Joepie ! Vandaag gaan we vissen, maar omdat de kans bestaat dat we vroeger moeten stoppen, gaan we extra-vroeg weg. Dus, schrik niet als deze blog er wat beperkter door wordt.
We gaan naar het park, en de karper zou lopen, dus kans op karpervangsten !
Als je geen visser bent, dan zit je nu waarschijnlijk met grote vragen, de karper loopt, voor je geestes-oog zie je wellicht een karper die moeizaam op zijn staartvin voorbijwandelt??? Nee, als de vis loopt, dan is dat een vissersterm, en dat wil gewoon zeggen dat de vis in zijn periode is dat hij poogt zoveel mogelijk te eten, om voldoende vetvoorraad op te doen om de winter door te raken. Wellicht zal deze manier voor de vissen ook wijzigen door de klimaatswijziging... Als er geen winters meer zijn, dan zal de vis zich het ganse jaar door kunnen voeden. Misschien denkt u dan dat dit een goede zaak zou zijn voor de visser, maar ik betwijfel dat ! Als de vis geen honger heeft, of geen massale voorraad moet opdoen, dan zal hij ongetwijfeld minder fel bijten, minder fel de noodzaak, het dwingende van eten niet hebben, en veel kieskeuriger en dus ook argwanender worden...Met alle gevolgen van dien voor de arme visser....
Vissen is een hele kunst, je moet leren wanneer de vis kan bijten, de temperatuur van het water, en de temperatuurslagen in het water, de wind, het weer en vooral de weersveranderingen.
Eén klein voorbeeldje, als er een plensbui is geweest, dan zul je zien dat de vis veel minder jaagt op eten. Hoe dat komt ? Heel simpel, door de plensbui zijn heel wat insekten verrast en het water in gevallen, en bovendien niet alleen de vliegende insekten, maar ook de beestjes die zich in de bomen bevonden boven het water zijn mee gespoeld, en daar een plensbui niet de tijd heeft om in de bodem in te trekken, zal het sterk gestroomd hebben naar het laagste punt, de vijver dus, en in die stroom zullen ook heel wat beestjes meegevoerd zijn...dus de vis heeft eten gekregen, zoveel dat zijn honger volkomen gestild is, en dat je als visser alleen nog kunt hopen dat er een vis is die uit verveling eens bijt in dat verleidelijke wormpje die jij hem aanbied...
Je moet ook oog hebben voor de natuur, en als je ziet dat de eendagsvliegen massaal in het water vallen, dan is je enige kans op buit, te vissen vlak bij de oppervlakte, waar de vis gewoon ligt te wachten op vallende vliegjes, of op de bodem, dan specifiek naar echte bodemvissen, alhoewel ook die dan wel eens hoog gaan zwemmen.
Je ziet, het is een kunst, een sport...En sommigen zijn er werkelijk heel sterk in, en vangen vis waar niemand ook maar één beet krijgt. Luc en ik nog veeeeeeel minder zijn zo van die geniale vissers. Wij zijn mensen die gaan vissen voor de gezelligheid, en die ons neerleggen bij het feit dat de vis niet goed bijt. Ik ken echter Ivan, en die gaat echt gepassioneerd vissen, die gaat van twee, drie uur in de morgen, als hij weet dat dan de vis zal lopen, reeds aan dat water zitten, en waar andere vissers zitten te zuchten, gaat hij naar huis met pakken forellen en paling of snoekbaars... Ivan lacht met me, en hij heeft gelijk, maar ik heb die passie niet, en heb ook geen interesse om zo gepassionneerd te worden. Ik blijf liever in mijn bed 's nachts...
Ivan heeft wel 50 hengels, en evenveel werphengels. Hij heeft lijntjes met massa's, en al zijn lijnen zijn speciaal gemonteerd. Voor forel vist hij met een systeem van half drijvende lijnen, hij heeft zelf ultra gevoelige "wakers" ontworpen, die hem verwittigen zodra een vis nog maar ruikt aan zijn aas... Gewoon luisteren naar zijn uitleg, naar zijn passie waarmee hij vertelt, is een genot ! Maar eerlijk, ik zou met hem niet durven meegaan, ik zou me hopeloos belachelijk voelen, ook al ben ik een doorsnee liefhebber. Ik heb zo het idee dat Ivan aan de waterkant niet geliefd is...Hij vangt te veel en te goed...en zoals overal heb je onder vissers ook verschrikkelijk jaloerse mensen, die het niet kunnen velen dat hij vangt, en zij niet. Het is dus niet zoals met Luc en mij, wij zijn gelukkig ook als de ander iets vangt, en als het iets speciaal is, dan bewonderen wij beiden de vangst, en zetten het dan zorgvuldig weer in het water. Ivan doet dit niet, Ivan vangt vis om op te eten, en vertelt even gepassionneerd over visbereidingen als over het vissen zelf. Ik kreeg van hem al eens een paar heerlijke forellen, die ik op at à la Meunière...
Voila, het vis-uurtje is gedaan,
tot de volgende ?
Geen opmerkingen:
Een reactie posten