woensdag, september 06, 2006

tommetoch

Gisterenmiddag, in mijn haast om te gaan vissen, toch wel mijn pillen vergeten te nemen zeker...Neen, ik heb niet abnormaal veel pijn gehad aan de boord van 't water, maar 's avonds na het mooie programma over dino's op nederland 3, wou ik nog een bad pakken, iets wat al altijd moeilijk is, en plots schoot de pijn dwars door mij heen. Ik heb geen oog dichtgedaan voor 5 uur.Vermoedelijk moet ik dan toch even weggedommeld zijn, maar vanmorgen stond ik op met een kop gelijk een ketel. De pijn in mijn rug is nog wat hoger dan normaal, maar het begint toch weer te gaan.
En zeggen dat het vandaag al zo'n strontdag is ! Anny is bezig de haag te scheren! Op zo'n moment voel ik mij zo verschrikkelijk ambetant. Dat is geen vrouwenwerk! dat is iets wat ik hoor te doen...
Ik ga er niet meer over zagen, ik kan er toch niets aan doen, maar het blijft verschrikkelijk ambetant.
Ik hoorde van Luc dat dokter Avet overleden is...Hij was een buur toen ik in Oudenaarde stad woonde, was jarenlang onze huisdokter, en een goede vriend. Hij was ook voorzitter van de "Vlijtige Siervogels", waar ik ook in het bestuur was, samen met Luc, en de twee Etiennes. Wij hebben veel gewerkt op en aan de exposities van de vogels, maar hebben ook heel wat afgelachen. Zijn vrouw was al een tijdje overleden. Luc vroeg mij of ik een kaartje wilde sturen in naam van het oud-bestuur van de "vogelbond". Het staat hier voor me...Ik probeer het mee te geven met de facteur, maar 't is een vervanger, en die vliegt voorbij...wellicht moet ik het nog ergens gaan posten deze namiddag.
Ik schreef reeds eerder dat de blaren van de bomen aan 't vergelen zijn, maar in het bos in Wannegem zagen wij dat ze zelfs al aan 't vallen zijn. Momenteel vooral de blaren van de populieren die als lichtgele vlekken op het water drijven en in 't gras liggen te blinken. Het seizoen van kou en duisternis komt weer naderbij. Zelfs de dagen zijn al een heel stuk gekort. Ik heb een hekel aan de winterperiode... Het is in de winter veel moeilijker om telkens weer uit het dal te kruipen, de natuur noodt je uit in je kokon te blijven zitten. bêêêkes.

Ik hou van zon en licht om me heen.

Heb je gisteren eens de affiche bekeken? Tof hé ?

Tot morgen?

Geen opmerkingen: