Laura, de zon !

Je acht het niet mogelijk, maar ze is er in geslaagd de gebetonneerde wolken te doorbreken ! Van morgen zag ik al dat er iets was... het kleine raampje langs de trap schonk zo veel licht dat er ofwel een gluurder met sterke lampen probeerde de schatten in mijn huis te bespeuren, of het was de zon...
Ik ben naar het toilet gegaan, geen licht gemaakt, het rolluik dat netjes oostzuidoost zit, en daar stroomde het hemelse licht de badkamer binnen...Gek, maar het is precies of je meteen ook de warmte van het licht voelt die je oude krakende beendergestel weer wat warmte en wat jeugdig elan schenkt!

Ik ben net niet in aanbidding neergeknield, zo groot was het gevoel van opluchting, van geluk van genot bij het zien, het voelen, het ervaren van de kracht van licht, van leven die de zonne ons weer schenkt ! Ik heb soms het gevoel dat ik een bad wil nemen in de stralen van de zon, dat ik het licht wil inwrijven in mijn huid, om zoveel mogelijk doordrenkt te worden van het levenbrengende licht en warmte.

Eén ding heeft die lange sombere periode in ieder geval gebracht...Ik heb nog nooit eerder zo poëtisch over de zon gesproken, nog nooit zoveel liefde gevoeld voor die zon als nu, na die lange donkere dagen...Mijn zus vertelde mij aan de telefoon dat ze daar enkele uren zon hadden gehad. Ik was stikjaloers aan het worden...

Ik had het gevoel dat de sol invicta nu wel verslagen was...maar nee, ze is er weer ! De doemdenkers van het weerkundig instituut gunnen ze ons maar weer een paar dagen, maar die hebben we dan toch !

De oogstmaand loopt op haar laatste benen... Straks begint de school weer, en nog wel werkelijk op een maandag én op één september ! Ons leven kan weer terug vallen in zijn oude stramien, de winkeldag zal weer op zijn vaste dag en uur terechtkomen, iedere dag zal volgens het zelfde geijkte programma verlopen, als een langzaam voortkabbelende rivier. Ik zal weer na de middag op mijn werkkamer gaan zitten prutsen aan een en ander, en 's avonds een beetje tv kijken, en al tijdens het nieuws weer achter mijn pc duiken, vluchtend voor de slechte programma's... Thuis en/of Familie zal weer het scherm vervuilen, iedere avond duiken we weer de ellende in, alle ellende die er ook maar in een gezin kunnen gebeuren worden daar dan breed uitgesmeerd in één klotefamilie... Als ik eens blijf zitten, dan kan ik na enkele ogenblikken met een aan het onwaarschijnlijke grenzende zekerheid voorspellen hoe het scenario verder zal verlopen... Klote !
Maar tot mijn verbijstering blijkt het net dàt te zijn die er hele volksstammen doet naar kijken. De mensheid houd niet van die grote verrassingen, voelt zich verbonden met die mensen die "ook" alles en nog wat op hunne kop krijgen. Het wordt echt een beetje thuis, een beetje familie, en ik denk dat er velen zijn die een Jan Vandenbossche ergens als een gekke nonkel bekijken, of de loodgieter uit thuis als diene ambetante macho die altijd zo grof is, maar toch maar een klein hartje heeft, precies nonkel Willem... Het voorspelbare doet het wat op het dagdagelijkse leven lijken, en ze gaan naderhand gelukkig slapen, want zo erg is het bij ons niet als bij die oh zo erg getroffen familie op de tv...
djudedju.

Het gaat ver ! In het buurtwinkeltje praten ze er over wat er nu toch zou gebeuren met... en de Thuis-kijkers vinden de Familie-kijkers maar zozo, en omgekeerd idem dito... "Ah jij kijkt naar Familie? Nee, dààr kijk ik niet naar ..." Nee, zij kijken naar thuis, en volgens hen staat dat ver boven de anderen.. en omgekeerd natuurlijk...

Ik ben de gelukkige bezitter van een echtgenote die naar beide kijkt... In de namiddag zenden ze met kilometers vertraging Thuis uit, en daar zit ze dan iedere keer weer voor de buis de lotgevallen van de loodgieters te volgen, en 's avonds volgt ze in "realtime" Familie... En ik mag er niets over zeggen, of 't zit scheef ! Zeker als ik de euvele moed heb om te zeggen wat er zo dadelijk zal gaan gebeuren, en nog erger als het dan nog klopt ook ! Het ergste is als ik de situatie inschat waarmee de avond - op een spannend en beklijvend (?) ogenblik - zal stopzetten... Dan heb ik al het plezier vergald ! Dus zeg ik dat niet meer luid op, en trek ik me terug achter mijn pc.
Ik denk dat ik precies weet waarom Bart 's avond achter zijn weefgetouw duikelt...

Op mijn pc zit ik dan mijn avonturen te beleven... Ik spit dan een of ander onderwerp uit, en lees en bekijk alles wat ik erover kan vinden, en wat ik begrijp (want een aan een russische tekst heb ik niet veel...net zo min aan een arabische...) Alhoewel ik toch soms eens zit te kijken naar vreemde tv-zenders...waar je soms héél andere beelden ziet dan op je eigen kijkkast... Zo moet je als het nog eens past naar de russische zenders kijken als ze beelden geven over Georgië, want daar tonen ze dan in vetjes de beelden van de oorlogsmisdaden van de anderen... Dat is het wat het zo moeilijk maakt !
Wat horen wij ? Wat zien wij ? Wie vertelt het ons ? en waarom ? en daartegenover zet ik dan, in de mate van het mogelijke Wat horen de anderen? Wat zien zij ? Wie vertelt het hun ? en Waarom ?... en je bekijkt alras de zaken héél anders.
Ik heb je al verteld dat je gewoon eens de proef op de som moet nemen en het nieuws eens moet beluisteren op vrt en op vtm, en verbaasd luisteren hoe ze het zelfde vertellen met een totaal andere tendens... Een gerechtvaardigde staking bij de een is een wilde aktie bij de ander, en je kunt niet zo maar zeggen wie nu werkelijk de waarheid heeft verteld, als de waarheid überhaupt niet ergens in het midden ligt...
Nog veel erger is het als je in de idiote taalperikelen van ons landje een gaat luisteren naar de rtbf en vergelijkt met de vrt...
Maar nog erger is het, waar het gaat over werkelijke zware meningsverschillen tussen naties, die dan met verschrikkelijke oorlogen uitgevochten worden... Ik heb altijd wat van een grijns op mijn gezicht als ze spreken over burgerslachtoffers, precies of die doder dood zijn dan de man die gedwongen werd de wapens op te nemen... Alles wat ik ooit thuis hoorde over de oorlog, was wat de burger had ondervonden, en al waren mijn ouders en mijn broer en zus niet gesneuveld, ze hadden wel afgezien en kou geleden en risico's genomen om te kunnen overleven... Ik weet niet wie de slachtoffers zijn in een oorlog, de overledenen of de overlevenden...

Maar wat ik wil zeggen, is dat we voortdurend gemanipuleerd worden ! En met het verenigde europa is de mening zelfs niet eens meer alleen Belgisch gekleurd, nee, we krijgen nu de dictaten van héél Europa de huiskamer binnen, en vermits wij "partners" zijn van Amerika, ook nog met een amerikaans sausje er over heen... Het is dan al heel moeilijk om nog maar te pogen iets "meer" te weten te komen, dan wat zij believen ons te vertellen... Dan moet je al naar nieuwsbronnen gaan zoeken in de landen van de tegenpartij, en daar zit je dan veelal met onoverkomelijke taalbarrières... Hier en daar vind je dan berichten die toch vertaald zijn, maar je hebt in werkelijkheid ook daar geen controle of die vertalingen wel juist zijn, of dat ze ook bijgekleurd zijn...

Eén zaak weten we, al vanaf onze kindertijd uit de lessen geschiedenis... de overwinnaar heeft altijd gelijk ! Minstens tot ook hij verslagen wordt.
Dat alleen al moet ons doen nadenken...

Ik heb indertijd zelfs vastgesteld dat de geschiedenis in de officiële scholen niet dezelfde is als op de confessionele scholen... om je maar te zeggen...

Ik ga dan ook niet beweren dat ik altijd gelijk heb als ik mijn mening geef over bepaalde zaken, maar één ding kan ik je dan wel meegeven, ik heb tenminste de mening van de anderen proberen mee in te schakelen, en mij niet alleen gebaseerd op één bron.

Ik ga er niet op blijven doorbomen, en weet je, net zoals ik me het recht toemeet mijn mening te vormen, heb jij uiteraard ook dat recht. Ik kan alleen nu en dan eens de andere klok luiden, je de kans gevend om op zijn minst te weten dat er ook een andere kijk op de dingen bestaat...

tot de volgende ?