Dit is een blog ! Dus een schrijfsel dat voor iedereen zichtbaar is !
Noteer dan ook,dat, indien jij mij commentaar wilt geven op die blog, die commentaar ook voor iedereen zichtbaar is !
Indien je mij op een of ander commentaar wilt geven die niet thuishoort in de publieke sfeer, doe dit dan liefst gewoon met een e-mailtje op mijn gewoon e -mailadres.
Dit gezegd zijnde ga ik over op het onderwerp van de dag: Wind
't waait verschrikkelijk, en als we de weerman/vrouwen mogen geloven, is dit nog maar het begin... Van mij hoeft dat niet hoor, ik lig dan 's nachts angtvallig te luiteren of er niets afwaait, wegwaait en/of binnenvliegt door mijn raam door... Gek, ik weet het, ik zou er toch niets kunnen aan doen, maar wat doe je er aan...Die schrik is begonnen toen jaren geleden het dak van mijn kiekenskot eens afgewaaid is... Koen en nonkel Julien (beiden zaliger) hebben dan dat dak hersteld, en me verzekerd dat het nooit ofte nooit nog kan afwaaien... Ik geloof dat, maar diep in mijn gedachtenwereld blijft er blijkbaar een alarmbelletje afgaan...
Veerle heeft vorige week een aronskelk geplukt uit haar minituintje... Raar weer !
Deze namiddag moet ik dus naar de pijnkliniek...en om mij gerust te stellen zeggen ze dan op AVS de regio tv, dat ondanks de zware werken in Gent er alleen hinder en files ontstaan in de buurt van het UZ... Joepie ! 't Is just daar dat ik moet zijn !
't Is daar al altijd een werk van zoeken, schietgebedjes en veel vloeken om een parkeerplaats te vinden...nu zal het nog moeilijk worden om er te geraken ook ! Enfin, we zien wel...
Anny weet nog niet of ze mee gaat naar het UZ of niet, naar Kortrijk gaat ze graag m, omdat we daar altijd ook eens de winkelstraat in wandelden...maar wellicht is dat ook voorbij...De specialist is nu weg uit de kliniek, en ik moet naar zijn privé adres gaan... Hij was niet gelukkig, maar in de kliniek moeten ze schuiven op een bepaalde leeftijd. Ik ga toch verder bij hem langs, hij heeft mij tot op heden het meest en het langst geholpen. De pijnkliniek dacht wonderen te kunnen doen voor mij, maa ook daar blijft het beperkt tot pijnbestrijding.
De laatste keer in de pijnkliniek vertelde ik dat ik steeds vlugger pijn krijg van zodra ik iets doe, en ik kreeg het advies dat ik dan maar wat vroeger moest stoppen en wat rusten... Dat wist ik ook zonder dokter, mijn vraag was bedoeld om misschien ergens een stukje soelaas te vinden... Maar het is nu duidelijk dat ook hij geen wondermiddel vindt... Hij heeft wel twee belangrijke zaken opgelost: de basispijn(de altijd aanwezige pijn) is verminderd, maar vooral, ik heb geen ontstekingen meer, de pijn blijft niet meer vastzitten, na een rustpauze (de ene keer wat langer de andere keer wat korter) val ik terug op de basispijn...Vroeger kwam het herhaaldelijk voor dat de heel erge pijn zich vastzette en daar dagen -weken bleef zitten.
Als ik het zo kan houden, dan kan ik daar mee leven. Het is niet leuk, maar het is dragelijk.
De radio weet van de wind ! Anny luistert in de voormiddag altijd naar radio 2, maar daar is niets te horen ! Nu en dan hoor je een flits van geluid, en dan is het weer gedaan... Ik heb gevraagd dan maar een cd op te zetten... geen nieuws dus, en ook geen radiospelletje.
Tot de volgende ?
Geen opmerkingen:
Een reactie posten