dinsdag, mei 01, 2007

dag van de aardbei

Ik weet, het is te vroeg, maar als je probeert zo geaffecteerd te spreken als een niet nader genoemde spa-minister, die wanhopig probeert zijn westvlaamse roots te verbergen, dan kom je tot de gekste uitspraken...vandaar...

Ik ben geradbraakt, ik verrek van de zeer, maar ik heb het (weer eens) mijn eigen zichzelvens aangedaan...Het water in mijn tuinvijvertjes raakte niet helder, iets wat nog nooit zo erg was als nu. Dus heb ik van mijn hart een steen gemaakt, en naast mijn plantengordel die steeds als natuurlijke filter voldaan had, heb ik nu een andere filter geïnstalleerd. Nu is dat voor een gezond mens twee keer niets, voor mij vier keer te veel...zodoende... Bovendien is dat een werk dat je niet in x aantal keren kunt verdelen. Je kunt je niet veroorloven de beweging uit het water te halen voor meer dan één uur. zodoende...

Enfin, ik ga d'r niet over mekkeren, het is jullie schuld niet, dus moet ik jullie ook niet opzadelen met de gevolgen.

Er is nochtans op 1 mei een mooie rommelmarkt te zottegem, niet eens zo ver van hier, maar er komen er nog. Ik hoop dat het water nu in een korte tijd zal klaren, ik hoop in een dag of vijf al een behoorlijk resultaat te zien.

Het goede weer blijft aanhouden, we blijven dus genieten van de zon en de ozon. Maak je geen overdreven zorgen, ik heb het je al verteld, de eerste smogalarms die we ooit hoorden, kwamen uit London, en dat was daar duidelijk zichtbaar, dus véél erger, de lucht was er werkelijk bruin-geel van kleur, zo erg was het beladen met vuiligheid. Op dat moment zijn er nogal wat doden gevallen tengevolge van de vervuiling, en het betekende meteen de echte start van de milieuzorg. Nu is de lucht véél beter dan toen, dat is zeker en zichtbaar, maar ja, dat past niet in het plaatje dat ze ons voortdurend in de strot willen stampen !
Ik ga er niet weer over doordrammen, maar ik wil je toch wel voorhouden dat er regelmatig een enorm verschil is tussen de werkelijkheid en wat de "leiders" ons willen voorhouden. Kijk maar naar het verleden en zie waar en hoe dikwijls er opgemarsjeerd werd met een heilig vuur in de ogen en een door leugens vergiftigd hart...

Ik vernam viavia dat Mieke nu reeds bezig is om de wandelende takken die de tweeling haar oh zo node schonk, dat ze reeds bezig is er van weg te geven, of verkopen... Ik zal het maar niet zeggen tegen de tweeling, want ze zouden kwaad zijn !

Ik herinner me, uit een héél ver verleden, dat ik ooit eens thuis kwam met een emmer met tientallen salamanders, kamsalamanders, hele mooie diertjes... Mijn moeder reclameerde, mijn oudste zuster liep heel de tijd te gruwen en te zeggen hoe vies en glibberig die beesten wel waren, en werd daarin gesteund door ma, pa en zelfs mijn oudste broer heulde mee met de vijand...Zo erg, dat ik op den duur ook begon te geloven dat het werkelijk vieze dieren waren, dat hun huid giftig was, dat ze glibberig en slijmerig waren... 's Anderendaags waren er een heel pak van de enge dieren uit de emmer gekropen, en ons kleine koertje zat vol met salamanders. Ons moeder wilde ze mij doen vangen, maar ze waren op dat moment er in gelukt mij ook vies te maken van die beesten...Het succes van moeder had een naar bijsmaakje...ze heeft zelf al die salamanders moeten pakken, want ik deed het niet meer, zoooo vies !
Jaren nadien zagen wij nog een salamander uit het afvalwaterputje kruipen, zo mager als een lucifertje...Ik heb het voorzichtig naar de beek gedragen. Ik was allang weer niet vies meer van die mooie diertjes...

Het is met vreugde dat ik zie dat mijn kleinkinderen ook graag diertjes zien en ze graag rond zich hebben. Lieselotje heeft zelfs een mooie grooooote wijngaardslak, die ze al jaren houd in een klein terrariumpje. Nu en dan loopt ze met die slak rond, terwijl de slak over haar handje rondkruipt. In het gras achter hun huis zitten veel van die heel mooie kleine slakjes, met die mooi gekleurde en gestreepte schelpenhuisjes aan...Die zet ze netjes in de bloemen, en de bloembakken, waar ze ze heerlijk kan bewonderen.
Ik hou van mijn kleinkinderen...en ik ben gelukkig dat ze van dieren houden. Ik ben blij dat liever naar een spin kijken dan zijn web vernielen, en dat ze net als ik, hééééééél lang geleden, met beestjes in hun handen naar huis snellen, om dat mooie ding in een hokje te stoppen waar ze het heel lang kunnen bemoederen en bewonderen. Oh ja, er gaan wel eens van die beestjes dood aan het onvrijwillig verblijf, maar dan hebben ze dat tenminste weer geleerd, en dat doet hun alleen maar meer leren hoe de natuur eigenlijk in elkaar zit...En dat gaat veel beter en veel dieper dan al wat die groenen vertellen...ondervinding is nog altijd de beste leermeester.

Ik ga stoppen.
voor vandaag... toetnoastekèè !

Geen opmerkingen: