maandag, januari 26, 2009

La douce France

Vandaag was het weer winkeldag, nu naar Auchan te Leers. Ik heb het gewaagd om met de gps naar de winkel te rijden, en dat zou perfekt geweest zijn, hadden ze niet aan een brug moeten werken, en ons met zijn allen de kouter in moeten sturen...
Ik dacht - heel overmoedig- het masjientje zegt routeherberekening, dus hij weet de weg... Overmoed, niets dan overmoed ! Blijkbaar is het wondere ding soms gefixeerd op de route die hij in zijn "gedachten" had, en wil persé terug naar die weg... En dat lukt niet, dus weer de kouters in... Het is wel leuk als sightseeing, maar gelukkig maar dat wij geen enkele reden hadden om ons op te jagen... Want we hebben nogal rondgetoerd.. Toch moet ik eerlijk toegeven dat de gps, zonder die kapotte brug, een kortere en vooral snellere weg had uitgestippeld...
Dus, vivan de global position system....
Om terug te keren heb ik dan ook in de boosheid volhard, en nog eens de kapotte brug in de verte mogen aanschouwen... Maar nu deed ik het heel wat korter (ervaring hé )...

We hebben heel rustig onze boodschappen gedaan, en onder meer ook wat verse vis meegebracht, onder meer lotte, die stond in de aanbieding! Een heerlijke vis ! Ook weer wat schartongen, die zijn omzeggens even lekker als tong, en maar een derde van de prijs! Amper 5 euro de kilo ! (eigenlijk 4.95) Met verlekkerde blikken hebben wij dan naar de krabbepoten staan kijken, van die speciale spinkrabben, poten van bijna een halve meter lang, maar het was meer dan 25 euro de kilo, en zo gek zijn we nu ook niet...

Kortom, het was een gezellige winkeldag... Hoewel ik steeds beter er in slaag om kalm en onverstoord door het leven te gaan, moet ik zeggen dat de GPS daarbij een hulp is ! Vroeger moest bij een of ander wegversperring, de kaart bovengehaald worden, en moest Anny de kaart lezen, terwijl ik reed... Dat was een regelrechte aanslag op mijn gemoedsrust ! En dat was dan ook een van de heel weinige keren dat ik bitsig deed... En Anny ook, die zich steevast weerde met het feit dat ze dat niet kon lezen in een auto... Kortom, de gps is een hulpmiddel om nog rustiger en kalmer door het leven te gaan... Zelfs nu, nu we duidelijk in de knoei kwamen, heb je nooit dat gevoel, het masjien weet telkens weer te zeggen: "routeherberekening", en wijllie weg....

En nu zit ik, na het nutten van een heerlijk versgebakken stuk stokbrood, weer aan het bloggen. Op de achtergrond hoor ik het nieuws op de tv (Anny is aan het kijken) en hoor de laatste ontwikkelingen over de moordenaar van de baby's in Dendermonde (Dèrmonde in ons taaltje), blijkt hij nu ook nog een bejaarde dame vermoord te hebben enkele weken terug. Ook zo maar. Voor de lol.

Ik zie de lol niet zo goed in, maar ja, wij zijn dan ook niet in staat ons motief en verstandelijke vermogens van de dader in te beelden...

Ergens op internet kun je een filmpje vinden over de opleiding van de Amerikaanse soldaten tot ware moordmachines, die voor aleer ook maar even na te denken, de trekker over halen. Daartoe krijgen ze een speciale opleiding, die er in werkelijkheid in bestaat, het geweten uit te schakelen, en de man om te vormen tot een echte moordmachine.

Ik kan me dan ook inbeelden dat mensen die voortdurend naar die bizarre soorten films kijken in feite zich zelf indoctrineren... Wat dan weer de vraag doet rijzen of dergelijke dingen eigenlijk wel aanvaardbaar zijn ? We zien het ook in het nabootsingsgedrag, die er nog al dikwijls oorzaak van is, dat na één zo'n ramp, er plots navolgers zijn, en er een rijtje dergelijke oenen schijnen geroepen te zijn tot het plegen van dergelijke gruweldaden... Indoctrinatie lijkt dus in deze gevallen maar een klein duwtje te zijn in de malafide richting...

Maar het zijn allemaal symptomen dat er iets mis is met onze maatschappij... Ik ga niet van her al mijn bedenkingen op sommen, maar al deze calamiteiten zouden toch een alarmsignaal moeten zijn voor de gezagsdragers, maar die houden zich veel liever bezig met oeverloos gezwets en verspringen van partij naar partij...

Kortom, we zeggen wel allemaal ach en wee, we kijken met veel instemming naar de stille optocht en naar de begrafenisplechtigheden, knikken dat men eindelijk eens streng zou moeten optreden, en zetten ons tevreden weer neer. We hebben het toch eens gezegd.
En we zetten de kinderen weer voor het scherm, want dan zijn ze stil, en heb je er geen zorg aan.
djudedju.

Zelfs onze honden worden getraind om niet honds te zijn, maar gericht op de wil van het baasje. Dat sommige baasjes agressievelingen zijn, is de reden dat sommige rassen van honden nu in een kwaad daglicht staan, als zijnde agressief... Dat de enige agressieveling in feite het baasje is, dat mag niet gezegd worden...

We willen alles naar onze hand zetten... En beseffen niet dat we alleen met eerbied iets kunnen bekomen van de natuur...van mens, van dier en van plant... Alle agressieve technieken werken vroeg of laat als een boemerang, en komen in ons gezicht terug. Vooral wij westerlingen zijn daar ziek aan ! Wij zijn zo verdomd prestatiegericht ! Zelfs als we puur voor de ontspanning eens gaan joggen of gaan fietsen, moeten we zo nodig iets sneller rijden dan die ander, iets harder lopen, kortom we zijn in alles en overal strebers...

Heb je vandaag al eens buiten gelopen of gereden ? Heb je die mens gezien ? Amper hé, want we lopen de medemensen zo maar voorbij, zonder enige aandacht voor hun persoon... We hebben immers veel te veel werk om met ons zelf bezig te zijn. We stappen naar het werk of naar de winkel, en ondertussen maalt ons eigen verstand voortdurend rond ons eigen persoontje... Hoe druk wij het hebben, hoeveel pijn onze knie doet, wat ik zal doen met dat dossier, zou er al een antwoord zijn op die vraag...??? en we lopen iedereen straal voorbij, niet beseffend dat die ander eigenlijk net hetzelfde aan het doen is ! Ook hij of zij is bezig met zijn of haar leventje, zijn of haar moeilijkheidjes, zijn of haar pijntjes...
En weet je wat ? Ergens zijn we dan boos dat "de ander" geen begrip heeft voor onze moeilijkheden, onze ziekte, onze miserie... terwijl we ze straal voorbijlopen !
We hebben echt geen greintje medeleven meer met anderen, maar zijn kwaad omdat zij geen aandacht hebben voor ons.
Maar zo werkt het niet !
Ook daar in is het als met het verhaaltje, dat als iedereen voor zijn deur veegt, heel de straat proper is ! Het is pas als jij zelf begrip en medeleven hebt voor de anderen dat zij het zullen hebben met jou !

Wees eens wat relaxer, jakker jezelf niet zo af, haast je langzaam, adem rustig en diep je longen en je geest schoon, en heb tijd voor de belangrijke zaken, de mens, de natuur, de aarde... en dan pas voor je eigen ikje...

tot de volgende ?

Geen opmerkingen: