgen was er een vergadering te Mater van Ziekenzorg, "en petit comité", om het jaarprogramma op punt te zetten... dat is dus deze voormiddag gebeurd, en dat is meteen de reden dat mijn blog zoooo laat is...
Weet je, het was vergadering bij Monique thuis, dus ging het er gemoedelijk en knus aan toe, met een potje koffie en een koekje, en tegen de middag een sherry... Tussen al de serieuze dingen werd er dus ook wel eens gekeuveld over ditjes en datjes...en tot slot moesten we ons haasten om om 12 uur nog thuis te geraken bij moeders kookpot.
Het gevolg ? Een verbrande tong van te warme soep te eten.
't Zal me leren om op tijd thuis te komen, zo dat ik nog tijd heb om te blazen voor het eten.

Ik heb in mijn leven al héél wat vergaderingen gekend, maar in ziekenzorg kennen ze er ook wat van. Ik denk soms bij mezelf, is al dat papierwerk echt zo nodig, maar ja, heel onze maatschappij vergaat van het papier, dus waarom zou het hier anders zijn. Je stelt immers vast dat heel wat documenten moeten ingevuld worden om subsidies van dit , tegemoetkoming van dat, erkenning voor hut en toelating voor hop... djudedju, alles moet strikt volgens het boekje, om te voldoen aan dit en aan die reglementering. Enerzijds is dit begrijpelijk, om misbruiken te voorkomen, anderzijds is het een bijkomende opdracht voor afdelingen die goed werken, en die zowiezo al heel wat bijeenkomsten en vergaderingen hebben... Nu ja, als 't moet, dan moet het hé...

Wel één bedenking, men mocht al eens een soort basisdocument voor de leiding van de diverse afdelingen opmaken, waarin vermeld staat wat er allemaal te verkiskassen is aan toelagen en hulpmiddelen en co, zo dat we tenminste kunnen pogen mee te eten van de grote ruif... Zo zal het zichzelf bedruipen al een stuk minder moeilijk zijn, maar nu horen we bij toeval dat dit of dat ook zou bestaan, en moeten we nog tijd en moeite steken in een pak dingen die er wel zijn, maar ons onbekend zijn... Mocht de juiste persoon op de juiste plaats mijn blog lezen, hij weze dan maar op de hoogte van dit verlangen...

Eergisteren stond mijn barometer nog op mooi weer, en nu staat hij volledig op regen...Van helemaal rechts naar helemaal links. Politiek hou ik noch van het een noch van het ander, maar als het op weer aankomt, dan ben ik rechts, ultrarechts, want daar staat mooi en vast weer te pronken op mijn barometerke. Links is vééls te nat. Luc is hier ook al komen nieuwjaren, en ik heb hem mijn vispermis meegegeven, want Luc gaat dan weer de nieuwe vergunningen halen, en ik betaal hem dan. Met andere woorden, binnen kort gaan we weer eens ons visgerei moeten beginnen nakijken en wat onderlijntjes en zo bijmaken, om weer volledig in orde te zijn voor de mirakuleuze visvangst in 't park of bij pepee in Wannegem.

Voila, een kortje en een gewoon blogje vandaag, zonder straffe uitspraken...Je moet het maar op Ziekenzorg steken! Ik kan niet én vergaderen, én bloggen...

tot de volgende ?