Platte kalender

Image by Peter Forret via Flickr

Vanmorgen viel mijn oog (boem) op de scheurkalender aan de muur...Nog twee keer niks en 't is er mee gedaan... En ik dacht aan de kalender op de kamer van Koen...Die is onaangeraakt blijven hangen, vastgeroest op de dag van zijn overlijden 1 maart 2001...Die is nog dik, blijft nog dik, maar is al deerlijk aan 't vergelen.
Tijd...
We hadden echt geen Einstein van doen om te weten dat de tijd relatief is! Zet je maar eens in de rij om aan te schuiven, de tijd lijkt door dikke stroop vooruit te kruipen, en als je bezig bent met iets plezants, dan kijk je gek op dat het al zo laat is, de tijd vliegt dan als het ware...
Op deze periode van het jaar gaat de tijd voor ons altijd wat langzamers... Met die feesten valt de lege plek aan tafel nog eens te meer op. Misschien is het ook de donkerte van de dagen die ons beinvloedt. Dan lijkt alles wat somberderderder, wat doodser.
't Kan wel zijn dat de dagen al weer aan het lengen zijn, maar veel zie je er niet van.

Bart is voor een paar dagen naar de Ardennen, en wij "mogen" de beesten gaan voederen. "Opa, Oma, je gaat toch mijn hamstertjes niet vergeten hé? En naast hun kooitje staat er een doosje met hamstersnoepjes, daar mogen ze er ook een beetje van hebben..." Veel werk is er niet, de geiten wat bijvoederen en de kippen, de kat eten geven, de vissen en...de hamstertjes. De brievenbus legen en de inhoud op een stapeltje op tafel leggen. en "t werk zit er op...Oh ja, woensdag niet vergeten van de vuilbak en het oud papier buiten te zetten???

Hopelijk ligt er niet weer een fikse laag sneeuw (alhoewel de "ardenners" dat daar wel eens zouden willen hebben om te gaan langlaufen), want ik hou niet echt van rijden op gladde banen. Vroeger zat ik daar minder mee, maar met ouder worden krijgt een mens meer schrik. Ik denk dat dit voor een groot stuk ook komt omdat we niet meer hele dagen op de baan zitten. We zijn het niet meer zo gewoon, en ondertussen neemt het verkeer steeds maar toe... Ook al niet geruststellend. De enige ritten die ik in de praktijk nog doe zijn de wekelijkse tocht naar de winkel, en naar de rommelmarkt(en)...Soms ook nog eens naar de apotheek en naar de melkerij om Yoghurt en kaas... en daarmee is het zowat allemaal gezegd... Hoe zou je dan willen dat de routine blijft? We worden stilaan "zondagschauffeur"...Zo ene waarvan de passerende chauffeurs zeggen, "Ja, 't is weer een ouden, die hebben altijd tijd genoeg"...

Ach ja... er is ook niets meer om ons op te jagen. En ik ben dan nog een van die mensen die altijd tijdig vertrekt om zeker niet te laat te komen, dus zelfs bij aan uur gebonden zaken zoals doktersbezoek, moet ik mij niet opjagen, ik vertrek veel te vroeg... Dus rij ik inderdaad rustig, en waar er 70 sta, daar rij hoogstens 70... niet meer, en waar er 30 sta, rij ik 30, tot spijt van al die mensen achter mij...die blijkbaar die borden niet kennen ? Maar eerlijk is eerlijk, toen ik nog werkte, dan durfde ik ook wel eens wat sneller te rijden, alhoewel ik nooit echt zondigde tegen de snelheid... Ik denk altijd dat ze dat daar niet voor niets hangen.

Waar ik wel een gloeiende hekel aan heb, zijn die verkeersdrempels!!! Iedere keer ik er over moet rijden, wens ik de uitvinder een even pijnlijke rug als ik heb, en de politiekers die de beslissing namen daar die drempel te leggen een rug die twee keer zoveel pijn doet... Misschien beseffen zij dan eindelijk eens dat dat echte ondingen zijn ! Bovendien helpen ze geen zier, integendeel! Ik stel voor dat men eens een gedegen onderzoek doet naar de effecten van die drempels ! Eerst afremmen, en dan hard optrekken, meer verbruik en meer uitstoot van CO2 en roet, en uiteindelijk iets sneller rijden dan er voor, om het verlies aan tijd goed te maken... En nu en dan zie je er eentje die helemaal geen last schijnt te hebben van die drempels... Aan de Jagerij zag ik er eens eentje overvliegen, hij landde pas enkele meters voorbij de drempel die daar een volledig kruispunt beslaat !!! Of hij dat dikwijls gaat doen met dezelfde vering ?

En één keer ben ik verrast geweest door zo'n onding, en dan kwak je op en neer dat je staartbeentje ongeveer in je keelgat zit... Leuk ! Dat kwam, omdat het een baan was, waar ik iedere week één of twee keer passeerde, en ze hadden dat ding daar gelegd zonder dat ik het wist of gezien had... Op een vreemde baan let je beter op dan op schijnbaar vertrouwde wegen.

Eén van de dingen waar ik me ook aan erger zijn die flitscamera's... Ik heb er niets tegen dat men de snelheid controleerd, maar ik erger me aan al de chauffeurs die die dingen heel goed weten staan, en die dan - zelfs al rijden ze niet te vlug!- plots drastisch gaan vertragen...Als je niet attent bent goed om ze aan te rijden... Er is geen enkele reden om de snelheid te veranderen, maar het zicht op die flitspaal werkt bij die mannen remmend... Als je met een gps rondtoert, dan wordt je door een of ander geluidssignaal verwittig dat die flitspaal er aan komt, en dan maar remmen... Op de meeste GPS-toestellen zeggen ze u nochtans of je te snel rijd ook...dus moet je geen schrik hebben ??? Of toch ??? Ils sont fous, ces Romains zou Obelix zeggen...

Ik ben aan het zagen... dat is het weer, de donkere dagen en wat weemoed... Ik zal maar stoppen, straks wordt jij ook ook nog wat weemoedig...

tot de volgende ?