woensdag, maart 14, 2007

Wat een dag...

Gisteren kwamen ze dus aan mijn chauffage werken. Dat heeft tamelijk vlot gegaan, ondanks de diverse aanpassingen die moesten gebeuren. De enige werkelijke moeilijkheden zaten in 1) een buis die moest gelast worden bleef druppen. Oplossing: Robert heeft de buis ontkoppelt en hem dan buiten gelast. Zo ging het perfect en was deze moeilijkheid opgelost...2) Bij de aansluiting van de electriciteit lukte het niet zo best. Nadat Willem de schema's nog eens goed had doorgenomen, stelde hij vast dat er een "brug" moest worden gelegd waar je een externe thermostaat kunt aankoppelen. Moeilijkheid ook opgelost.
Maar... Driewerf helaas !!! Vanmorgen ontving ik een mailtje van mijn teerbeminde zuster...De aanhangwagen, met daarop de oude ketel was gebroken ter hoogte van de Makro...Ze hebben zoveel mogelijk in de auto meegenomen en de kar netjes in de graskant geparkeerd, met onder andere nog de bobonne met gas er in. Thuisgekomen hebben ze een middel gezocht om alles toch thuis te krijgen. Ze hebben dan de grote kar geleend van Nora (de zus van Odiel waarover ik reeds eerder schreef) en zijn dan zo de kapotte kar en alles wat erop lag gaan halen. Het was na 11 uur 's avonds voor ze eindelijk thuis waren met alles...
Wat een dag 2
Ongeveer op het tijdstip dat de arbeiders van mijn chauffage hier arriveerdigende, vond ik na allerlei mislukte pogingen toch een site waarmee ik het adres van Claude vond, en meteen ook zijn telefoonnr . Ik belde meteen, en het was zijn echtgenote, die toen ik mijn naam noemde, meteen wist wie ik was...Blijkbaar vertelde Claude thuis nogal wat over mij (ik ook over hem : we waren hééééél goeie vrienden !), zodat ik mij niet moest voorstellen. We waren meteen aan de klap, en wisselden telefoonnr en mailadres uit, en Claude zou me opbellen zodra hij terug was van de bakker...
Ik weet niet hoelang ik met hem aan de telefoon heb gehangen, maar het was behoorlijk lang, ik denk dat we bijna zolang bezig waren als Mieke als ze telefoneert, je kunt je indenken !
Ik was en ben de gelukkigste man op aarde dat ik hem gevonden heb, en ik voelde dat dit wederzijds was !
Nadien kreeg ik nog een uitgebreide mail met zijn gezinssamenstelling en dergelijke, en hoorde dat Hedwige (zijn vrouw) tot beneden te horen was toen ze zat te lachen met mijnen blog...

Ik heb nogal die%

Geen opmerkingen: