vrijdag, september 05, 2008

Meer volk dan mensen...

of van het bos de bomen niet meer zien.
We zijn vanmorgen naar Auchan in Leers geweest, ikke met mijn nieuw europees rijbewijs in mijn zakken met een foto waarop ze me kunnen herkennen.
Toen we daar arriveerden (Franse invloed) stond de parking, de enorme parking zo goed als vol !
Bovendien stond er ook nog een enorme tent met ik weet niet wat, want we zijn niet gaan kijken.
Volk ! Is 5 september een feestdag in La douce France ? Het lijkt er alleszins op !
Terwijl Anny de gewone zaken bijhaalde, dacht ik bij mezelf, ik ga ondertussen wat vis halen, en de mossels voor vanavond... Ze hadden er zelfs éperlans, ik denk dat dit in het nederlands zandspiering heet of zoiets... Piepkleine visjes die je gewoon met kop en staart en al in het frituurvet giet, na enkele seconden al gebakken weer uithaalt, en met wat zout erop heb je heerlijke visfrietjes ! Echt Franse kost ! Alleen , je moet geluk hebben om er eens te vinden !
Ik kocht ook wat bakvis, en de mossels, genoeg, want fré komt ook eten... Nadien naar Anny op zoek, en na een minuutje of vijf zag ik haar...en hoorde dat Veerle gisteren mossels had meegebracht... djudedju, ne mens doet dan al eens iets ! Enfin, we gaan ze klaarmaken om ze dan te bakken in de pan met wat curry erbij en veel ajuin, dat is ook lekker, en zo hebben we weeral eten voor een of twee dagen erbij !
Niettemin vond ik het ambetant, hoezeer Anny ook zei dat het niet erg was ....

We hebben toen we thuiskwamen vlug een stuk Baguette gegeten, met wat goede verse boter op! Daar moet ik niets bij hebben, een stuk Frans brood, en wat boter (iets meer dan anders, dat je eens goed de boter proeft...) Wat is er toch speciaal aan dat brood ? Vermoedelijk is het gebakken van een andere bloemsoort dan ons brood, het is een gans andere smaak en ook het rijzen van het brood heeft een andere vorm... Maar lekker is het wel om eens te eten. Toen we, in illo tempore, nog gingen trektochten doen in la douce France, was dat veelal ons middagmaal. We hadden een baguette of twee ficellekes mee en een stuk kaas os een worst of een soort salami, en rond de middag stopten we waar we konden zitten, om er op ons dooie akkertje te eten. Wat het op grote stukken steen, dan stampte ik er eerst een goed tegen om eventuele slangen weg te jagen, en zetten ons pas dan op de rotsblok neder. Je kunt je niet voorstellen hoe dat smaakt, een stuk ficelle (een heel smalle soort stokbrood, veel meer korst aan!)waar je met je vinger het kruim induwde, en dan de ontstane holte volstoppen met een heerlijk stuk lopende brie... Vandaag heb ik een stuk kaas meegebracht wat ik niet ken. Volgens de mooie juffrouw aan de kaasstand is het nog veel straffer dan Maroilles of Vieux Lille... Met andere woorden, stinkkaas van supérieure klasse !
... maar eerst zijn het mosselen... en veel !

Deze namiddag moet ik dan nog een paar kleine boodschappen doen, het is dus een drukke dag. Gelukkig zijn we gisteren al naar tanteke geweest, want vandaag zou het maar moeilijk lukken... Ze was in heel goede doen, we moesten ze zoeken, want ze waren gaan zingen in de kapel... Ik dacht al "Tanteke, gaan zingen in de kapel ? Is ze plots bekeerd ??" Maar nee, ze gebruiken de kapel voor meer dan alleen de mis en de kerkdiensten, en het was gewoon zangstonde, en ze zaten er dreuppels te drinken... Wellicht iets wat familie was van een porto of zo iets... Tante was in ieder geval in vorm... Toen we weggingen kwam ze mee, en we zagen dat ze nadien zelfs probeerde om buiten te geraken. Ze zat aan de deur te trekken, en we zagen een verpleegster die op haar inpraatte... Ze zwaaide nog eens, en wij ook...

't Was raar dat we ons niet moesten opjagen, want Veerle was die gisteren toevallig heel de dag thuis. Op haar werk loopt nu al enkele dagen de baas rond... Er zijn er daar een paar die hun werk niet echt naar behoren doen, en het gerucht loopt dat ze wel eens zouden kunnen worden afgedankt... Het probleem is dat ze niet makkelijk goede winkelbedienden vinden. Veerle moet niet niet vrezen, want de chef is heel tevreden over haar en haar inzet. (Herinner je je nog dat de chef haar niet liet gaan naar een ander winkel, nu ze eindelijk eens een goede had ...)

Nog een week na deze, en Anny vertrekt op reis met de gepensioneerde collega's, en ik zit vier en een halve dag baas alleen te zijn. We hebben al een paar van de gauw-gereed schotels meegebracht van Auchan, zodat ik er niet veel werk zal aan hebben. Hopelijk heeft Veerle dan niet te dikwijls de vroege, anders moet ik speciaal vroeg opstaan en naar Veerle gaan om de tweeling te wekken en op de bus te steken... Heel erg is dat niet, maar ik vind het ambetant om iedere keer de tweeling uit het bed te porren... Ik hoor dat het moeilijke opstaanders zijn... en ik hou er niet van om te moeten roepen en reklameren...

Voila, eens een hele blog familiale dinges... dat was al een tijdje geleden hé ?

tot de volgende ?

Geen opmerkingen: