vrijdag, september 04, 2009

't rint ('t regent)

Double flowered CamelliaImage via Wikipedia

Of om het Westfluutse zinnetje volledig te zeggen: "De ruute is gebrok'n en os 't rint, rint er in" waarbij dat laatste stukje moet klinken als: rinterin....
Voor anderstaligen: De ruit is gebroken en als het regent, regent het er in...

Eindelijk! Valt niet vaak voor dat ik de regen verwelkom, maar nu mag het een beetje regenen, want het is potdorie meer dan droog! Pas op, 't moet niet te lang duren ook hé, justekes genoeg om weer alles eens te laten drinken en groeien. En dan mag het weer een periode goed weer zijn, kan ik weer gaan vissen. Oh ja, eergisteren ben ik ook geweest, met mijn nieuwe hengel wel honderd vissen, pardon viskes gevangen...

Maar het regent niet alleen, 't ook een vest kouder! Voor het eerst sinds maanden was het vannacht eens echt fris in onze slaapkamer, zo fris dat ik het rolluik zelfs helemaal naar beneden deed, zodat de wind nog enkel en alleen door de kleine reetjes aan de zijkanten kon blazen. Dat het koud was kon je ook zien aan onze hond, hij sliep heel de nacht in zijn mand, als het te warm is gaat hij op vloer voor het raam liggen, helemaal uitgestrekt. Nu in een bolleke in zijn mand.

Heb je al eens buiten gekeken naar het groen? Je ziet dat de zomer op zijn laatste benen loopt, het groen is niet meer dat frisse jeugdige groen, maar eerder een doffer, doodser groen, hier en daar doorbroken door een laatste pril blaadje. Ik heb je al gezegd dat er duizenden tinten zijn in het groen, maar ieder plant heeft blijkbaar ook nog eens verschillende tinten in aanbieding, gaande van het eerste prille, tot het bijna dode groen vlak voor het rijzen van de blaren.

Eigenlijk is er maar één seizoen dat ik haat als de pest, en dat is de tijd dat het groen weg is, de winterperiode, de periode van de (schijn)-dode natuur. Heel de rest van het jaar voel ik mij goed in het groen, en kan ik genieten van die ontelbaar vele tinten. Zelfs zonder bloemen is groen mooi, als er meerdere soorten bijeen staan. De herfst heeft ook wat charmes, maar dat is zo vergankelijk, zo vlug voorbij, zo wegterend terwijl je er op kijkt... In die perioden troost ik me dan met het groen van de hulst, de buks en de camelia die ik hier zie staan vlak voor mijn raam. En gek genoeg, ik zie ook graag het skelet staan van mijn klimhortensia tegen mijn gevel. Daar blijven heel de winter de vergeelde en verdroogde bloemen prijken op de houterige takken. Ieder jaar moet ik snoeien om mijn beeld van de metser vrij te houden, en om mijn voordeur niet te laten dichtgroeien. Sinds enige tijd geef ik extra veel aandacht aan mijn deurbel, sinds ik vaststelde dat bezoekers hem niet meer terugvonden tussen het struweel van de klimhortensia... Van mij mag gans mijn huis begroeid zijn, voel ik mij veilig in mijn nest tussen de takken. Maar ik moet de ramen en zo vrijhouden, zoniet leef ik straks in een donkere spelonk. Als het stopt met regenen moet ik weer eens noten gaan rapen, en ook eens de uitlopers van mijn Duitse Pijp van tussen de takken van mijn camelia halen. Ik heb gezien dat er weer honderden knoppen op staan om mij volgend voorjaar, al heel vroeg te pleizieren met die prachtige camelia's, roze, rode en witte... Die luiden ieder jaar weer in mijn tuin de lente in! Je ziet amper wat jong groen en een crocus, als de camelia al zijn bloemen opent met milde pracht.
Op de foto zie je een mooie rozerode camelia prijken, en dat is dan op het ogenblik dat er nog bijna niets anders bloeit! Een hele struik vol prachtige bloemen die wel iets weg hebben van grote rozen. Heerlijk!

Is het niet erg, dat dit regenweer, en die bijna dode zomerblaren mij meteen doen denken aan de winter en al doen hopen op de nieuwe lente? Sjongejonge, wat heb ik er erg van !

Vanmorgen zag ik op de TV Mac Ewen, de Australische Brakelaar en klassespurter, die al maanden en maanden thuiszit met de gevolgen van een beenbreuk bij een valpartij in de ronde van België... Hij had het over de koers op TV, "Je kunt nu alle dagen kijken naar de koers, het verveelt me!" Mij ook beste Mac Ewen, mij ook, ook al is het niet om dezelfde reden, het verveelt jou omdat je er niet bij kunt zijn, en mij verveelt het omdat het altijd maar koers is. Een mens krijgt er een slecht karakter van! Ik zit te hopen op grote valpartijen, dat is eens iets anders dan dat overloos pedalengetrap... Ze toonden gisteren nog eens beelden van die valpartij in de ronde van Spanje... in Luik (!!!). Ik zei tegen Anny: " Heb je het gezien? Die eerste fiets die viel, dat was recht op de man, er was zelfs geen bal omtrent!" Anny lachte omdat ze direct vatte dat ik op Witsel en co doelde...Maar het ligt een beetje op mijn maag... Nu zitten ze hemel en aarde te roepen over die kwade trap in de match Anderlecht-Standard, en men veroordeeld Witsel bijna tot de strop in een massale volkswoede. Blijkbaar is iedereen vergeten hoe De Bilde indertijd een andere speler in de vernieling stampte, (Ik meen zelfs dat er geen bal "omtrent" was, als mijn geheugen goed is?) Nadien speelde De Bilde weer vrolijk mee, en is nu nog steeds een vedette, met een aureooltje gekroond en gevraagd als fotomodel en televisievedette... Dus, Witsel, trek het je niet te erg aan, als je weer goed speelt, is alles je vergeven, zeker als je ook nog eens naar Anderlecht transfereert....
Nee, ik keur die manier van spelen niet goed, in tegendeel!, maar ik wijs maar eens over de vergankelijkheid van de mening van de massa... Vandaag een moordenaar, morgen een heilige...

Ach, wie was het ook weer die zei: " Of ze nu goed praten over mij, of kwaad, dat speelt geen rol, zolang ze maar praten over mij!" en hij had gelijk! In de media heeft het geen belang wat ze vertellen over je, het feit dat ze over je praten zet je in de belangstelling, en het enige wat de mensen zich na een tijdje nog herinneren is je naambekendheid. Zo kun je zelfs verkozen worden in de politiek... Hé Van Rossem ?

tot de volgende ?

Geen opmerkingen: