dinsdag, november 13, 2007

goe weere...

Vanmorgen zijn we in de drup naar Auchan gereden, en 't is juste ! Als 't hier drupt, dan geit het in la douce France...'t was dus eerder in la France Humide...

Heel de weg, heen en terug genoten wij met volle teugen van het wolkengezever, en van iets voor de schreve was't geen zeveren meer, maar overlopen...

Ik heb dat eens echt gezien, biechtewaar ! In de tijd hadden wij hier in Oudenaarde een club van vogelliefhebbers, waar ik ook in het bestuur gesukkeld was (Luc vissen is nog steeds een goeie vriend en was daar medebestuurslid). Op een mooie avond hadden wij weer een bestuursvergadering, en op dat moment was daar ook een postbode lid van het bestuur (Hij is niet lang in het bestuur geweest, en niet lang facteur geweest). Die man kwam daar duidelijk bezopen toe, maar hij deed iets wat al de anderen, mij incluis verstomd deed staan ! Toen hij zich neerzette op een stoel, liep het bier hem zomaar uit de mond, over zijn kin en kleren... Wij keken verbaasd naar het fenomeen en dan naar elkaar, en waren unaniem in de conclusie: de man liep gewoon over, hij zat vol tot aan de krop, en met het gaan zitten zakte alles wat in elkaar en liep hij dus doodgewoon over...
Dit is dus het ultieme bewijs dat de tooghangers meer kunnen drinken dan diegenen die aan een tafeltje zitten...ze lopen rechtstaande niet zo vlug over...

Die zijn vrouw deed ook eens iets tofs, ze had een mooie parkiet om te exposeren, en bij het kuisen van het hok was het beestje haar ontvloden...recht tegen een van die ouderwetse vliegenvangers. 't Beestje kleefde helemaal, en ze vond niet beter om de lijm te verwijderen, dan gebruik te maken van ether...Iedere keer als ze dicht kwam met haar propje ouate met ether op, zakte het parkietje netjes ineen... 't Brave kind wist niet dat ether een sterk verdovingsmiddel is, die vroeger zelfs wel eens bij operaties gebruikt werd, maar zeer gevaarlijk was. 't Parkietje heeft geen exposities meegemaakt, en pas na een jaar zag 't beestje er convenabel uit, en kon het weer leren vliegen...

Toen ik in Beernem werkte in het instituut voor geesteszieken, hadden wij daar een tijdje een dokter die verslaafd was aan ether... Tijdens de ontwenningsperiode moesten wij hem driemaal daags een suikertje geven met x aantal druppeltjes ether op (steeds afbouwend)...Die man kon verschrikkelijk reageren als we iets later waren dan gewoonlijk ! Verslaving, ik heb daar een en ander gezien ! Gek genoeg, in die tijd 1968 of 69 zat daar ook een jongeman omdat hij homo was...tijden veranderen hé ?

Gisteren, bij het vertellen over ons leven, dacht ik ook aan de cola en limonade... Er stonden op de speelplaats van de vakschool ook enkele automaten, en die ondingen hoorden ook tot mijn taak. Ik moest die opvullen, de geldlade legen en het bedrag controleren, en zonodig kleine herstellingen uitvoeren. Als ik het niet kon regelen, dan moest ik de verdeler opbellen, maar dat was een ramp, want blijkbaar was dat een goede bron van inkomsten voor de school... Ooit ontdekte ik dat er ne kleinen het leuk vond om wafels uit die bak te halen met kwartdollars in plaats van 5 frank... Dat waren zilverstukken, en ik stak braafjes vijffrankstukken in de plaats, en heb nog steeds die zilveren stukken hier ergens liggen... Ik vraag me af of de kwartdollar nu nog steeds in zilver is ??? Aan de huidige prijs van de dollar zou dat gek zijn, want het zilver staat veel hoger dan de nominale waarde van die stukken !

Een heleboel pannes van die automaten kwam van het gebruik van valse stukken of van vreemd geld, maar die kwartdollars die werkten dus netjes en wel...

Wij hebben een hele tijd in Auchan doorgebracht met zoeken naar koekjes voor Anny, maar we hebben er geen gevonden zonder suiker. Ik ga het eens moeten vragen aan Roland, die zit er ook mee, misschien weet hij of er zoiets bestaat, en waar we het kunnen vinden... We hebben wel nog een soort frisdrank gevonden, die Anny meebracht, gewoon om andere smaken te hebben. Ik drink al jaren frisdrank zonder suiker, maar Anny smaakte daar volgens haar die andere smaak aan, en wilde dat niet hebben...Nu moet ze wel, maar ik zit er maar steeds aan te denken dat ze het nooit ofte nooit lekker vond. 't Is altijd zo dat ze net dat verbieden waar je het meest van hield... Heb je dat ook al vastgesteld ?

Nu ja, beter dat dan een been gebroken.
tot de volgende ?

Geen opmerkingen: