dinsdag, oktober 10, 2006

?

Vanmorgen vond ik het, helemaal bij toeval!
Ik had wat jeuk aan mijn opperarm, en toen vond ik het...
Ik voelde het zitten, en haalde het er totaal onbewust van het gevaar vanaf.
Het was een pijltje ! Een rood pijltje op een klevertje !
Ik wist niet eens naar waar het wees, of waarop het wees... Gevaar, ziekte, een kapot onderdeel aan mijn lijf, een teken dat het bergaf gaat met mij, of juist dat ik ga opstijgen tot hogere regionen?
Een teken dat ik ne het vluchtig lezen van een boek over magie er ook iets moet mee doen?
een pijl...
Een scherp ding, gemaakt om te kwetsen, symbool om op iets te wijzen?
Ik wist niet wat ik er mee aan moest, ik wierp het in de vuilbak, maar daar ligt het nu te roepen en te prikken in de afval van mijn leven... En met de voorbije verkiezing heb ik héél véél afval...
Moet ik het er weer uit vissen, of mij open stellen om de symboliek van het teken te doorgronden? Van waar komt het ? Wat wil het zeggen?
Ik heb een nieuw truitje aan, een mooi, een warm, een van Damart...Heb je al gemerkt dat daar van die kleine rottige klevertjes in hangen? met rode pijltjes op ???

Gisteren nog vertelden die kwibussen op de tv dat het vandaag schitterend en warm weer zou zijn...het regent mollejongen ! en mijne visdag ? Wat moet ik nu ?

Ik heb toch de indruk dat het wat opklaart... toch gaan? Ja zeker, lees maar eens de voorspelling van het KMI...Beseffen die mensen hun fouten niet, spoeden ze zich niet naar hun kompjoeter om rapraprap de zaak aan te passen aan de werkelijkheid ?
Bah neen, iedereen weet toch dat ze regelmatig mis zijn...waarom niet één keertje meer of minder...
Z'hebben geluk dat ik hun baas niet ben! Voor mij is dat zwaarwichtige reden! Mijn visdag naar de kloosters brengen ! Wat denken ze wel ! Ik ga toch...tenminste als ik Luc kan overhalen...

Mijn gebuur is ook terug thuis, hij was op verlof in Benidorm...Hij gaat daar nooit of te nooit nog naartoe ! Het strand is één groot sardienenblik, olie en al inbegrepen. Het hotel was wel heel goed, maar nooit of te nooit gaat hij nog naar die plaatsen die eivol zitten met zonnekloppers. Hij heeft wel eens uitgekeken of hij geen wandelstok vond voor mijn collectie, maar er waren alleen veel oude mensen met wandelstokken, en hij vond het zo zielig om die stokken af te pakken...

Enne, last but not least, mijn jongste zus is er na weken van afwezigheid en desolaat en wanhopig treuren, er weer in gelukt mijn dagelijkse blog te lezen... Ze heeft een hele boterham moeten inhalen, maar ze meld me haar geluk...
En tedju, dat doet deugd ! Te weten dat er luiden zijn die zo verslaafd zijn aan mijn gewrochten, dat ze techniekers op roepen om hen weer bij hun verslaving toe te laten.

Sorry, ik had een momentje tijd nodig, ik moest eerst nog een knoopje opendoen van dat nieuwe truitje, 't begon plots te spannen aan mijn nek...

Tot de volgende ?

Geen opmerkingen: