vrijdag, mei 23, 2008

smering

Gek, nu valt het mij plots op dat smering in het westvlaams hetzelfde is als een vetting in het oostvlaams... een rammeling, een pak slaag...
Maar ik bedoelde eigenlijk feitelijk een smeren van mijn wagen. Zowat één keer per jaar moet ik met mijn wagen naar de smering, dat zegt iets over de kilometers die ik nog rijd...
De garage van Opel waar ik ga, heeft de deur gesloten, hij is op pensioen, en heeft geen opvolgers... Maar hij heeft nog een kleine garage waar we terecht kunnen voor de gewone zaken...Weliswaar op afspraak!
Dat maakte dat de garagist, als gepensioneerde tijd te over heeft, en wel een half uur bleef babbelen over zijn werk van vroeger, en hoe hij begonnen was met Lada, en pas nadien met Opel...Ik hoorde heel de historie van de aankop van de grond waar de garage op staat, en dat het gebouw nu "in casco" verhuurd is aan Electro Vandenborre... Er zullen een paar winkels zweten in de buurt !

Gisteren was tante redelijk goed, en genoot van de spekken ! We hoorden wel van de buurvrouw dat ze haar gisteren hadden moeten behandelen omdat ze weer iets had, en kort voor ik kwam hadden ze een sonde gestoken omdat ze haar water blijkbaar ophield... Kortom ze is zeker nog niet van het ijs!

Nu, mijn auto is weer in orde, en dat is het wat telt ! Nu ben ik weer voor een jaar of zo gerust !
In mijn geval is mijn auto bijna letterlijk mijn vrijheid! En zelfs dat is beperkt! Als ik wat te ver rijd heb ik ook daarvan pijn. Maar zonder auto zouden wij hier letterlijk opgesloten zitten, en moeten beroep doen op de kinderen om zelfs maar eens boodschappen te doen.

Scott van AW was ook een van de klanten van de garage. Bart heeft daar nog ooit bij gewerkt. Die man is nadat AW op de beurs kwam, terug naar zijn heimat Schotland getrokken. Hij vertelde dat Scott zijn eerste en enige klant was die iedere keer de gaspedaal krom stampte, hij had zo'n zware voet dat hij letterlijk het pedaal plooide onder de druk van zijn voet !
Ik heb ooit iemand gekend die altijd de rubber van zijn pedalen er af kreeg, gewoon, al rijden. Ik heb nooit begrepen hoe je dat kunt, maar het kan blijkbaar...
Ook dat was er een met een zware voet... Blijkbaar is het dus niet alleen het hebben van een te zware voet, maar ook nog abnormaal nerveus rijden die het hem doet ! Wat schreef ik gisteren alweer over onthaasten ?

Nu, je ziet dat toch voortdurend om je heen, die jachtigheid, die stress... Als ik ga vissen, dan kom ik voorbij het containerpark. Ik passeer daar zo om 12.15' uur, en de poort gaat open om 12.30', maar telkens zie ik daar minstens al 10 auto's staan aanschuiven... Mensen die een uur te vroeg komen om zeker geen uur te moeten wachten(???)... Ooit had ik een speciale zitdag op een zaterdag voormiddag, en de mutualiteit was op diezelfde uren ook open. Mijn zitdag begon om 10 uur en ik was er altijd een 10 minuten minstens vroeger, maar dan stonden er al enkele gepensioneerden te wachten voor de zitdag van de mutualiteit... Kwestie van niet te moeten wachten... Precies of het is minder erg 10 minuten voor een gesloten deur te staan, dan 10 minuten rustig op een stoel gezeten aan te schuiven... Maar zenuwen dat luistert niet naar logica !

Ooit kreeg ik op een zaterdagse zitdag Remi binnen, hij kwam van het hospitaal en moest naar het stadhuis om het overlijden van zijn echtgenote aan te geven... Hij moest het eerst eens kwijt kunnen, en ik was de klaagmuur van dienst, en of ik niet mee wilde gaan, want stadhuizen... Ik zei dat ik nog moest blijven tot 11 uur, en dat ik dan zou meegaan... Mocht hij bij mij blijven zitten? Ja, als er niemand anders binnenkomt om me te spreken... Ik had het nog maar pas gezegd, en de deur ging open en Ronny was daar, met een gezicht als een zonnetje, hij kwam van het hospitaal, was net vader geworden en moest het nog gaan aangeven op het stadhuis...Ik ben dan met die twee meegegaan, om leven en dood aan te geven...
Nu moet je dat niet meer doen, het hospitaal of de lijkbidder doen dat voor je. Althans hier in onze streek...
Maar nooit stonden leven en dood zo naast elkaar of op die dag... Je moest twee getuigen hebben en Remi was getuige voor de geboorte en Ronny was getuige voor de dood van Remi's vrouw, ik was in beide gevallen de tweede getuige... Ook de bediende van het stadhuis keek raar.

Eigenlijk was dat geen onderdeel van mijn werk, maar veel mensen kenden me heel goed, en mijn werk lag op de baan van hospitaal naar stadhuis, zodoende heb ik veel dergelijke jobkes gedaan, gewoon uit vriendschap, en om te delen in vreugde of verdriet... Door mijn job was ik nu eenmaal een vertrouwenspersoon voor veel mensen...

Als ik tijdens het verlof eens meeging met Anny naar de markt, dan waren we altijd dubbel lang op baan, gewoon van al de mensen die me aanspraken... en dan word je ziek en na enkele maanden zie je niemand meer, of beter bijna niemand meer, er zijn gelukkig toch nog enkele oude getrouwen, maar echt maar enkele... Uit het oog is letterlijk uit het hart !

Lezend in een boek vernam ik - een beetje tot mijn verbijstering- dat de verenigde staten van Ameurika in het begin van de eerste wereldoorlog eigenlijk vooral pro duits waren! Het is pas door de torpedering van Amerikaanse schepen dat amerika én anti-duits én pro engels werd ! Na een beetje nadenken, verwonderde mij dat al veel minder, ik vermoed dat met de tweede wereldoorlog er ook dergelijke tendensen zullen bestaan hebben, amerika is ook nu nog vooral rechts... en nogal rechtsrechts...
Ik las dat de site van het Vlaams blokbelang ook nu nog veel gelezen wordt in...amerika !
Het is in ieder geval al verfrissend om vast te stellen dat én een vrouw én een neger nu presidentskandidaten zijn ! Dat is nieuw, en zou 10 jaar geleden nog niet mogelijk geweest zijn...Maar ik ben bang dat dittoch precies de bush-kliek toch de voorsprong zal geven om verder te kunnen oorlogje "spelen"...
Ik weet wel dat we niet zonder een beleid en dus ook beleidsmensen kunnen, want dan zouden er geen sociale zekerheid, geen pensioen gee...noem maar op zijn, maar het probleem is dat de meesten daar niet zitten om beleid te geven, maar om hun zaakjes en de zaakjes van hun vriendjes te regelen. Vroeger gebeurde dat quasi openlijk, nu is het veel meer onderhuids, maar het is er evengoed nog steeds... Het gevolg is dat de macht (in de negatieve zin) zich steeds meer en meer centraliseert... En dat ze meer en meer doen om alles onder controle te houden. Wat is de persoonlijke vrijheid nog ? Kun je nog iets doen waarbij de wetgever je niet beknot ???
Pepé in Wannegem heeft enkele bomen omgedaan, twee dagen later was er inspectie, en pepé zou de bomen weer moeten vervangen...Pepé zei dat hij juist niets verving! De man dreigde met proces en dergelijke, maar pepé vroeg hem doodleuk hoeveel bomen er per hectare moeten staan ? Zoveel zei de man, wel zei pepé dan zal ik er nog een dertigtal moeten omdoen...
Het gekke is dat het populieren zijn, en de betreffende bomen waren doodrijp, al wat er nog mee kon gebeuren is dat ze aan ouderdom zouden kapotgaan... Pepé, nog steeds kwaad, vroed aan de man of hij dacht dat hij als eigenaar zijn grond zou ontwaarden ? Nee hé, dus onderhoud ik ook mijn bos ! Pepé is kwaad op die dienst, een deel van zijn bos is meer dan waterziek, en pepé wilde de vijver iets verder doortrekken tot en met het waterzieke gebied, en met de uitgehaalde grond de rest iets hoger brengen, zodat er minder waterlast was ...mag niet ! Nu ligt daar midden in zijn bos een stuk waar niets wil of kan groeien door het water... De logica van die diensten is soms ook ver te zoeken !

Ooit woonde een collega van me juist beneden de berg Stene, en iedere zware regen hadden hij en zijn buren last van het water dat van de helling naar hun huizen liep. De eigenaar van de grond bijna boven de berg legde daar een vijver aan, en iedereen was verlost van de steeds weerkerende waterellende... Dezelfde dienst kwam de man verplichten de put weer dicht te doen, dat mag niet... Logica...

Och, ik weet wel dat die wetten er wellicht zullen zijn om misbruiken tegen te gaan, maar moeten die wetten dan ook ingaan tegen de logica der dingen ?
Dat is waar ik de kramp van krijg ! Iedere wet wordt een wettekst, waar ieder woord telt, maar waar de geest van de wet van nul of geen waarde is ! Advocaten spelen hun spel niet over de bedoeling van de wet, maar over de woorden die er in staan... Zjievereers !

Ik ga stoppen, anders ga ik weer aan 't zagen, en de wereld en het leven is veel te schoon om het te laten verprutsen door zo'n bende oelewappers.

tot de volgende ?

Geen opmerkingen: