woensdag, februari 11, 2009

Wilhelmus van Nassauwe

Gisterennamiddag was ik op de hobbyclub, nogal wat langer dan anders, want 't was eetinge... En 't was nog lekker bovendien ! We zijn als laatste man moeten blijven, want de flessen moesten geijdeld worden... Zonder commentaar...

De meeste mensen schijnen goed te slapen van een glaasje wijn. Ikke dus niet, ik was om 11 uur al weer wakker, en heb op het schermpje van mijn digitale klokje ieder uur zien passeren...

Vanmorgen zijn we naar Nederland geweest, iets wat we nu en dan eens doen, een uitstapje en wat shoppen, in de Nederlandse producten die bij ons niet of heel moeilijk te vinden zijn, onder meer heel oude kaas die brokkelt van ouderdom... Een stuk gewone en een stuk komijnkaas... Dat is in feite snoepkaas, daar doe ik weken mee, als tenminste er geen kaasminnend bezoek komt, want dan gaat het een stuk sneller (maar ook gezelliger...) Vandaar mijn titel het Wilhelmus...

Ik heb aan het Nederlandse volkslied leuke herinneringen... In het begin van mijn ziekte, was ik in behandeling in het Universitair ziekenhuis van Gent. Ik moest onder meer dagelijks kine ondergaan.
Een van de kinesisten was een Nederlandse die in een uitwisselingproces daar haar opleiding volgde. Ik zie ze zo nog voor me, een klein vief meisje, die heel mondig was, en waar iedereen tegen bezig was, gewoon omdat ze zo gevat en leuk uit de hoek kon komen. Op een dag was het Prinsjesdag of hoe heet dat Nederlandse feest, en ze ontbrak. 's Anderendaags zat ik haar te plagen dat het erg was dat ze van twee ruiven at, en thuis bleef op de Belgische en de Nederlandse feesten... Ze weerde zich, maar toen ik zei dat ze dan op zijn minst ook het Belgisch volkslied moest kunnen zingen, was ze de mond gesnoerd, tot plots "En kende gij dan het Nederlands Volkslied ?" "Natuurlijk wij kennen dat hier allemaal, wij zijn beleefd voor de buren, en meteen begon ik het Wilhelmus te zingen... Ze is zeker tien minuten stil geweest, en dat was een rekord !! Het had haar zo erg op de maag gelegen dat ze naderhand aan iedereen gevraagd had of hij/zij ook het Wilhelmus kende...

Maar ik heb weer lekkere kaas om te snoepen...

Deze middag gingen we weer naar de Chinees om te eten, want Anny is verlekkerd op de Chinese kost, maar het was gesloten... Dus iets anders gezocht, en we zijn bij de Italiaan gaan eten. Het was vurrukkulluk.... Eerst dronken we een lekker alcoholvrij aperitiefje, iets wat wellicht bittere gentiaan bevatte, heerlijk fris om te drinken. Nadien een groot bord salade, met allerlei groenvoer, van kwamkwammers over poeprika's naar sla in diverse variëteiten, en nog enkele ander zaken zoals witte kool, olijven, gerookte zalm en bekroond met warme heerlijke scampi's... Heerlijk ! Bovendien was er ook een sneetje heerlijk vers (nog warm) brood, met een zelfgemaakte kruidenboter... Ik heb Anny gezegd dat ze ook eens wat van dat brood met die boter moest nemen, het was echt lekkerderderderder....
De hoofdschotel was scampi in een tomatenroomsaus, heerlijk pikant, met peperbolletjes in en zo, en daarbij spaghetti én frietjes... We hebben van die laatste ingrediënten amper een vierde opgegeten, het was te veel voor oude luitjes zoals we stilaan worden...
Een kop heerlijke straffe Italiaanse koffie, met een speciale naam, maar ik ben het ondertussen al weer vergeten, 't was lekker, dat is wat telt.
We doen dat zo weinig, eens uit eten gaan, en dan is dat nog zo heerlijk.
Ook Anny was heel content, en zei zelfs dat het haar beter had gesmaakt dan Chinees eten... 't Moet dus wel uitnemend geweest zijn.

Kortom, het was een heerlijke uitstap. (Bovendien was de door mij uitgestippelde route maar liefst 8 km korter dan de weg van mijne gps... Ben ik effe een goede kaartlezer !)

Maar dat is dus allemaal de reden dat ik pas nu aan het bloggen ben, in de namiddag, terwijl in de achtergrond de tv weer politiek aan het uitbraken is. Om meteen je nagenot van de Italiaan om zeep te helpen.

We moesten voor Frederik eens uitkijken of er nog van de heel goeie en sterke en goedkope T-shirts te krijgen waren, zoal ik al enkele jaren draag. We zijn naar de winkel geweest, en zochten zes tshirts uit, gingen naar de kassa, en hoorden dat er ook blauwe en bordeau Tshirts te krijgen waren, van het zelfde merk en soort, maar die uit de mode waren (???) en daarom verkocht werden aan 1 (één) euro 't stuk... We hebben meteen negen van die dingen meegepakt voor Fré, en nog zes voor mij...Voorraad zeg maar... Ik heb van diezelfde T shirts die ik zeker al een jaar of drie draag, en die nog steeds als nieuw zijn, buiten de kleur die wat minder geworden is door het wassen. Het zijn ijzersterke dingen, en die niet vervormen of zo. Normaliter is een dergelijke kwaliteit veel duurder.

We brachten ook pijnstillers en zo mee... Die kun je in Nederland véél goedkoper zo in de winkel kopen, terwijl wij hier naar de apotheek moeten en tien keer zoveel betalen ! Ik heb er mee voor mij en voor Veerle, met haar migraine.

Voila, nu zijt ge zo wijs als ik ben, ik ga dus stoppen voor vandaag, ik heb nog pakken mailtjes te lezen...

tot de volgende ???

Geen opmerkingen: