woensdag, augustus 08, 2007

Frankske...

Gisterenavond zat ik weer vol gespannen aandacht te luisteren naar Frankske, die weer geen enkele moeite deed om eens iets anders te zeggen...Ik krijg de indruk dat de vrt aan de oorzaak ligt van het slechte weer, ze sturen al maanden aan een stuk hetzelfde beeldmateriaal uit, en zo blijft het natuurlijk maar regenen en regenen en regenen en...
Het leukste is het slot, "en dan kom ik morgen weer met meer weer, terwijl hij net géén weer voorspelde... Leuk ???

Vannamiddag moet ik dus naar diene dokter aangeduid door de rechtbank...Op hoop van zegen.
Volgens ik uit de brief kan opmaken, zal ik niet volstaan met één bezoekje, ik zal wellicht minstens nog eens weer terug moeten...

PUBERS...

Ik wist niet dat er bij de kiekens ook verschijnselen van puberteit op treden, ik wist wel dat pubers een beetje kiekens zijn, maar dat de kiekens ook...nee, dat wist ik niet...
Je weet dat ik een kloek heb met kuikens, en dat ik die zou loslaten, na de nodige inleidingsrituelen gerespecteerd te hebben.
Toch is dat niet volledig gelukt zoals anders, omdat ik nu een deel pubers in mijn bende kiekens heb lopen! Je herinnert je dat ik van Els twee haantjes en twee leghennetjes kreeg,die ooit dienstig waren als didactisch materiaal in de kleuterklas... Die beestjes zijn nu halfwas, en vertonen echt pubergedrag ten opzichte van de kloek en de kuikens ! Als die bende buiten is komen de kloek en de kukens haastig binnen en omgekeerd... 's Avonds moet ik de kloek en de kukens ter bescherming weer opsluiten in hun hokje. Gek, ze vragen het zelf, tegen dat Anny binnenkomt om de eieren te rapen, haasten zij zich allemaal naar het hok om afgescheiden van de pubers een rustige nacht te hebben...
Het zijn niet alleen de twee haantjes die de kloek lastig vallen, neen ook die jonge hennetjes doen lustig mee...Echt, het is duidelijk, ze zitten met puberale moeilijkheden...
Anny, een boeredochter, die thuis een legkippenbatterij had, had dit ook nog nooit gezien, maar ja, in een legbatterij zitten altijd kippen van dezelfde leeftijd, dus dit gedrag zal daar automatisch onbekend zijn... In die tijd was hun legbatterij nog enigszins gezond te noemen, de hennen liepen weliswaar in een zeer grote kudde in een enorm hok, maar zij liepen tenminste nog, zij zaten niet in kleine hokjes op een geperst, het waren - met een beetje goeie wil - nog scharrelkippen te noemen.
Onze kippen zijn niettemin daartegenover luxepaarden, met veel ruimte en een enorme diversiteit aan voeding. Zoals alle dieren hier worden zij goed verzorgd, en kennen hun geluk niet. Bij Bart zijn de kippen nog veel ruimer gehuisvest, maar moeten voortdurend een gevecht aan gaan voor hun voedsel... Niet dat Bart geen voedsel geeft, maar ze zitten in een weide, samen met zijn dwerggeiten, en die geiten eten veel liever kippenvoer dan hun korrels, dus eten de kippen van Bart regelmatig de stukjes geitkorrels die blijven liggen op, naast de restjes van het oud brood die door de geiten niet volledig zijn opgegeten. Niet dat ze zullen doodgaan van de honger, de kippen eten veel groen, en in zo'n weide zitten veel insekten, en dat is een geliefd voedsel voor kippen.
Bij Bart zit nu als haan een mooie zijdehoen goudpatrijs, een jonge haan van mijn kweek van vorig jaar. Het is een prachtbeest geworden, die heel goed zorgt voor zijn hennetjes. Bart zegt dat hij nog nooit zo'n mooie haan heeft gehad als deze.

Als Bart echter wil kweken, moet hij een hennetje dat broed opnemen, en in een aparte plaats laten broeden, niet voor de geiten, maar voor de roofvogels, kraaien en eksters die daar rondvliegen in en rond zijn tuin. Hij moet de kuikens eerst groot genoeg laten uigroeien om ze te kunnen vrij laten lopen, en natuurlijk moet hij dan ook een tijdelijk verblijf maken om de kippen opnieuw aan elkaar te laten wennen...'t Zijn kiekens hé die kippen....

De vijf kuikens die ik nu lopen heb, doen het goed, maar het is nog niet te zien wat het worden zal...Dat is de grootste moeilijkheid bij zijdehoenen, het duurt tot ze echt uitgegroeid zijn voor aleer je kunt zien of het hennen of hanen zijn...en je herinnert je ongetwijfeld dat ik vorig jaar omzeggens alleen hanen had, en één hennetje....
Hopelijk is het nu omgekeerd! Hennetjes kun je makkelijk kwijt, maar hanen ! Daar heb je maar één van nodig hé...

Voila, tot zo ver de kippen... Ik heb vannacht en vanmorgen nog geen berichten gekregen van de home, geen nieuws is goed nieuws zullen we maar zeggen hé...

Oh ja, ik heb je nog niet verteld over de gewetenszorgen van Frederik, de man van Veerle... Hij had met de kinderen gespeeld, en had de vinger van Gwendolyn pijn gedaan. 's Anderendaags was die vinger gezwollen, en de kleine had pijn... Opa deed er arnica op, maar het beterde niet. de tweede dag ging Veerle er mee naar de dokter, en het was een zware verstuiking, en haar vinger werdt ingebonden met zo'n metalen bescherming om hem te immobiliseren... Frederik kwam 's avonds thuis, zag de ingepakte vinger, en was er zo van aangedaan dat hij niet wist wat gedaan om het goed te maken... Toen ik hem zei dat ik dat ook al had voorgehad, was hij een beetje getroost...Ik dacht al dat ik een slechte vader zou zijn vertelde hij met een krop in de keel... Eén boom van een vent, maar zo'n klein hartje....'t Is een brave knul, ik mag hem wel, en Anny ook.
Voila, tot daar het nieuws, tot de volgende?

Geen opmerkingen: