zaterdag, februari 14, 2009

Rommelmarktvalentijn...

Sinds ik de laatste cd van Bart Peeters kocht, hebben we al iedere keer uitgekeken om ook nog war oudere cd's van hem te vinden, maar vruchteloos...Tot vandaag, twee ineens ! Daar mama die zo graag hoort, kunnen we ze beschouwen als een soortement Valentijn, van de rommelmarkt....
Want eigenlijk is Valentijn iets wat in onze jeugd niet bestond... En het is ook nooit echt tot ons doorgedrongen, we zien het onze kinderen doen, zelfs onze kleinkinderen tonen ons een hartje van een prille kalverliefde, maar wij zelf...Nee, we vinden het maar een opgeklopt gedoe. Precies of je moet je liefde maar een keer in het jaar in de verf zetten... Liefde is iets heel alledaags, tenminste als het echt is, dan is het er ook alle dagen.

Maar we zijn in ieder geval gelukkig met de twee ceedeetjes, en de eerste speelde al meteen op de cd-speler van mijn autoradio.

Verder vond ik nog een echte oude wandelstok, met een mooi versierde stok ! Niet alleen de kop (het handvat) is mooi, over de ganse stok is er ook nog koperen inlegwerk. Heel mooi, maar wel iets duurder dan vele andere...

Mijn collectie wandelstokken wordt stillekens een omvangrijke stapel... Ik ga toch eens moeten uitzien hoe ik die meer tot hun recht kan laten komen. Nu staan er een massa in een oude stenen kruik, en een nog groter pak ligt boven in een kamer... Eigenlijk geniet je niet van al dat moois...

Deze namiddag nog maar eens naar tanteke... Wekelijkse opdracht vervullen.

Gisteren kwamen Jacky en Jacqueline op bezoek. We kregen een foontje "Ben je thuis?" Uiteraard, anders hadden we de hoorn niet opgenomen... Ze zijn alletwee sterk verouderd, vooral Jacky. Toch eens leuk ze weer te zien, en eens wat nieuwtjes te horen.

Op de rommelmarkt werd er weer geklaagd dat de crisis duidelijk voelbaar was aan het koopgedrag van de mensen... Ik kan dat wel geloven, ik zie het zelfs aan het aantal bezoekers aan mijn blog ! Er is duidelijk minder verkeer op het internet. Of liever, er wordt minder gesurfd om het surfen. Wellicht wordt het internetten veeleer beperkt tot de mails en enkele noodzakelijke dingen.
Luc (courgettes) zei dat de mensen echt met onrust zitten om niet te zeggen schrik voor hun job. Bijna overal is er een zware gedeeltelijke werkloosheid ingevoerd, wat uiteraard een sterke vermindering is van het inkomen...
Heel wat mensen, vooral de jonge mensen, zitten nog met serieuze afbetalingen van de aankoop van hun woning, of betalen een zware huispacht, en dat mindert niet ! Dat betekent dat er sterk ingeleverd wordt ! Wellicht is dat ook de oorzaak dat we hier steeds meer nog betrekkelijk nieuwe huizen zien te koop staan, zelfs half-afgewerkte...
De spanningen die daar uit voortvloeien zie je helaas ook in het aantal huwelijken die stranden... met alle gevolgen vandien voor de kinderen.

Ik herinner me nog goed dat ik ooit een veertiger op mijn bureel kreeg, toen ik nog maar amper dertig was... Het was een man die gescheiden was, en nadien in een nieuwe relatie weer gehuwd was... Wat hem aan het vertellen bracht, herinner ik me niet meer, maar hij sprak over zijn kinderen, de moeilijkheden bij het opvoeden van kinderen die nu eens bij je ex, dan weer bij jou zijn, de confrontatie met de kinderen uit je nieuwe huwelijk... Zijn huwelijk nu... Zijn conclusie: "had ik het geweten, wat ik nu weet, dan had ik meer water in mijn wijn gedaan, en niet voor een prul van niet de bruggen opgeblazen..."

Ik heb dat nooit vergeten, en al mijn jaren van gesprekken met mensen allerlei, hebben me in feite steeds weer hetzelfde verteld... Er zijn er wel die echt geen kans zagen om samen te blijven, waar het echt niet ging, maar de meesten zouden met liefde herbeginnen en het heel anders doen.

Ik heb het al gezegd, en herhaal het, Liefde is een werkwoord, je moet er aan werken ! Liefde is ook in de eerste plaats geven, niet krijgen. Als je hoopt op een eenrichtingsverkeer, vergeet het dan maar, zo werkt het niet ! Een keer op het jaar een boeketje bloemen met Valentijn??? Vergeet het, dat heeft geen enkele zin! Het is ook niet het geven van geschenkjes of geschenken die telt, het is het geven van zichzelf, ook al ben je moe, toch rechtstaan en iets uit je gedachten doen, omdat je voelt dat zij het graag zou willen... Niet wachten tot ze het vraagt, gewoon proberen het voordien al te doen. En dat moeten heus geen reuzedingen zijn, dat kan net zo goed eens rustig bij elkaar zitten zijn.

Maar ik hoef jou geen lessen te geven, of je kent het, of je wilt het niet geloven. Hopelijk het eerste, ik wens jou een heel lang en heel gelukkig samenleven toe, waarin je met stille tevredenheid kunt achterom kijken... Ik wens je geen spetterende hoogtepunten, maar een constante tevredenheid en geluk toe !

Vanmorgen was het glad, het was ofwel dik gerijmd, of er was wat lichte sneeuw gevallen, maar er lag een flinterdun wit laagje op de baan, net genoeg om voorzichtig te rijden... Nu is het prachtig zonnig weer ! De lucht is heel zuiver, en je kunt heel heel ver kijken... In de strakblauwe hemel ijlt een vliegtuig voorbij met achter zich een kilometerslange witte wolkenstreep... Wat moet ik doen met mijn autootje om zo'n kilometerslange wolk na te laten???

Ik ga stoppen, eens luisteren naar het nieuws...Nu krijg je al geen straf meer om door het rood licht te rijden... Eerst moet het hof oordelen over de juiste strafmaat... Sjongejongejonge...

tot de volgende ?

Geen opmerkingen: