Steenuil

Nee, geen scheldwoord, alleen de spijtige vaststelling dat ook in onze mooie, nog redelijke groene Vlaamse Ardennen, de steenuil bedreigd is in zijn voortbestaan...
De reden ? De ruilverkaveling, de grootste milieuvernietiger aller tijden !
Want... de steenuil nestelt in knotwilgen, in gaten in oude bomen... en die moesten allemaal wijken om de velden groter en ruimer te maken...Geen grachtkanten meer, geen grachten meer en ook geen knotwilgen meer... dus ook geen nestgelegenheid voor de steenuil...
Ook de kievit wordt bedreigt, maar die dan vooral door de grote zware landbouwmachines die zijn nestplaats gewoon kapot rijden...
Leeuwerikken ??? Heb jij er onlangs nog gezien ? Gehoord ? Ja ? Draag zorg voor de herinnering !

Dit jaar zag ik ook nog geen hazen... De velden raken ontvolkt !
Vroeger hoorde ik in de zomer wel eens wilde kwartels, maar of mijn oren zijn verslecht, of die zijn er ook niet meer... En deze week zag ik voor het eerst in een lange tijd weer eens een groenvink, die vroeger hier massaal zaten... Gelukkig gaat het niet met alle vogels zo slecht, maar toch... dat precieuse evenwicht weet je wel... Telkens iets naar de knoppen gaat sleurt het een heleboel andere dingen mee...
Het is net als in onze mensachtige economie... Gaat een bedrijf in faling, dan sleurt het een hele resem van toeleveringsbedrijven mee in de moeilijkheden en veelal zelfs in de val...

De mensen lopen ongerust, zijn gedeprimeerd omdat de economie zo slecht gaat, zegt Luc mij... Hij kwam van een vergadering waar heel wat mensen zaten die maar een week op zes meer werken, de rest is werkloosheid... Hij vertelde me ook dat de bedienden, waar geen economische gedeeltelijke werkloosheid bestaat, gedwongen worden in te leveren en over te schakelen ok 4 dagen werk op de vijf, en een inlevering van 20 % op het loon...
Geen wonder dat je dat ziet op rommelmarkten en dergelijke, en dat je ook ziet dat tweedehandse kledij en dergelijke meer aantrek hebben... Geen wonder ook dat er veel mensen rondlopen met depressies...
Onze maatschappij heeft jaren aan een stuk de mensen opgezweept tot een uitzinnige manier van spenderen, en nu draait men plots de kraan dicht.
Je zou denken, nou dan geven we maar iets minder uit, maar zo werkt het systeem niet ! Bij dat uitzinnig spenderen hoorde immers ook het onbeperkt kopen op krediet, en heel wat gezinnen kampen dan ook met torenhoge afbetalingen, voor het wasmachine, de computer, de tv, de auto, de tweede auto, de nieuwe badkamer met jacuzzi... en de veelal huizenhoge lening voor de betaling van de nieuwe woning... Het kon immers niet op, de lonen stegen regelmatig, je had vast (?) werk, en die moderne dingen bieden telkens weer net een snuifje meer gemak, of ogen beter bij de buren en/of de collega's...
Als je dan moet inleveren, zit je in de knoei.
Heel diep, het water aan de lippen.
Wordt je depressief van, raak je ziek, en heb je nog minder inkomen.
Veelal loop je snibbig rond, snauw en bijt je je partner af, en komt er nog een dure scheiding bovenop, met dan nog ruzie over de verdeling van de goederen en de daarbij horende afbetalingen...
Je ziet geen einde aan de ellende...
Het helpt je natuurlijk niet dat ik (en wellicht ook jou ouders) de kinderen steeds hebben voorgehouden niet verder te springen dan je stok lang is... Maar had je maar geluisterd naar den ouwen...
Die hebben immers ervaring zat op het gebied van crisis... Ze weten misschien nog van de crisis van de jaren dertig, misschien nog van de oorlog, de crisis rond de oorlog in Korea, de oliecrisis hebben ze zeker meegemaakt, de tweede oliecrisis ken jij al, en de tweede grote ineenstorting van de zeepbel der economie is wat je nu aan het savoureren bent... De ene crisis was al erger dan de andere, maar telkens weer zagen we mensen die dachten dat het niet meer stuk kon gaan, en telkens goten de banken wild en ongebreideld met goedkoop geld om zich heen... tot plots de zeepbel barst...
Een zeepbel, want dat is het !
Steeds meer stel je vast dat er gekocht en verkocht wordt met geld dat er in werkelijkheid niet is ! Steeds meer is er op zijn minste een tijdelijk gat van geen goederen meer en nog geen vervangend geld. Om een eerder onschuldig voorbeeld te geven, je koopt met je kredietkaart een kilo snoep, je rekening wordt gedebiteerd, maar het duurt nog zo'n drie dagen vooraleer de winkelier zijn geld krijgt... Bij de fabrikant van snoep is dat nog erger, die levert 100 kgr snoep aan de winkel, maar moet een tot drie maanden wachten op zijn centen, gelukkig betaalt hij de leveranciers van suiker en smaakstoffen ook maar na een maand of zes... En zie je de zeepbel ???Het kan toch niet anders dan dat daar moeilijkheden uit voortvloeien ? De eerste kentekenen zag je al enkele jaren geleden beginnen, toen plots meer en meer bedrijven overschakelden naar een productie "just in time", of te wel een productie geknipt naar de onmiddellijke vraag. Waardoor de perioden van "ijdel" geld beperkter werd.

De trukendoos van de banken is legio... Als jij een betaling doet gaat je geld onmiddelijk van je rekening, maar wordt pas na een dag of drie doorgestort, dus is het geld drie dagen ter beschikking van de bank, zo maar, gratis... Nu denk je wat kunnen ze nu doen met die 50 euro van mij, maar het gaat hem niet over over jou 50 eurootjes, maar over de vele honderden, duizenden die die dagen daar ergens vrij rondzweven in de hemelsblauwe bankluchten... Geld dat op een manier dus twee keer fictief wordt... van zeepbel gesproken...

Maar nu zitten honderden, duizenden gezinnen in de financiële knoei... En ergens is dat nog het minste, veel erger zijn de gevolgen op gebied van gezondheid, zowel geestelijk als lichamelijk... Ieder euro moet vier keer gedraaid worden vooraleer je het uitgeeft... als je ze al hebt...

Maar laten we misschien, heel misschien, een les trekken uit deze crisis... Misschien, heel misschien zal deze crisis ons wakker schudden om anders te gaan leven... en niet meer te kopen met geld dat er nog niet is, geen aankopen op krediet, eerst sparen, en dan pas kopen... Misschien een uitzondering voor de aankoop van een woning, maar dan ook voor een een thuis, niet meer voor een pronkobject, net iets groter en weelderiger dan dat van de buren... Nee, laat ons bouwen aan een warm knus thuis in plaats van een kast van een huis...

tot de volgende ?