ribbetjes of côteletjes?

't Is mij om 't even, maar als 't nog lang duurt ga ik met haar naar de dokter...Gisteren heeft ze natuurlijk al weer een en ander gedaan, en de pijn aan haar ribbetjes, of aan de spieren rond de ribbetjes (coteletjes !) doen weer veel pijn. 't Mag niet blijven duren hé !
Hoe ouder een mens wordt, hoe vlugger er iets hapert aan 't maschien, en zoals altijd, 't is al uit garantie...of liever, het produkt is zo slecht in elkaar geflanst, dat je moet vertrekken zonder garantie.
Da's gemakkelijk hé, steek het maar op de Schepper, die is overal, maar nergens te vinden om verantwoording te vragen. 't Is Zijn wil...
't Zou veel plezanter zijn als we een stukje medezeggingsschap zouden hebben, of niet ? Allee, stel u voor dat we het konden laten regenen op het veld, naar believen en naar besogne, en de zon laten schijnen op ons bolleke. En nu en dan 's nachts een malse bui met heerlijk bijna lauw water, om de straten en voetpaden eens af te spoelen.
Geen ziektes meer, en geen pijn, en iedereen een zalige ouderdom, met garantie, en verstandige kinderen, niet te veel, juist aangepast om op deze aardkloot met zijn allen goed te kunnen genieten, en gezond te kunnen eten en drinken. Een menselijk organisme dat het bier automatisch omvormt tot water zodra er sprake is van negatieve invloed op het gestel, maar met behoud van smaak en deugd, geen drugs, iedereen een auto die rijdt op water, zonder vervuiling, en met een zo'n ver gevorderde automatisering dat ongevallen niet meer kunnen. En vooral ieder mens verdraagzaam en lief voor iedereen.
Dromen, ik kan nog uren verder dromen...maar dromen zijn helaas! bedrog!!
We vernietigen een overschot aan tomaten om de prijzen te beheersen, terwijl een paar honderd kilometer verder mensen kreperen van de honger. We vernietigen massa's kledij, omdat het schendingen zijn van de merken...terwijl er zelfs in eigen land nog mensen wonen die zelfs namaak, nep niet kunnen kopen om zich te beschermen tegen de kou.
En ook in die smerige werkelijkheid kunnen we uren en uren aan 't schrijven blijven.
Zou het dan zo zijn, dat we eigelijk op een tamelijk volmaakte wereld leven, mochten we eindelijk tot het besef komen dat het delen met de andere, de arme landen, tot een wereld zonder honger, zonder kou zou leiden?
En we kunnen rustig de prijzen van de tomaten beheersen als we het overschot in conserven stoppen en daar bezorgen waar er nood aan is. Kunnen ze nog iets betalen, zoveel te beter, kunnen ze er niets voor betalen, zoveel te nodiger...
Maar ja, ik ben maar een simpele van geest hé !
Ik hou geen rekening met de kostprijs van het conserveren, met de lonen, de transportkosten...Neen, maar ik denk wel aan een oplossing van de werkloosheid, hier in eigen land, waar men nu alle soorten van neptewerkstellingen creëert...Kan die neptewerkstelling dan net niet ???
Ik denk aan een RVA en VDAB, waar men logisch en menselijk redeneert, waar men een ingenieur die niet wil werkloos zijn, en die gaat werken als bouwvakker, uit de lijst van de werkzoekende schrapt, maar waar men hem (haar) die werkelijk bewijst dat hij (zij) wil werken, bovenaan de lijst van werkzoekenden plaatst...Want die verdient dat hij (zij) aan werk geholpen wordt die hem(haar) past...

Maar ja, ik ben maar een dromer, en binnenkort mag ik weer mijn stem uitbrengen op al die mensen waarvan ik weet dat zij er zelfs niet op denken om de zaak eens ondersteboven te keren...

Neen, ik lieg als ik dat zeg...Ik ken wel enkele mensen die het echt goed menen en die op de lijst staan...op de onverkiesbare plaats...

Stop !
Mieke zal weer zeggen dat ik aan 't zagen ben...neen Mieke, ik ben aan 't dromen ! En dat is voor ALLE mensen iets waar zonder we niet kunnen leven !

Tot de volgende