zondag, augustus 09, 2009

Zwetende vissen...

{{nl|Fontein Kasteel Vaeshartelt}}Image via Wikipedia

Sinds enkele dagen heb ik weer miserie met mijn aquarium!
Tropische vissen die aan ongeveer 24°C moeten worden gehouden, zwemmen nu in water van 28° rond. Nu ja rondzwemmen... eigenlijk hangen ze meestal aan de oppervlakte naar lucht te happen. Want om een of andere voor mij duistere reden blijkt er in iets warmer water minder zuurstof te circuleren. Ik heb twee circulatiepompen aangezet, en twee luchtpompen, om het water zoveel mogelijk in beweging te houden en zo de zuurstofopname te bevorderen, maar ik haal het niet bij de nadelen van de temperatuur.
Bovendien zijn pompen de facto machines, en die veroorzaken op hun beurt ook weer wat warmte. Gisteren heb ik nu de helft van de verlichting uitgeschakeld, want die zijn wellicht de grootste bijkomende warmtebron. Maar wat wil je, ondanks de verduistering van mijn woning is het hier in huis toch maar weer bijna 26°... je hoeft echt niet veel te doen om de temperatuur van het water nog wat de hoogte in te jagen...
Bij de oudste vissen telde ik al wat slachtoffers. Net als oude mensen zijn ze wat gevoeliger, en kunnen het mindere gehalte aan zuurstof maar moeilijk aan. De verwittiging van de weerman gelden dus niet alleen voor het mensdom, maar blijkbaar ook voor het dierenrijk. Ook buiten zie je wel eens dat het te warm wordt voor de vissen, en dat je in de vijver van het park alle vissen ziet luchthappen...Dan doet men exact wat ik doe in mijn aquarium, men plaats een of meerdere pompen in het water, jaagt het in een fontein de hoogte in om zo het water in beweging te brengen en het water meer zuurstof te laten opnemen.
Dat helpt, maar toch...blijft het maar behelpen. Vannacht is de temperatuur van het water, dank zij het openzetten van de ramen en de deuren een halve graad gedaald...Maar de vissen happen nog steeds...
Eergisteren hebben we eens alle orchideeën verse grond (nu ja, grond???) gegeven, de bladeren afgewassen met een licht zeepsopje waarin een geutje brandalcohol (spiritus) was toegevoegd. Zo krijg je die vervelende en plakkerige schildluizen het beste weg. Doe je geen spiritus in, dan kun je ze wel wegwassen, maar je doodt de overblijvertjes niet.

Alle planten die te ver gezet waren hebben we weggegooid. Ondertussen heeft Anny dan eens heel grondig het raam en de omgeving gekuist. Met het rare toestelletje dat we kochten op de rommelmarkt te Welle, zijn de ramen in geen tijd echt proper, en heb je geen strepen, zelfs niet als je de ramen wast in de felle zon. Handig dingetje. Ik heb het ook eens geprobeerd, maar blijkbaar ben ik helemaal niet handig op gebied van kuisen... Raar, ik ben handig voor heel wat dingen, zie maar in de hobbyclub, maar andere dingen kan ik dan weer helemaal niet. Je ziet, je moet helemaal niet hoog van de toren blazen omdat je een of ander heel goed kunt, wellicht is dat een gave die je hebt om een heleboel onkundes te verbergen...

Deze namiddag gaan we naar Aalst, naar de rommelmarkt. Bij de kapucijnen. Gewoonlijk is dat een mooie markt, maar het is een tweedaagse, en nu gaan we op de tweede dag, dus zal het wellicht heel wat minder zijn dan op de eerste dag. Nu ja, gisteren deden we de Marollen, en dat was al een behoorlijk grote markt voor mijn fysieke toestand, we kunnen niet alles willen...

Gisterennamiddag zijn we naar tanteke geweest, zoals iedere zaterdag. Ze was redelijk goed, maar toen Anny bovenkwam zei André (een andere rusthuisbewoner) dat ze wellicht ziek was, want ze was nog in slaapkleed. Toen Anny bij haar kwam, was ze in een wip aangekleed. Toen we de verpleegsters er over aanspraken hadden we heel sterk de indruk dat ze soms gewoon weigert kleren aan te doen... 't Kan een lastig menske zijn bij vlagen ! Ik heb bewondering voor die verzorgsters, die steeds hun kalmte bewaren, kordaat maar vriendelijk optreden en voor iedereen een vriendelijk woord hebben. Ze hebben zelfs een aangepaste vocabulaire ! Als tanteke weer eens dingen weghaalt van de kamers van andere bewoners, dan noemen ze dat vergoeilijkend: verzamelen... Ik noem dat anders, dus ben ik helemaal niet geschikt voor dat werk... Mijn geduld is ook zo groot niet meer. Niet dat ik me vlugger kwaad maak (bijna in tegendeel) maar ik ga zo mogelijk alles achter me laten en hun op hun eentje laten ambetant zijn...

Dat zal ook wel een symptoom zijn van ouder worden, je zoekt de confrontatie niet meer, je vermijdt ze...

Of dat beter is of niet, laat ik in het midden, soms wel, soms niet, zoals het omgekeerde ?

tot de volgende ?

Geen opmerkingen: