Ik heb je al www.verkenner.be aangeprezen als startpagina... Je kunt er alle nieuwsberichten kort lezen, en wat je interesseert is met een klikje bereikbaar.
Nu ben ik nog een hele stap verder !
Ik werk met firefox, want internet explorer is zo lek als een zeef, en een opendeur voor allerlei soorten van vervuiling die er op internet zit.
Bij de onvolprezen firefox vindt je ook de mogelijkheid om addons te installeren, dat zijn handigheidjes om nog meer gemak te hebben bij het surfen. Ik kijk wel eens in die dingen, want ik hou er van om het gemak van het surfen te verhogen... Zo vond ik "Interclue Options" als een van de mogelijkheden ! Dat is een 1° klasse gereedschap !
Als je bv je startpagina Verkenner opent, dan krijg je naast het zinnetje dat je interesse heeft gewekt, zodra je de muis er op zet, een tekentje, je gaat met je muis op dat tekentje, en je bent in het gewenste artikel... Je moet dus niet meer gaan surfen van pagina naar pagina, nee, alles meteen onder "handbereik" ! Eén ding heb ik aan de instellingen gewijzigd, ik heb de inkijkmogelijkheid verhoogd tot 2000 woorden, vaststellende dat je daar zowat alle artikels volledig kunt lezen en bekijken. Als je wilt kun je er ook de bijhorende foto's bij hebben. Handig dingetje !
In de praktijk moet je dus bijna niet meer gaan rondsurfen om een artikel volledig te bekijken. Voor mensen die - zoals ik- nogal wat rondkijken op internet is dit een ideaal iets !
Daar ik een fervent google-fan ben, heb ik ook nog een addons gezocht om daar alle gemak van te hebben inzake Google, en daarvoor installeerde ik "GUtil!", daar heb je meteen alle (echt alle!) mogelijkheden van google onder handbereik. Voor Googlelaars een must.
Voila, ik heb weer mijn goede internetdaad gedaan van de week. (Scoutseed en zo)
Morgen en overmorgen zitten wij hier weer in ons huis vastgepind ! De woning verlaten is een risico te nemen op eigen verantwoordelijkheid !
Er zullen hier morgen weer duizenden wielerterroristen de wegen onveilig maken, en overmorgen komt de ronde van Vlaanderen hier rondtoeren in de omtrek, en dan is het nog veel gevaarlijker ! Dan heb je daar de "echte supporters", en dat zijn wezens die nog véél gevaarlijker zijn dan de wielerterroristen (velen ervan beoefenen in feite beide soorten van terrorisme!).
Je hoort dan op radio en TV dat weer duizenden en duizenden wielerliefhebbers elkaar verdrummen op de ronde te zien passeren ... Dat cijfer is wellicht schromelijk overdreven, omdat het grootste gedeelte van die "mensen"- "massa" in fiete steeds dezelfden zijn, die, naargelang hun interesse punt in de koers, meteen na het doorkomen van hun idool, terug naar hun wagen lopen, er in springen, gewoon keren op de baan, en loeihard naar het volgende punt rijden waar ze nog eens hun idool kunnen zien "zwoegen"... Daar velen gewoon hun auto op de baan laten staan (de weg is toch versperd voor de passage van de renners), zie je dan dat er daar mannen staan te vloeken te tieren, omdat ze niet weg kunnen met hun auto, want dat soepekieken staat daar toch wel dubbel geparkeerd zeker, en hij is dan ook nog supporter voor ene coureur die trager rijdt dan mijn idool... Je ziet ze dan met enkele lotgenoten duwen aan de geparkeerde auto's om toch maar een gaatje te krijgen waar ze net tussen kunnen, het kost hoogsten wat verf aan de zijkant, maar ze moeten en zullen op het volgende punt nog eens roepen naar X, kwestie van hem ook die berg op te schreeuwen !
Op Kerkgate te Mater, vlak tegen mijn deur, hebben ze nu dwars op de voetpaden nadarafsluitingen gezet, want anders reden de renners op het voetpad in plaats van op de kasseiweg. (Geklasseerd voor dat doel !) Onze Koen heeft eens met twee kleine kinderen in zijn armen gestaan, terwijl voor hem op de kasseien coureurs reden en achter hem op het voetpad nog een tweede peleton... De kinderen huilden van schrik, en Koen heeft zeker ongevallen voorkomen met zijn optreden. En Koen was niet alleen, dergelijke dingen zie en zag je overal waar ze de renners de mogelijkheid bieden om de kasseien te vermijden... Leuk vind ik dat ze dan op TV hele dagen zitten te vertellen dat de wegen niet meer aangepast zijn aan het inrichten van een koers...
Nu ja, ik heb al meer dan eens mijn beklag gedaan over die dingen... Ik kan er niet blijven over zagen, maar zij houden het wel vol om de mensen te ambeteren ! Als ik zondag met de wagen toch ergens heen zou gaan, dan weet ik dat ik met héél véél geluk maar twee keer moet stilstaan omdat de koers er passeert... De koers rijdt hier in onze mooie Vlaamse Ardennen rondjes om toch maar zoveel mogelijk bergen en kasseien te hebben... Ik woon hier dan letterijk op een eilandje, omringd door zeeën van renners en supporters.
We hebben al enkele dagen wat beter weer (ook al geven ze voor morgen en overmorgen al weer regen), en je ziet dat het water stilaan opwarmt ! De goudvissen komen al weer om eten vragen (Je weet wel, 's morgens héél vroeg hangen ze aan je bel).
Dat wil zeggen, dat wellicht ook in de vijvers, de vissen weer beginnen te zwemmen op zoek naar eten... de tijd van het vissen nadert ! Joepie!
Eén beeld ontbreekt nog steeds om het lentegevoel volledig te maken ! De nesten boeren zijn nog niet uitgebroken ! Je ziet nog geen reuzegrote tractors het veld verdemolieren, je moet geen kilometers achter grote machines te rijden...Machines die er steeds bizarderder uitzien, en waarvan het doel je ontgaat als je niet het geluk (?) hebt ze ergens aan het werk te zien... Eén van de leukste vind ik nog steeds het machine om spruitjes te planten... Een merters breed ding rijd op de velden, en achteraan zitten drie mensen (ja, er zijn nog handkrachten nodig!) die haastje haastje blokjes aarde met een miniem spruitkoolplantje zitten te plaatsen in een geleide systeem die dan tijdens het rijden op steeds dezelfde afstand van elkaar, een putje maakt en zo'n plantje er in zet en ook nog wat zachtjes weer aandrukt... Achter de drie potjeszetters staan dan grote plastic-manden vol plantgoed. Het is een verheffend werk zo heel de dag potjes aan te schuiven. Het doet mij denken aan de deeltijds leren, deeltijds werken...
Ieder jaar moesten wij, samen met de werkgever-organisatie, het onderwijsnet en de VDAB de opleiding van de leerlingen die in het systeem deeltijds leren/deeltijds werken zaten... voor wat Hout en Bouw betrof.
Ooit hadden wij een leerling die stage liep in een bedrijf voor wegsignalisatie en wegbeschildering. We vroegen de leerling wat hij daar moest doen... "Ik ben tuttenzetter, meneer" antwoorde de jongeman beleefd... Wij staarden hem vol onbegrip aan... Tuttenzetter ? Ja meneer, als ze strepen op de baan schilderen, dan zetten ze daar van die rood-witte tutten tussen, dat doe ik, ik zit achteraan op de verfauto, en zet telkens een tut tussen de streepjes in...
Het lijkt een klucht, maar het was maar één van de vele misbruiken die wij er vaststelden... Niettemin bleef het idee van "tuttenzetter" een voorbeeld van hoe het zeker niet moest. Het verdict was dat die werkgever nooit meer een leerling kreeg voor een opleiding, maar het enige resultaat was dat na enige jaren het aantal bedrijven die echt opleiding gaven veel te klein werd om alle leerlingen de kans te geven... en die jonge gasten zaten dan de helft van hun schooltijd op café of toch waar ze niet leerden dat met werken te maken had...
Prachtig beroep: tuttenzetter...
Een van de gekste beroepen (geschoolden !) was het beroep van memelwormengatenboorder !
ja, memel-wormen-gaten-boorder... In een bedrijf waar ze semi -antieken meubels maken waren er mensen die de meubels kunstmatig moesten verouderen... Ze werden voor machines geplaatst die met zware ijzeren kettingen tegen de poten sloegen, om zo de poten een oud en gebruikt uitzicht te geven, en er waren ook arbeiders die zich moesten bezighouden met het boren van houtwormgaatjes... dat waren dus de memelwormengatenboorders... Eikenhout werd oud van kleur gemaakt met caligène of met ammoniak... Je kunt het zelf proberen! Neem een nieuwe eikenplank, zet hem in een goed gesloten ruimte, zet daar naast een kuip met ammoniak en wacht een of enkele dagen, je eik neemt door de ammoniakdampen een kleur aan als van een stokoud stuk eik... Met andere woorden, je moet meer dan een kenner zijn om nog echt antiek te onderscheiden van vals...
Voor mijn bureel was de rugzijde van een antiekwinkel, we zagen daar regelmatig dat ze oude, vuile, geverfde stoelen en kastjes van alle ongerechtigheden ontdeden, en terugbrachten tot een zuiver houten stuk meubel, dan werden die dingen weer gekleurd, in een "oud" kleur, en bewerkt tot ze er weer echt oud uitzagen. Het waren dan werkelijk oude dingen, maar in een heel andere staat dan waarin ze binnengekomen waren...
Ooit kocht ik in De Sleghte (een boekenwinkel voor tweedehands en zeer goedkope oude nieuwe winkelrestanten van boeken) twee stokoude boeken met de prentjes ingekleefd, (van een of ander chocolademerk), voor een appel en een ei... Anny en ik wandelden nog wat verder in Gent rond, en zagen een antiekzaak... Tot onze verbazing stond één van de boeken die ik zonet gekocht had in het uitstalraam...prijskaartje: 12.000 franken (300 euro)... Tja, gewoon al het feit van waar je de dingen koopt, maakt deel uit van de prijs...
(Daarom ga ik dus onder meer naar de rommelmarkten, daar zijn de prijzen zowat het laagst)
Voila, ik ga er mee stoppen...
tot de volgende ?
Geen opmerkingen:
Een reactie posten