Geraardsbergen... aan de viaduct...

Image by fatboyke via Flickr

Vanmorgen zijn we naar de rommelmarkt geweest te Geraardsbergen, aan de viaduct.
Dat was de plaatsbepaling...
Geen straat, gewoon: aan de viaduct...
Geen gps die dat in zijn geheugen heeft!
Dus er effen de kaartenboek bijgehaald, en heel Geraardsbergen overschouwd, waar er een viaduct zou kunnen zijn... We hadden geluk, er was maar één denkbare plaats, tenzij ze in feite niet echt Geraardsbergen zouden bedoeld hebben, maar ee van de deelgemeenten...dan waren er wellicht nog kansen.
Maar we hadden geluk, mijn prognose was correct!
Als je van uit Oudenaarde Geraardsbergen binnenrijdt, dan rij je over een heel grote bultbrug, dat is dan die viaduct...
Zo ken ik een streek waar ze spreken over de berg als ze het hebben over de brug over de autosnelweg... Uiteraard spreek ik hier over de uiterst platte polders aan onze mooi geweeste kust ... Mooi geweest, want nu hebben we nog wel prachtige stranden, maar van de mooie duinenrijen is helaas niet veel meer over... Ik zag op de tv dat ze het stuk aan het voormalig militair hospitaal ook nog eens gaan volzetten met grote bouwwerken...

Maar we hebben het over de grote bult die je over moet om Geraardsbergen binnen te rijden... Nu weet ik dat dit niet alleen de viaduct heet, maar dat het ook nog een brug is over de spoorweg en dat nog wel vlak bij het station van Geraardsbergen. En daar, aan de voet en deels onder die bult, was het rommelmarkt, een klein, knus marktje. Niet veel te zien, maar 't was heerlijk weer, dus hebben we genoten van de prachtige wandeling.

We hebben ook genoten van de rit naar ginder en terug, want God, wat leven wij in een prachtige streek! Met dat golvende landschap, die kleine dorpskernen, de kleine neergehurkte kerkjes...of soms de overdadig grote spitse kerktorens, groter dan heel het dorp als het ware... Maar ook hier zijn veel van die oude dorpskernen wreed vermassacreerd, hebben ze de baan er door recht getrokken en verbreed, en waar vroeger die mooie kleine huisjes stonden, staan nu zwitsers ogende chalets, spaans ogende hacienda's en weet ik nog welke knoertlelijke "landelijke" huizen nog allemaal... Ook die fermettestijl...de meeste ervan zijn knoertlelijk. Ik krijg rillingen als ik een raam zie met nette luiken aan de ramen en een gesloten rolluik... Dubbel is nog zo dik???

Ik hou ook wel van die oude hoeven, er staan er hier nog heel wat in de omtrek... Grote vierkante hoeven, met op de binnenkoer een oude notelaar en de plaats waar vroeger de mestput was, is nu een mooi bloementuintje... Je komt de hoeve binnen langs een grote poort... Die dingen zijn nu chique, en kosten stukken van mensen... En dan komen er mensen die helemaal geen binding hebben met de boerenstiel, en dan proberen het oude huis een "echt" landelijk en boers uitzicht te geven. Ze beseffen blijkbaar niet dat ze net een oude bewoonde boerenhoev hebben gekocht, en dat het zo als het is, net ook authentiek is... Maar nee, ze verbouwen de schuur tot autostalling, en de oude werktuigen die er nog lagen, die staan zo beeldig in het tuintje...En aan de muur hangen ze de oude egge met de tanden naar voor, en aan iedere tand een bloempot met geraniums (pelargonium)... Het dak dat hier en daar wat doorhing laten ze vernieuwen en loodrecht maken, en waar vroeger het dak ver overhing, hangen ze nu dakgoten, om meer licht in huis te kunnen hebben... Maar beseffen niet dat dat overhangende dak een functie had...Ze diende de muren vrij te houden van regen... want dubbele muren met een spouw waren er niet in die oude hoeven... En dan krijgen ze vochtige muren, en moet de aannemer komen om daar iets aan te doen...en na enkele jaren staat daar geen oude hoeve meer, maar zo'n knoertlelijk iets in fermettestijl...

Ik kan verliefd kijken naar een oud wat doorgezakt dak, met van die diepe holle pannen op, en een grote struik donderblaren die er op groeit...

Maar dat zal dan wel zijn omdat ik oud ben
omdat ik niet meer mee kan met de moderne tijd
omdat ik ik stil sta en niet meer mee groei
omdat...
omdat...

Ik voel me goed, met mijn liefde voor wat ik (ikke!) mooi vind, en ik trek me niets aan van wat je er van denkt ! En ik hoop dat jij ook zo'n dingen hebt, waar je met genoegen kunt naar kijken, zo maar, zonder een ander doel dan gewoon genieten van wat voor jou (en misschien voor niemand anders) mooi is!

tot de volgende ?