vrijdag, oktober 24, 2008

Heel kort...

Want er komt bezoek, én ze komen werken aan mijn CV... Dus, veel kans zal ik niet krijgen om echt te bloggen. Maar ik wil je toch niet volledig op je honger laten zitten, dus een kort dingetje...

In de regio Oudenaarde heerste er een ware plaag van schoolinbraken, er waren er al 21 geweest in een korte tijd. De politie heeft goed werk verricht (!) en de dieven gepakt. Het bleken leerlingen en oudleerlingen te zijn van de diverse scholen, die dus heel goed de weg kenden, en wisten waar er iets te verkiskassen was.

Het zijn dan ook hoofdzakelijk minderjarigen, en via een gestolen brommer zijn ze op het spoor van één inbreker gekomen, en die heeft de anderen er in gepraat.

Maar blijft het ontstellende feit dat het kinderen zijn die dergelijke dingen deden ! Ze braken niet alleen in, ze richtten ook bewust schade aan, spoten alle brandblussers leeg in de lokalen, sloegen dingen zo maar kapot en noem maar op.

Zo'n berichten, en wij horen er steeds meer, doen mij huiveren. Een deel van onze jongeren zijn duidelijk de pedalen kwijt. Ik weet niet of er werk van wordt gemaakt, maar er moet dringend een profiel opgemaakt worden van dergelijke jeugdige misdadigers... Misschien is er een link naar onze maatschappij, iets wat we kunnen aanpakken, waar we beter kunnen dan we nu doen. Want het kan geen toeval zijn dat er steeds meer jongeren zo gewelddadig zijn ! Ergens moet er iets serieus scheef aan het lopen zijn. Iets in onze maatschappij, iets in de wereld zoals wij hem dagdagelijks laten draaien !

Daarmee wil ik de schuld van de daders niet afwentelen, maar niettemin meen ik dat wij in de eerste plaats eens moeten gaan zoeken hoe het in godsnaam mogelijk is dat dit bestaat, en dat het fenomeen groeit ! Wat, wanneer en waar doen we iets grondig verkeerd in de opvoeding van die kinderen, en waarom bij die kinderen en bij anderen niet. Alleen zo kunnen we misschien voor de toekomst deze zaken wat intomen.

In ieder geval stel ik vast dat de normen stilaan aan het vervagen zijn. We hebben een veel soepeler kijk op veel dingen, eigenlijk te soepel... Ik ga een voorbeeld geven, die ons allemaal raakt: De kleine moet een nieuwe stylo hebben, en we geven hem er ene van het bureau waar we werken, en waar er toch tientallen liggen. We vinden dat normaal, denken er niet meer bij na, maar toch is het een verschuiving van het begrip mijn en dijn.

Wellicht is er niemand onder u die dit een misdaad vindt, en toch is het niet echt eerlijk. Op die manier geven wij onbewust een verkeerd signaal aan de kinderen, die wij opvoeden met onze voorbeelden. Het gaat hem dus niet over de stylo, maar over het voorbeeld dat we geven, de opvoeding die we verstrekken. Vroeger was ons geweten een strakke band, nu is het een elastiek, die nu en dan, bijna zonder dat we het zelf beseffen, tijdelijk iets uitgerokken wordt. Op het bureel vlug even een privételefoontje plegen, een pak papier meenemen voor de printer thuis en noem maar op...

Ooit kreeg ik een arbeider over de vloer, die afgedankt werd omdat hij de nagels die op het einde van de week opgeveegd werden en in de vuilcontainer terecht kwamen, had meegenomen... Toen ik bij de werkgever kwam om te protesteren tegen die toch wel zware straf voor een prul van niets, bleek dat de bewuste arbeider eerst een doos nagels had omgekieperd om voldoende oogst te hebben... Ik ben er in geslaagd de arbeider toch nog wat te helpen, maar eigenlijk was het wel degelijk een diefstal, ook al leek het eerst anders. Maar het is een voorbeeld van het verleggenhet uitrekken van onze normen.
Wij geven dus zelf al een reeds uitgerekte norm mee, als de volgende generatie die al ruim zittende norm ook weer ietsje uitrekt, dan komen wij na enkele generaties tot een normenloos bestaan !
Ik denk dat we een grote stap terug moeten doen, terug naar af, en terug naar een echt normenbesef.
Tweede zaak is de TV, daar zien we hele dagen sympathieke inbrekers en dieven aan het werk, en kunnen niets anders dan vaststellen dat zij de helden van het verhaal zijn. Ook dat is een scheeftrekken van de normen.
En zo kan ik, kun jij, uren doorgaan.
We zijn duidelijk verkeerd bezig.
Heel erg verkeerd.
En dan schrikken we van alles wat scheef loopt in de maatschappij.
De maatschappij die wij mee gemaakt hebben.
djudedju
Ik ga stoppen, mijn werkvolk is er
tot de volgende ?

Geen opmerkingen: