vrijdag, april 17, 2009

Merchant street (Pittsburg USA)

Google, Inc.Image via Wikipedia

Wist je dat er in de Merchant street in Pittsburg een verdomd laag brugje was ? Nee, dan moet je googlenodig eens googlen !
Je weet natuurlijk al lang dat je met Google letterlijk door de straten van steden kunt "stappen" of "rijden", met zicht op alle huizen en kruispunten en noem maar op. Heel mooi, en het kan nuttig zijn, als je op een of ander moment in een stad wilt gaan ronddwalen, je kunt de gebouwen en bezienswaardigheden al eens vooraf gaan bekijken en nazien hoe je je toertje in de stad wilt maken... Voor mensen met een visueel geheugen, zij zullen zich de plaatsen à vue herinneren...

Maar soms loopt iets mis...
Zoals in Pittsburg, in de Merchant street...want daar is een laag brugje, waar de camera die op de wagen was gemonteerd, net niet onder kon...

Sindsdien weet iedereen niet alleen dat er daar een veel te laag brugje is, maar bovendien dat de mannen van Google slechte inschatters zijn van hoogten, en er klof tegen reden.

Ook in België zijn er al steden die ingescand werden, en ook in Nederland. Men beperkt zich niet tot Kamerika, nee, wellicht gaat met tijd en veel boterhammen heel onze aardkloot op film van Google komen te staan. En dan wordt het pas echt interessant !
Want nu zien we alleen steden, nette straten met flanerende mensen en al dan niet druk verkeer, maar dan zouden wij ook in steden komen waar aan de rand de sloppenwijken staan...Die zouden dan ook in beeld moeten komen, zodat ook dit geen ver-van-mijn-bed-show meer zou zijn, maar een gebied waar we virtueel doorheen wandelen, bijvoorbeeld op een mooie Paasmorgen, Hallelujah, de Heer is opgestaan ! - in een sloppenwijk...
Piet Huysentruyt dé TV-kok van ons apenlandje zegt dikwijls dat hij droomt van een geurenteevee, zodat je ook het eten kunt ruiken...Laat maar Pietje, ik zou niet graag in de sloppenwijken rondtoeren met de geuren er bij...
Of in een van die Indische steden, waar de doden op straat liggen tot de ophaaldienst ze komt weghalen...
Of tussen die massa mensen die rond de Kaaba wandelen in gebed tot Allah...
Maar wat minstens even interessant is, is het feit dat deze beelden tijdsdocumenten zijn !
Ik heb er geen idee van welke plannen Google in deze heeft, maar wellicht is het niet de bedoeling om die beelden ieder jaar aan te passen, we zullen enkele jaren genieten van dezelfde beelden...Hoelang ? Alleen Google mag het weten... Maar ik hoop dat ze dan in ieder geval telkens ook de oude versie zullen bewaren, voor het nageslacht... als tijdsdocumenten.
het zijn beelden van de huidig levende mens.

Heb jij thuis ook nog ergens zo'n ouden koekendoos staan, met foto's van de vorige generatie(s)? Je moet die eens in handen nemen!
Ik heb laatst zitten kijken op een klasfotootje van mezelf in het kleuterklasje, bij juffrouw Alice. Dat is nu al een tijdsdocument, want juffrouw Alice, dat was eigenlijk mevrouw Alice, en in het katholiek onderwijs van toen was dat een hoogst uitzonderlijk iets ! Gehuwde vrouwen konden immers zwanger raken, en dat beeld mocht de onschuldige kindertjes niet treffen... Maar daar juffrouw Alice niet zwanger werd, mocht ze blijven... en waren wij haar kindertjes. Het was een heel lieve dame, het feit dat we haar naam nog herinneren, mag daarvan een blijk zijn. Maar er is meer te zien op de foto, in het midden van de klas zie je de grote kachel staan, met een buis die recht omhoog liep, en dan dwars door de klas horizontaal hing opgehouden door ijzeren draden, tot waar hij verdween in de schouw. De kachel was van gietijzer, en bestond uit verschillende segmenten. In de zomer periode werd hij dan ook ring per ring weggenomen en restte er alleen een gat in de muur, weliswaar afgedicht tegen de tocht. Op fotootjes in de zomer is er dan ook geen kachel te zien... De kinderen zaten allemaal aan kleine schoolbankjes, netjes met de armpjes "over kruis", en allemaal droegen ze een stofjas (de jongens, en de meisjes een schortje.

De haren werden in die tijd heel kort gedragen door de jongens, en in de nek en de oren waren het bijna geschoren knaapjes. Als ik nu van de kapper kom, na aangedrongen te hebben op kort knippen aub, dan is mijn haar veel langer dan ik in die tijd "hoognodig naar de kapper moest", omdat mijn haar veel te lang was, we leken wel "onkuischaards". Ik heb nooit het verband tussen kuisheid en lang haar ontdekt, maar dat was de titel die we kregen...

In verhouding tot nu, waren alle kinderen toen dik. Wij vonden dat niet, maar kijk maar eens, het waren allemaal mollige knaapjes en meisjes... Dat hoorde toen zo.
Er was in de kleuterklas ook niet echt een speelhoek, want we werden er voorbereid op de "grote" school. Het enige verschil die je kunt zien is het feit dat op het bord mooie tekeningen stonden (ze waren in kleurtjes, maar dat zie je niet op de foto), en het feit dat er in de klas een zandtafel was. Je leest goed, geen zandbak waarin je kon zitten spelen, maar een grote lage tafel met een bak als tafelblad (zo'n 15 cm hoog zegt mijn geheugen me), waarin zand lag. Ik herinner me niet dat we er ooit mochten aan spelen, het was meer een soort gerief waarin er dingen gezet werden waar er nadien "les" over was. Met kerstperiode was daar een landschap in gemaakt met het stalletje in het midden...

Heel wat anders dan de kleuterschool nu ! Ook de juf droeg toendertijd een schort.
Dat bedoel ik nu met tijdsdocumenten... Dat kleine fotootje geeft een beeld van de wereld van toen. Dat fotootje vertelt veel meer dan je zou denken.

Ik heb boeken over wat men in West Vlaanderen de Bietemannen noemde en hier de Campagnemensen noemde... Het was hetzelfde, het gaat over mensen, arme mensen, tjoolaards, die om de broodnodige inkomten te verdien voor hun gezin, naar Frankrijk trokken om er de bieten te gaan "zetten" en later nog eens voor de oogst van de bieten, en nadien in de suikerfabrieken. Zwaar werk in slechte omstandigheden zonder echte slaapplaats (de schuur op een strozak) en met slechte voeding en slechte betaling van het zware werk...maar in eigen streek was geen werk, dus moesten ze wel. Je leest er verhalen van jongens van twaalf, dertien jaar, die geen woord frans kenden, maar die op de trein gezet werden, die zorgvuldig de stations telden waar ze stopten, zo wisten waar ze er af moesten, die dan door Parijs gingen op basis van een voorgezegde en van buiten geleerd parcours naar het volgende station, en daar op trein stapten naar het verre oord waar ze moesten gaan werken... Heel hun bezit in hun bezatse, een soort zak van zware stof (veelal een oud tapijt) gemaakt... De jongsten waren nog geen negen jaar oud als ze moederziel alleen meetrokken met een buur naar de Campagnes...

Je moet de foto's van toen eens bekijken! De armoe staat letterlijk op de afgebeulde gezichten van die mensen te lezen.
Vroeger dacht ik weleens dat Breughel in zijn boerenkermis een soort karikatuur van de mens schilderde, maar nee, als je die heel oude foto's van die heel arme mensen ziet, dat weet je dat de mensen zo waren, met botte afgestompte wezens... Er was niet verhevens aan de mensheid van toen!
En dan worden een deel dingen plots veel duidelijker ! Want kijk eens naar de schilderijen van de adel en de rijken op de schilderijen van die zelfde periode, en dan zie je mensen, mocht je ze een hedendaags kostuum aantrekken, helemaal niet zouden op vallen in onze wereld van vandaag !
En dan lijkt plots alles op zijn plaats te vallen, de discriminatie was dan net zo makkelijk als nu ! Nu is er discriminatie op basis van kleur van je huid, dan was het gewoon omdat de mensen van lage komaf gewoon lelijk waren van armoe, van werken, van beulen, van tjolen... Je zag duidelijk het verschil tussen de rijke en de arme, zelfs al stonden ze in hun nakie ! Armen zien er anders uit dan de rijken, de welgestelden, de goedgevoeden, want dat zal wel het grootste verschil gegeven hebben.

Je kon niet zo makkelijk uit de goot rechtstaan, je gezicht verried het al, jij was er ene van het kantje, van de richel...

Die verhoudingen werden zorgvuldig in stand gehouden, door de heersers van toen, de kapitalisten, de machthebbers, de kerk en noem maar op... (Ooit predikte hier in Mater nog de onderpastoor dat de naastenliefde achteruit was gegaan omdat er te weinig armen waren onder de bevolking...)(Dat is geen dertig jaar terug! en het onderpastoorke van toen is nu Deken in een stad hier in onze Vlaamse Ardennen!!!) Men moest zijn plaats kennen !

De strijd om vanuit de goot op te staan, moet voor de arbeiders van toen verschrikkelijk moeilijk en moeizaam geweest zijn ! Van je oren maken was je werk verliezen, geen werk was geen eten !

Jonge mensen van nu weten zich niet meer voor te stellen wat dat moet geweest zijn! Een film van Daens toont nog niet half de werkelijkheid !

Gewoon, omdat je in de film van Daens allemaal mensen ziet, zoals wij ze nu kennen, niet die lelijke afgestompte verwezen gezichten en houdingen van toen...

Daarom zijn de beelden van Google veel belangrijker dan zo maar een beeld, een foto, ze zijn tijdsdocumenten, opnamen van beelden hoe het leven nu is ! Het zijn als het ware de pyramiden van onze tijd, waar over een paar duizend jaar men zal in kijken, vol verwondering en vol verbazing.

Hoe kon de mens toen zo leven ?

djudedju


tot de volgende ?

Geen opmerkingen: